Ἀκούσατε σήμερα τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα
περι του πλούσιου νεανίσκου, ὃ ὅποιος δὲν ἤθελε νὰ μοιράσει τὴν περιουσία
του γιὰ νὰ γίνει κληρονόμος της Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Τότε ὃ Κύριος εἶπε
στους μαθητές του ὅτι εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ περάσει καμήλα απο βελονότρυπα
παρὰ νὰ μπεΐ πλούσιος στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Πρὶν δώσουμε ἑρμηνεία γιὰ τὸν λόγο ποῦ εἶπε ὄ Χριστος
στὸν πλούσιο νεανίσκο, ἀκουστὲ τί λεει ὸ ἀπόστολος Ἰάκωβος γιὰ τοὺς
πλούσιους" «'Ἄγε νῦν οἴ πλουσιοι, κλαύσατε ὁλολύζοντες ἐπὶ ταῖς
ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις. ὃ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπε καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν
σητόβρωτα γέγονεν, ὃ χρυσος υμῶν καὶ ὃ ἄργυρος κατίωται, καὶ ὃ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον
ὑμϊν ἐσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν. ως πῦρ ἔθησαυρισατε ἐν ἔσχαταις ἥμεραις.
ἰδοὺ ὃ μισθὸς τῶν ἐργατῶν τῶν ἄμησαντων τὰς χώρας ὑμῶν ὄ απεστερημενος ἂφ'
ὑμῶν κράζει, καὶ ἀϊ βοαὶ τῶν θερισάντων εἰς τὰ ὦτα Κυρίου Σαβαὼθ εἴσεληλυθασιν.ἔτρυφησατε
ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἔσπαταλησατε, ἔθρεψατε τας καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν ἥμερα σφαγῆς,
κατεδικάσατε, έφονεύσατε τον δίκαιον ουκ αντιτάσσεται ύμίν» (Ἴακ. 5, 1-6)
Βλέπετε τί φοβερὰ λόγια εἶπε ὃ ἀπόστολος Ἰάκωβος
γιὰ τοὺς πλούσιους καὶ πόσο βαριά τους κατηγόρησε; Καὶ τί μπορεῖ νὰ εἶναι πιὸ
φοβερὸ ἀπὸ τὰ λόγια του Κυρίου Ἰησοῦ Χρίστου ποῦ λέει ὅτι δύσκολο εἶναι γιὰ
ἕναν πλούσιο νὰ εἰσέλθει στὴν Βασιλεία τοὺ
Θεοῦ;
Γιατί εἶναι δύσκολο; Κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ
Χριστού μεταξύ του λάου τοῦ Ἰσραὴλ κυριαρχοῦσε ἤ γνωμη ὅτι ὃ πλοῦτος
εἶναι εὐλογία τοῦ Θεοϋ, γι' αὐτο τους πλούσιους ἀνθρώπους τοὺς σέβονταν καὶ
τοὺς ἔκτιμουσαν πολύ.
Ὅταν ὃ Κύριος εἶπε ὅτι ὃ πλοῦτος εἶναι ἐμπόδιο να
εἰσέλθει κανεὶς στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, οἳ κατάπληκτοι μαθητὲς τοῦ Τὸν
ρώτησαν" «Τὶς ἀρὰ δύναται σωθηναι» (Μτ. 19, 25). Καὶ αὐτοὶ εἶχαν
τὴν γνώμη ὅτι οἳ πλούσιοι ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοϋ. "Ἂν οἴ πλουσιοι
δὲν θὰ σωθοῦν, τότε ποιὸς θὰ σωθεῖ; Ὃ Κύριος τους ἀπάντησε" «Τὰ ἀδύνατα
παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῶ ἐστὶν» (Λκ. 18, 27).
