Διηγείται ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος του
Κελλίου "Παναγούδα" της Μονής Κουτλουμουσίου ένα περιστατικό, το
οποίο πραγματοποιήθηκε στις τελευταίες μέρες "της επί γης παρουσίας"
του μεγάλου αναχωρητή παπά-Τύχωνα του Ρώσου, τον οποίον υπηρέτησε ο σεβαστός
γέροντας:
«-Μια μέρα, από εκείνες τις τελευταίες του
είχα βγει έξω, για να του φέρω λίγο νερό. Όταν ανοίξα μετά και μπήκα στο κελλί
του, με κοιτούσε παράξενα και μου λέγει:
-Εσύ ο Άγιος Σέργιος είσαι;
-Όχι, γέροντα, είναι ο Παΐσιος.
-Τώρα, παιδί μου, ήταν εδώ η Παναγία, ο Άγιος
Σέργιος και ο Άγιος Σεραφείμ. Που πήγαν;
Κατάλαβα ότι κάτι γίνεται και τον ρώτησα :
-Τι σου είπε η Παναγία ;
-Θα περάσει η πανηγύρη και μετά θα με πάρει.
Ήταν απόγευμα, παραμονή του Γενεθλίου της
Θεοτόκου, 7 Σεπτεμβρίου του 1968, και μετά από τρεις ημέρες, στις 10
Σεπτεμβρίου, αναπαύθηκε εν Κυρίω» ο Γέροντας Τύχων.
Γνώρισμα της αγιοπνευματικής ζωής των μεγάλων
ερημιτών είναι η γνώση της ημέρας του θάνατού τους. Με αυτόν τον τρόπο ο Κύριος
η η Παναγία γνωστοποιούν στους ζήσαντες θεάρεστα την ικανοποίησή Τους από τη
ζωή τους και την αγάπη τους σ' αυτούς.
Από το βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Αρχιμ. Θεοφύλακτου Μαρινάκη