Να περνάς τη ζωή σου εδώ έτσι, ώστε κάθε
στιγμή να είσαι έτοιμος να την αφήσεις. Ποτέ σου να μην επιτρέψεις οι
απολαύσεις να σε κάνουν να ξεχάσεις τον εαυτό σου και το Θεό. Να θυμάσαι πάντα
ότι η ζωή σου και η ευτυχία είναι δώρα του Θεού, δώρα που δε σου αξίζουν.
Αμαρτία είναι όταν δεν απολαμβάνουμε σωστά αυτά τα δώρα, όπως και όταν ξεχνάμε
ότι όλα όσα έχουμε στη ζωή μας είναι δώρα του Θεού.
Πάτερ Επουράνιε! Ας μην ξεχνάω ποτέ ότι όλα
αυτά που έχω είναι δικά Σου. Και αυτά τα δώρα που συνεχώς μου χαρίζεις, ας με
κάνουν να Σε αγαπήσω περισσότερο και όχι να απομακρυνθώ από Σένα. Αν κάποτε θα
με επισκεφθεί η δυστυχία δώσε μου να στραφώ πάλι σε Σένα με μετάνοια και αγάπη.
Οι άνθρωποι κάνουν λάθος όταν νομίζουν ότι η
ζωή που έχουν ανήκει σ’ αυτούς και ότι μπορούν να κάνουν μ’ αυτή ο,τι θέλουν. Η
ζωή είναι δώρο του Θεού. Ο Κύριος την παίρνει όταν Εκείνος θέλει. Και αυτό το
βλέπουμε σχεδόν σε κάθε βήμα.
Είναι θαύμα ότι είμαι αυτός που είμαι σήμερα!
Ο παππούς μου ήταν αγράμματος, το ίδιο και ο πατέρας μου. Ενώ εγώ έλαβα πλούσια
το φως της γνώσεως. Πως έγινα αυτό που δεν ήταν οι γονείς και ο παππούς μου;
Δεν μπορούσαν αυτοί να μου δώσουν κάτι που δεν είχαν οι ίδιοι. Ευεργέτη μου,
Κύριε Ιησού Χριστέ! Σε γνωρίζω. Δεν κρύβω τις ευεργεσίες Σου. Η δική Σου χάρη
με έκανε να είμαι αυτός που είμαι. «Ο θησαυρός των αγαθών! Βασιλεύ Ουράνιε,
Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας!», με δέος ασπάζομαι τη δεξιά Σου, που με
ευεργετεί συνεχώς.
«Πνοή δε τίνος εστίν η εξελθούσα εκ σου;» (Ιώβ
26, 4). Όλον σε τυλίγει το έλεος του Θεού. Και η ατμόσφαιρα γύρω σου, ο αέρας
τον οποίο αναπνέεις, ακόμη και η ίδια η ικανότητα να αναπνέεις, είναι δώρα του
Θεού. Κάθε στιγμή χρησιμοποιείς αυτά τα δώρα. Δεν έχεις τίποτε δικό σου.
Και να θυμάσαι: όπου είναι το έλεος του Θεού, εκεί είναι και ο ίδιος ο Θεός·
γιατί όπου είναι η ευεργεσία, εκεί και ο Ευεργέτης, δηλαδή όπου είναι η
δημιουργία, εκεί και ο Δημιουργός.
Αξιοποίηση των δώρων του Θεού
Όπως ένας άνθρωπος, ο οποίος προικίστηκε από
το Θεό με πολλά χαρίσματα, διατρέχει τον κίνδυνο –εξαιτίας της αδυναμίας και
της αναισθησίας του –να κορεσθεί, και στη συνέχεια να θεωρεί αυτά τα χαρίσματα
ασήμαντα και να ξεχάσει την πραγματική τους αξία, έτσι μπορεί να συμβεί και με
έναν άνθρωπο μορφωμένο, που διαβάζει πολύ και έχει και αυτός πολλά δώρα από το
Θεό, τα βιβλία. Γι’αυτόν επίσης υπάρχει κίνδυνος να τα χορτάσει τόσο, ώστε και
τα καλύτερα βιβλία να τα θεωρεί ασήμαντα, να αδιαφορεί γι’αυτά η να τα διαβάζει
βιαστικά και χωρίς προσοχή. Να μας φυλάξει ο Θεός από τέτοιο κορεσμό. Υπάρχουν
άνθρωποι που περιφρονούν τα χαρίσματα του Θεού, δεν γνωρίζουν την πραγματική
τους αξία και δεν παράγουν τους καρπούς της αρετής· όμως γι’ αυτό ακριβώς δίνει
ο Θεός τα χαρίσματά Του στον άνθρωπο, για να παράγει τους καρπούς της αρετής.
Πάνω σ’αυτούς τους ανθρώπους θα πέσει η κατάρα του Θεού, όπως στην άχρηστη γη
«την πιούσαν τον επ’αυτής πολλάκις ερχόμενον υετόν… εκφέρουσαν δε ακάνθας και
τριβόλους» (Εβρ. 6, 7-8).
Ευγνωμοσύνη για τα δώρα του Θεού
Κάποτε ήσουν ασήμαντος, δεν είχες τίποτε και
δε γνώριζες τίποτε. Μετά έγινες γνωστός, μορφωμένος και απέκτησες κάποια
περιουσία. Δοξάζεις και ευχαριστείς το Θεό, ο οποίος σου έδωσε όλα αυτά, μόνο
για να δείξει επάνω σου τη δύναμη και το έλεός Του; Μόνο με τους δικούς σου
κόπους δε θα μπορούσες να προχωρήσεις, αλλά θα έμενες εκεί όπου ήσουν. Μπορεί
να κατέβαινες και πιο χαμηλά.
Θυμήσου πως βαθμηδόν αποκτούσες την ικανότητα
να σκέφτεσαι και να μιλάς. Σκέψου πως χαιρόνταν οι γονείς σου, όταν άρχισες να
προφέρεις τις πρώτες σου λέξεις και πόσο ευτυχισμένοι ήταν! Τώρα όμως τα έχεις
ξεχάσει και θεωρείς δεδομένη την ικανότητά σου να σκέφτεσαι και να μιλάς, γιατί
ο Κύριος σε προίκισε με οξύ νου και σου έδωσε το χάρισμα του λόγου. Γι’ αυτό το
λόγο σε τιμωρεί, για να σε διορθώσει. Να είσαι ευγνώμων προς το Θεό για τις
ευεργεσίες Του.
Από το βιβλίο : Αγίου Ιωάννου της
Κρονστάνδης