Ἃς σκεφτοῦμε καλύτερα αὐτὰ τὰ λόγια. Ὅταν ἐκεῖνος
ὃ νέος εἶπε στὸν Κύριον τὴν ἐπιθυμία τοῦ να Τον ἀκολουθήσει, ὃ Κύριος τὸν
ρώτησε" «Γνωρίζεις τις ἐντολές;» «Ναί, -ἀπάντησε ἐκεῖνος-,
βεβαίως, γνωρίζω ὅλες τὶς ἐντολὲς καὶ ἀπὸ μικρὸς τὶς τηρῶ». 'Ἀλλὰ ὃ
Κύριος ἔδειξε, καὶ σ' αὐτὸν καὶ σ' ὅλους τους άλλους ὅτι δὲν εἶναι ἀρκετὸ
νὰ τηρεῖ κανεὶς μόνο τίς εντολές του παλαιοῦ νόμου, δηλαδὴ ἐκεῖνες τὶς
δεκα εντολὲς ποῦ καὶ ἐσεῖς τὶς γνωρίζετε.
Γιατί δὲν εἶναι ἀρκετό; Οί Ἑβραῖοι ἦταν
σίγουροι δτὶ οἳ ἐντολὲς εἶναι τὸ πᾶν, ὅποιος τηρεῖ τὶς ἐντολῬς ειναι
καθαρὸς καὶ ἅγιος καὶ θὰ γίνει κληρονόμος της Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ὃ Κύριος ὅμως εἶπε ὅτι
τα πράγματα καθόλου δὲν εἶναι ἔτσι.
Τί ζητᾶνε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους οἱ ἐντολὲς τοῦ
παλαιοῦ νόμου; Ή πρώτη ἐντολὴ διδάσκει νὰ προσκυνοῦν οἳ ἄνθρωποι τὸν ἕνα
καὶ μοναδικὸ Θεό, μονο Αυτὸν νὰ τιμοῦν καὶ νὰ μὴν ἔχουν ἄλλους θεοὺς ἐκτὸς
ἂπ' Αὐτόν. Ἢ δεύτερη ἐντολὴ ἀπαγορεύει νὰ προσκυνᾶνε οἳ ἄνθρωποι τὰ ἐϊδωλα. Αὐτὸ
τί σημαίνει; Ότι ὅλοι ὅσοι δὲν προσκυνοῦν τὰ εἴδωλα αὐτόματα γίνονται
καθαροὶ καὶ ἅγιοι; Ἔμεϊς ὅλοι προσκυνᾶμε ἕναν Θεό. "Ὅλοι εἴμαστε ἅγιοι;
Ὃ νόμος ὑπαγορεύει νὰ σεβόμαστε τὸν
πατέρα καὶ τὴν μητέρα μας. Μήπως αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἴμαστε ἅγιοι ἐπειδὴ
σεβόμαστε τοὺς γονεῖς μας καὶ δεν τους πετᾶμε στὸ δρόμο ὅταν γερνᾶνε;
Μήπως αὐτὸ καὶ μόνο μας κάνει δίκαιους ἐνώπιόν του Θεοϋ;
Οἳ ἐντολὲς λένε νὰ μὴν μοιχεύουμε, νὰ μὴν
φονεύουμε, νὰ μὴν κλέβουμε, νὰ μὴν ζηλεύουμε τὸν πλησίον μας, νὰ μὴν ἐπιθυμοῦμε
τίποτα ἂπ' τὰ δικὰ τοὺ καὶ νὰ μὴν ἐπιθυμοῦμε τὴ γυναίκα του. Καὶ αὐτὸ
τί σημαινει; Ἂν δὲν εἴμαστε δολοφόνοι, δὲν εἴμαστε κλεφτες, οὔτε
πόρνοι, οὔτε ψευδομάρτυρες, ἂν ἀπὸ ζήλεια δὲν ἁρπάζουμε τὴν περιουσία τῶν
συνανθρώπων μας, αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἴμαστε καθαροι καὶ ἅγιοι ἐνώπιόν του
Θεοῦ;
Ὅλες οἳ ἐντολὲς τοῦ παλαιοῦ νόμου εἶναι ἀρνητικὲς
καὶ λένε νὰ μὴν εἴμαστε αὐτοὶ καὶ αὐτοί. Δὲν λένε ομως πῶς πρέπει νὰ ἐϊμαστε. Απαγορεύουν
μόνο να κάνουμε τὶς πιὸ χονδρές, τὶς πιὸ ἄσχημες ἁμαρτίες. Οί ἐντολὲς
αὐτὲς προορίζονταν γιὰ ἕναν λαὸ σκληρό, ὁπού οἳ ἄνθρωποι ἔκαναν τὰ πρῶτα ἁπλὰ
βήματα στην διόρθωσή τους.
