Του πρωτοπρεσβυτέρου Αλεξάνδρου
Σμέμαν (1921-1983)
Στο τέλος σχεδόν του λειτουργικού έτους, τον
Αύγουστο, έχουμε τη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού. Αυτή, είναι ακόμα μία,
από τις μεγάλες γιορτές. Δυστυχώς, όμως, επειδή συνήθως πέφτει καθημερινή, δεν
τη γιορτάζουν πολλοί άνθρωποι. Όμως για την κατανόηση της Ορθόδοξης πίστης έχει
μία μοναδική σημασία. Ο Χριστός πήρε τους μαθητές Του στο όρος και εκεί το
πρόσωπό Του φάνηκε να αστράφτει. Τα ενδύματά Του φάνηκαν λευκά σαν το χιόνι και
ένας από τους μαθητές είπε: «Κύριε καλά είναι να μείνουμε εδώ».
Αυτή ήταν η εκπλήρωση όλων των ανθρωπίνων
επιθυμιών, η στιγμή της υπέρτατης ευτυχίας. Διότι τίποτε σ’ αυτό τον κόσμο δεν
μπορεί να μας ικανοποιήσει εκτός από το Θεό, τη δόξα Του, το φως Του, την αλήθειά
Του, τη Βασιλεία Του. Ο Χριστιανισμός είναι για τη χαρά· αυτό είναι το νόημα
της Μεταμορφώσεως. Δεν είναι ένα βιβλίο συνταγών: τη Δευτέρα κάνε αυτό, την
Τρίτη εκείνο. Ο Θεός δεν μας έδωσε ένα σύνολο από συνταγές και οδηγίες αλλά τον
Εαυτό Του. Και αυτό σημαίνει Ζωή, Αγάπη και Μεταμόρφωση. Μας έδωσε τη δύναμη να
πάμε στο Όρος Θαβώρ και να γευτούμε εκεί το τι μας έχει ετοιμάσει.
Τι είναι η εκκλησία; Η εκκλησία είναι ο
καθρέφτης σ’ αυτό τον κόσμο του φωτός που είδαν οι μαθητές στο όρος Θαβώρ.
Ρωτείστε πολλούς από τους ηλικιωμένους μας. Δεν θα καταλάβουν ποτέ τι σημαίνει
ότι πρέπει να πάνε εκκλησία, διότι το να πάνε εκκλησία είναι χαρά γι’ αυτούς
και όταν δεν μπορούν να πάνε δεν είναι ευτυχείς. Όταν εμείς ρωτούμε «πόσα;» και
«για πόσο;» αυτοί δίνουν το παν για να έχουν την ευκαιρία να είναι στην
εκκλησία. Η εκκλησία γι’ αυτούς δεν είναι ένα μέρος που μπορούμε να
εκπληρώνουμε τις θρησκευτικές μας υποχρεώσεις αλλά ο τόπος όπου μπορούμε να
βρούμε το πραγματικό μας σπίτι όπου μας δίνονται η χαρά και το φως.
Έτσι στη λειτουργία του χρόνου όλες οι
διαστάσεις του Χριστιανισμού - οι ατομικές, οι κοινωνικές και οι κοσμικές – μας
αποκαλύπτονται και μας δίνονται. Η χριστιανική ζωή αποκαλύπτεται σαν μία
ανάβαση σ’ ένα βουνό, ακολουθώντας το Χριστό. Μερικές φορές είναι πολύ ζέστη·
μερικές φορές πολύ κρύο. Μερικές φορές κουραζόμαστε από την προσπάθεια και τα
παρατούμε και φαίνεται πως τα ξεχνούμε όλα. Όμως εάν υπάρχει ένα νόημα στη
χριστιανική ζωή αυτό είναι το να ακολουθείς πάντοτε το Χριστό στο Όρος Θαβώρ
έτσι ώστε στο τέλος, να μπορούμε να πούμε: «Κύριε καλόν εστιν ημάς ώδε
είναι......». Μετά ο Χριστός μας αποκαλύπτει όπως είπε και ο Απόστολος Παύλος
«... α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη,
α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν» (Α' Κορ, β '9).
Ας το σημειώσουμε: όχι μόνο γι’ αυτούς που
ακολουθούν τις εντολές Του αλλά και για εκείνους που Τον αγαπούν. Και να Τον
αγαπούμε σημαίνει αυτή την επιθυμία να Τον ακολουθούμε ανεξαρτήτως δυσκολιών,
το να θέλουμε αυτή τη χαρά, να είμαστε εν Χριστώ.
