Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ - ΓΙΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ...

ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ - ΓΙΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ...
Βοηθήστε κι εσείς τους ασθενείς γύρω σας στέλνοντας στο e-mail: - s.orthodoxias1@gmail.com - ή συμπληρώνοντας στην φόρμα επικοινωνίας, τα ονόματα ασθενών και σημειώστε και την ασθένειά τους, προκειμένου να τους μνημονεύουμε στις Ιερές Ακολουθίες και Παρακλήσεις της Παναγίας μας... γίνε κι εσύ ένας κρίκος της ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ!!!

Προτεινόμενη ανάρτηση

"Φεύγω από εδώ " - Προφητεία της Παναγίας Βασίλισσας

Στην Αποκάλυψη διαβάζουμε:  « Και εβλήθη ο δράκων, ό όφις ό μέγας ό αρχαίος, ό καλούμενος Διάβολος και ό Σατανάς, ό πλανών την οικουμένη όλην, εβλήθη εις την γήν, και οι άγγελοι αυτού μετ' αυτού εβλήθησαν» ('Αποκ. ΙΒ' 9). Στην πάλη του με τον αρχάγγελο Μιχαήλ, ό Σατανάς νικήθηκε και έτσι, αυτός ό «δράκων, ό όφις ό μέγας, ό καλούμενος Διάβολος», ρίχτηκε στη γη ηττημένος, μαζί με όλες τίς σκοτεινές του δυνάμεις. Δε θα πάψει, ωστόσο, ποτέ, να επιχειρεί τον πόλεμο κατά του Θεού, στο πρόσωπο των ανθρώπων. Και μόλις ό Θεός έπλασε τους πρώτους ανθρώπους, έγινε κιόλας, ή πρώτη έφοδος. «Χτύπησε» ό Σατανάς με τη μορφή του φιδιού. Και πώς τα κατάφερε; Γνωστό το τέχνασμα του με την υπόσχεση της ισοθείας. «Και έσεσθε ως θεοί»! Αυτό ήταν το ευαγγέλιο του «όφεως». Αυτή ήταν ή γοητευτική υπόσχεση του Σατανά. Και ή αυτονομία αυτή του ανθρώπου, υπήρξε και ή καταστροφή του. Από τότε, ό «όφις ό αρχαίος», θ' αντιστρατεύεται για πάντα το έργο του Θεού. Ότι κακό πια θα γίνεται στον κόσμο, θα

Η αυτομεμψία του γέροντα-Αρσένιου του Γρηγοριάτη

π. Αρσένιος Γρηγοριάτης 


Ενας συμμοναστής του μας είπε: - Οταν γέρασε ο Γέρο-Αρσένιος καθόταν στο κελί του σε μία καρέκλα και έλεγε την ευχή στραμμένος προς τις εικόνες. 

Μια μέρα ήταν πολύ χαρούμενος και είπε σε συμμοναστή του: « Εχει μία χαρά η ψυχή μου, τρέλα χαράς, τώρα που θα φύγω απ᾽ αυτόν τον κόσμο».


Την άλλη μέρα όμως ήταν κατηφής και στενοχωρημένος.
 -Τι έχεις, π. ᾽Αρσένιε; τον ρώτησε ο ίδιος μοναχός.
-Τι να σου πω! Κοιτάζω τις εικόνες και γυρνάει η Μαννούλα (Παναγία) το πρόσωπό της αλλού, δε θέλει να με δει, το ίδιο κι ο Χριστός κι ο  Αγιος Νικόλαος… Μα τι σας έφταιξα; τους λέω.

Αυτό κράτησε για 3 - 4 ημέρες ακόμα.  Ομως την Πέμπτη ο π. ᾽Αρσένιος ήταν πάλι χαρούμενος, κατενυγμένος, δακρυσμένος και εξήγησε την αλλαγή του:
 - Αρχισα να ψάχνω τι φταίει. Και σκέφτηκα μήπως εκείνος ο λόγος που είπα ότι έχει μία χαρά η ψυχή μου που θα φύγει από τον κόσμο, μήπως αυτό είναι υπερηφάνεια; Κι άρχισα να λέω: «Χριστέ μου, κι αυτό δικό σου είναι, εγώ είμαι ένας βρωμιάρης. Κι αν αισθάνομαι έτσι εσύ μου έδωσες αυτό το αίσθημα, δεν είναι δικό μου».
Με την αυτομεμψία του ταπεινώθηκε και την άλλη ημέρα είπε ότι όλες οι εικόνες τον κοιτούσαν με ολάνοιχτα τα μάτια.

Σχόλια

Δείτε Επίσης...

by click4money