Ὃ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἶπε ὅτι δὲν ἦλθε
να καταργήσει τὸ νόμο ἀλλὰ νὰ τὸν «πληρώσει». Ἢ λέξη αὐτὴ στὴ σλαβικὴ
γλώσσα ἔχει δύο σημασίες -«ἐκπληρώνω» καὶ «συμπληρώνω».
Ὃ Κύριος μας ἔδωσε ἕναν καινούριο νόμο, ὃ ὅποιος
εἶναι πιὸ τέλειος σὲ σύγκριση μὲ τὸν παλαιο νόμο τοῦ Μωυσέως. Μᾶς ἔδωσε τὶς
ἐννέα σωτήριες ἐντολὲς τῶν μακαρισμῶν. Μας λέει ὅτι καθαροὶ καὶ ἅγιοι ἐνώπιόν
του Θεοῦ δὲν εἶναι αὐτοὶ ποῦ δὲν κλέβουν καὶ δὲν φονεύουν, δὲν εἶναι αὐτοὶ ποῦ
τηροῦν τὶς ἐντολὲς τοῦ νόμου τοῦ Σινᾶ, ἀλλὰ αὐτοὶ ποῦ εἶναι πνευματικὰ τέλειοι.
Αὐτοὶ ποῦ εἶναι γεμάτοι ταπείνωση, αὐτοὶ ποῦ χύνουν δάκρυα γιὰ τὶς ἁμαρτίες
τους καὶ τὴν ἀδικία ποῦ βλέπουν στὸν κόσμο. Αὐτοὶ πού με συντετριμμένη
καρδιὰ βλέπουν τὸν Σταυρὸ τοῦ Χρίστου. Αὐτοὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν Βασιλεία
των Ουρανῶν.
Μακαρίζει τοὺς πράους, αὐτοὺς ποῦ διψᾶνε
καί πεινανε τὴν ἀλήθεια, τοὺς ἐλεήμονες καὶ τοὺς εἰρηνοποιούς. Ὑπόσχεται τὴν
Βασιλεία τοῦ Θεοῦ σ' αὐτούς που διώκονται γιὰ τὴν ἀλήθεια, σ' αὐτοὺς ποῦ οἳ
ἄλλοι τοὺς χλευάζουν καὶ λοιδοροῦν γιὰ τὸ ὄνομά Του.
Αὐτός, συνεπῶς, εἶναι καθαρὸς καὶ ἅγιος ποῦ εἶναι
τέλειος πνευματικά. Καὶ ὃ Κύριος ἀπὸ ὅλους μας ζητάει νὰ εἴμαστε τέλειοι
πνευματικὰ ὅπως εἶναι τέλειος ὃ Ἐπουράνιος Πατέρας μας.
Ὃ Κύριος στὴν ἐπὶ τοῦ ὅρους ὁμιλία
Του μας ἔδωσε τέτοιες ἐντολὲς ποῦ κάνουν τὴν καρδιά μας νὰ τρέμει. Πῶς νὰ
μὴν φροντίζουμε γιὰ τὸ αὔριο, πῶς να συγχωροῦμε τοὺς ἐχθρούς μας καὶ νὰ τοὺς
ἀγαπᾶμε, πῶς νὰ δώσουμε στὸν ἄλλον τὸ τελευταῖο μας πουκάμισο. Καὶ ὅμως ὅλα
αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ κάνουμε γιὰ να γίνουμε τέλειοι.
Στὸν νεαρὸ ποῦ ἤθελε νὰ γίνει τέλειος καὶ εἶχε
ἤδη ἐκπληρώσει ὅλο τὸν παλαιὸ νόμο ὃ Χριστὸς εἶπε'«Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὑπάγε
πώλησάν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν ὀόρανω, καὶ δεῦρο
ἀκολουθεῖ μοὶ» (Μτ. 19, 21). Καὶ μόλις τὸ ἄκουσε ὃ νεαρὸς ἐκεῖνος ἔφυγε
λυπημένος γιατί εἶχε μεγάλο πλοῦτο καὶ δὲν μπόρεσε νὰ κάνει αὐτὸ πού του
ζητοῦσε ὃ Κύριος.
Γιατί ὃ Κύριος του ζήτησε νὰ πουλήσει ὅλα ὄσα ειχε
καὶ νὰ δώσει στοὺς φτωχούς; Γιατί τὸ νὰ ἔχει κανεὶς μεγάλο πλοῦτο εἶναι
τελείως ἀσυμβίβαστο μὲ το να ζεῖ σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ
Χρίστου. Πώς μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος πράος καὶ ταπεινὸς νὰ χύνει συνέχεια δάκρυα
βλέποντας νὰ ὑποφέρουν οἳ ἀδελφοὶ τοὺ καὶ νὰ πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα τὸν
πλοῦτο του, νὰ χτίζει καινούρια σπίτια, νὰ ἀγοράζει καινούρια ἄλογα καὶ ἀκριβὰ
ροῦχα;
Σΐγουρα δὲν μπορεῖ, γιατί ἂν εἶναι σπλαχνικὸς
θὰ μοιράζει συνέχεια αὐτὰ ποῦ ἔχει. Καὶ τότε ὅταν μοιράσει ὅλα θὰ ἐκπληρώσει τὸν
νόμο τοῦ Χρίστου. "Ἀν κρατάει γιὰ τὸν ἑαυτὸ τοῦ τὸν πλοῦτο του, αὐτὸ
σημαίνει ὅτι ἀγαπάει τὸν ἑαυτὸ τοῦ πιὸ πολὺ ἀπὸ τον πλησίον του. Ἄλλα ὃ
Κύριος εἶπε νὰ ἀγαπᾶμε τον πλησίον μας σὰν τὸν ἑαυτό μας. Καὶ ἂν ἔτσι ἀγαπάμε τον
πλησίον μας δὲν θὰ δώσουμε στὸν ἀνήμπορο και τον πεινασμένο ὅλα ὅσα ἔχουμε;
Θὰ μπορέσουμε τότε να ζοῦμε ἔτσι δπῶς ζοῦν οἳ πλούσιοι στὴν Ἀμερική;
Στὶς ἀνούσιες καὶ τρελὲς διασκεδάσεις σπαταλᾶνε
τὰ χρήματα ποῦ κερδίζουν γι' αὐτοὺς οἳ ἐργάτες μὲ δικό τους ἵδρωτα καὶ αἷμα...
Γι αυτὸ καὶ λέει ὃ Κύριος Ἴησους Χριστὸς
δτί, ἂν δὲν θέλουμε νὰ ἀφήσουμε τὸν πλοῦτο μας, δὲν θα εισέλθουμε στὴ
Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, διότι σ' αὐτὴ την περίπτωση παραμένουμε σκληρόκαρδοι καὶ
μισὰνθρωποι ἐγωιστές. Ἄλλα μποροῦν νὰ ἔχουν τέτοιοι ἄνθρωποι
θέση στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Πιὸ εὔκολα να περάσει καμήλα ἀπὸ βελονότρυπα,
παρὰ νὰ μπεί πλουσιος στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ποια σχέση ὅμως ἔχουν
ὅλα αὐτὰ μέ μας, τοὺς ἀνθρώπους ποῦ δεν έχουν πλοῦτο; Ἔχουν ἄμεση σχέση.
Σκεφθεῖτε τί εἶναι αὐτὸ ποῦ βλάπτει τὴν ψυχὴ ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων ποῦ ἔχουν πλοῦτο;
Τὴν βλάπτει το ὅτι τὰ γήινα αγαθα, τὶς διάφορες ἀπολαύσεις, τὴν πολυτέλεια
αὐτοὶ ὁ! ἄνθρωποι βάζουν πάνω ἂπ' ὅλα. Τὰ θεωρούν πιο σημαντικὰ καὶ ἀπὸ τὰ
πνευματικὰ ἀγαθά, τὰ ὅποια ἀποκτοῦν οἳ ἄνθρωποι ποῦ μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουν υλικα
ἀγαθά, ἔχουν ὅμως τὸν μεγάλο πλοῦτο τῆς ἀγὰπῆς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ πλησίον.
Αὐτὸς ποῦ εἶναι προσκολλημένος στὰ γήινα,
πού ζητα ἀπολαύσεις, αὐτὸς πάσχει ἀκριβῶς ἂπ' ἐκεῖνο το πάθος ποῦ δὲν
ἀφήνει τοὺς πλούσιους νὰ εἰσέλθουν στην Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι λίγοι μεταξὺ μας αὐτοὶ ποῦ ἂν καὶ δὲν ἔχουν λεφτα
καὶ κάποιες φορὲς δὲν ἔχουν καὶ τὰ ἀπαραίτητα, θέλουν ὅμως λεφτά, θέλουν ἀπολαύσεις
καὶ διασκεδάσεις καὶ δὲν ἅμαρτανουν, γιατί ἁπλῶς δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ἁμαρτήσουν.
Καὶ ἂν εἶχαν θὰ ἔκαναν καὶ ἐκεῖνοι τὶς ἴδιες ἁμαρτίες σὰν ἐκεῖνον τὸν πλούσιο
στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τοῦ ὁποίου καθοταν ὸ Λάζαρος ἕτοιμος νὰ πεθάνει ἀπὸ
φτώχεια καὶ πείνα.
Ἂν ἐμεῖς, παρ' ὅλο ποῦ δὲν εἴμαστε πλούσιοι,
ζητᾶμε τὶς ἀπολαύσεις καὶ τὶς χαρὲς τῆς ζωῆς. Ἂν ὄσκοπός της ζωῆς μᾶς εἶναι ἢ εὐημερία,
ἂν ὅλες οἴ σκεψείς μας εἶναι πῶς νὰ περάσουμε καλύτερα σὲ αὐτὴ τὴν ζωὴ καὶ
μόνο αὐτὸ ἐπιδιώκουμε, τότε σίγουρα εἴμαστε μακριὰ ἂπ' αὐτὸ ποῦ ζητάει ὃ
Κύριος.Διότι ἄνθρωποι ποῦ ἐπιζητᾶνε τὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς,ἄνθρωποι ἐλεήμονες,
αὐτοὶ ἐπιδιώκουν μόνο το νὰ εἶναι κοντὰ στὸν Θεό, νὰ ἔχουν κοινωνία μαζί του,
ζητᾶνε τὴν χάρη καὶ τὴν ἀγάπη Του, θέλουν νὰ εἶναι ἀδέλφια τοῦ Χρίστου.
Πολλὲς φορὲς ὃ φτωχότερος ἄνθρωπος, ποῦ δὲν ἔχει
τίποτα πάνω στὴ γῆ, ἀλλὰ διακονεῖ τὸν Θεό, πολλὲς φορὲς αὐτὸς ὃ ἄνθρωπος, εἶναι
πιὸ πλούσιος ἀκόμα καὶ ἀπὸ τοὺς πλουσιότερους ἀνθρώπους τοῦ κόσμου. Ὃ πλοῦτος
τοῦ εἶναι ἢ θεία χάρη, ἢ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, ἢ ἀγάπη καὶ ἢ συμπάθεια γιὰ
τους πεινασμένους καὶ δυστυχισμένους ἀδελφούς του. Ἄλλα πρώτ' ἂπ' ὅλα ὃ
πλοῦτος τοὺς εἶναι ἢ θερμὴ ἀγάπη του Θεοϋ, τοῦ Σωτήρα μᾶς Ἴησοϋ Χρίστου.
Τώρα εἶναι εὔκολο νὰ καταλάβουμε τὴν ἀπάντηση που
ἔδωσε ὃ Χριστὸς στὴν γεμάτη ἀπορία ἐρώτηση τῶν μαθητῶν τοὺ «Καὶ τὶς
δύναται σωθῆναι;» (Λκ. 18, 26). Ἢ ἀπάντηση τοῦ ἦταν «Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις
δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῶ ἐστὶν» (Λκ. 18, 27).
Γιὰ τὸν Θεὸ τὰ πάντα εἶναι δυνατά. Αὐτὸς
μπορεί να στερήσει τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν τους σκληρόκαρδους καὶ ἄσπλαχνους
πλούσιους ἀνθρώπους. Καί μπορει νὰ δώσει τὴν μεγαλύτερη χαρὰ ἐν
Κυρίω στους πιὸ φτωχοὺς καὶ τοὺς πιὸ περιφρονημένους ἀνθρώπους ποῦ
πεθαίνουν τῆς πείνας.
Ὃ Θεὸς μπορεῖ ὅλους νὰ σώσει. Μπορεῖ νὰ
σώσει καὶ τὸν πλούσιο, ἂν ἐκεῖνος μετανοήσει, ἂν μισήσει τὸν πλοῦτο του καὶ
κάνει πράξη τὸν λόγο τοῦ Χρίστου «"Ὑπάγε πώλησάν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ
δός πτωχοϊς, καί... δεῦρο ἀκολουθεῖ μοὶ» (Μτ. 19, 21). Αυτό τὸ ἔκανε
ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἁγίους ὃ ὅσιος Ἀντώνιος ὃ Μέγας. "Ὅταν ἦταν
εἴκοσι χρονών οι γονεῖς τοῦ πέθαναν καὶ ἐκεῖνος ἔγινε κληρονόμος μιας
μεγάλης περιουσίας.Μιὰ μέρα ἄκουσε στὴν ἐκκλησία αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Εὔαγγελιου'«Εἰ
θέλεις τέλειος εἶναι, ὑπάγε πώλησάν σου τὰ ὑπάρχοντα καί δος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις
θησαυρὸν ἐν οὐρανω, καὶ δεῦρο ἀκολουθεῖ μοὶ» (Μτ. 19, 21).
Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ ἔκαναν μεγάλη ἐντύπωση, μπῆκαν
βαθιὰ μέσα στὴν καρδιά του καὶ κυρίεψαν ἐξολοκλήρου τὸ νοῦ του. Ὃ Μέγας Ἀντώνιος
πῆγε, πούλησε τὴν περιουσία του, μοίρασε τὰ χρήματα στους φτωχοὺς καὶ ὃ ἴδιος
ἔφυγε στὴν ἔρημο, ὁπού ἔζησε μεχρί το βαθὺ γῆρας. Εἶχε ἀρνηθεῖ ὅλα τα
γήινα ἀγαθὰ ἀλλὰ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ πλοῦτο ἀσύγκριτα μεγαλύτερο. Ὃ Θεὸς τοῦ ἔδωσε
τὸ χάρισμα τῆς προφητείας καὶ τῆς θαυματουργίας καὶ ὃ Μέγας Ἀντώνιος ἔγινε ἀδελφὸς
καὶ φίλος του Χρίστου.
Ἔτσι πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ δεχθοῦμε τὰ λόγια
του Χρίστου περὶ τοῦ γήινου πλούτου. Νὰ διώξουμε ἀπο την καρδιὰ μᾶς τὴν
προσκόλληση στὰ γήινα ἀγαθά. Καί μόνο ἕνα πράγμα νὰ ἐπιδιώκουμέ - το νὰ εἴμαστε
φίλοι καὶ ἀδελφοί του Θεοΰ, ποῦ ἀγαπᾶνε τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ὁποίους ἀγαπᾶ Ἐκεῖνος.
«Λόγοι καὶ Ὁμιλίες»Ἄγ.Λουκᾶ ἐπισκόπου
Κριμαίας,Ἔκδ.''Ὀρθόδοξος Κυψέλη''
