Όταν ο Πνευματικός Πάπα – Γαβριήλ είχε γυρίσει
από τον κόσμο, στη Σκήτη αυτή, είχε βαρεία αρρωστήσει για θάνατο ο Μοναχός
Κύριλλος Κουμιώτης από την Καλύβα «Ζωοδόχου Πηγής» και επειδή πλησίαζε η ώρα
της έκδημιάς του, κάλεσε τον πνευματικό του να εξομολογηθεί το 1965 έτος.
Ο Πνευματικός του Πάπα – Έφραιμ προσπάθησε να
βοηθήσει τον πάσχοντα για να εξομολογηθεί, αλλά ο ασθενής έλεγε, πως στον
αριστερό ωμό του είναι κολλημένο ένα χαρτί που γράφει, αλλά τι γράφει δεν
μπορούσε να ειπεί.
Πήγε κι άλλος Πνευματικός ο Πάπα Χαράλαμπος
από τα γύρω ασκητικά Καλύβια, άλλα κι αυτός στάθηκε αδύνατο να βοηθήσει τον
ψυχορραγούντα αδελφό Κύριλλο.
Τότε ο κατά σάρκα αδελφός του Πάπα – Νεόφυτος
κι εκείνος Πνευματικός, κάλεσε και τον γέροντα Πνευματικό Πάπα – Γαβριήλ
Λευτεριώτη,, ο όποιος, μ’ όλη την αδελφική αγάπη, πήγε κοντά στον ασθενή και
σαν έμπειρος Πνευματικός όταν του είπε για το χαρτί, ρώτησε το Μοναχό Κύριλλο
να του πει τι ακριβώς βλέπει. Ο ασθενής είπε, πως στα δεξιά βλέπει δυό
λευκοφόρους Αγγέλους και στα αριστερά ήταν έτοιμοι να αρπάξουν την ψυχή του
πολλοί Δαίμονες, ο ένας από τους οποίους με την ουρά του γύριζε σύντομα και
έπαιζε με το κομβοσχοίνι του ησυχαστή Γέροντα Ιωσήφ, που βρίσκονταν κι αυτός
εκεί.
Ο Πνευματικός Πάπα – Γαβριήλ, παρεκάλεσε όλους
τους αδελφούς να βγουν έξω από το δωμάτιο του ασθενή και ρώτησε για δεύτερη
φορά το Μοναχό Κύριλλο να του πει τα κρυπτά της καρδίας του.
Αφού ο ασθενής τα είπε όλα, τότε τον ρώτησε
ο:ν το χαρτί είναι ακόμα κολλημένο στον ωμό του. Ο ασθενής απάντησε πως και
πάλι το χαρτί είναι κολλημένο εκεί που αρχικά το αισθανόταν.
Ο Πνευματικός τότε είπε στον Μοναχό Κύριλλο να
ρωτήσει το φύλακα Άγγελο, να του ειπεί εκείνος τι γράφει το χαρτί. Ο Μοναχός
Κύριλλος γύρισε προς τους Αγγέλους και τους μίλησε σε γλώσσα, που ο Πνευματικός
δεν καταλάβαινε ούτε μια λέξη άπ’ αυτά που έλεγε. Κι ο Άγγελος του απαντούσε
στην ίδια γλώσσα. Τότε ο Πάπα – Γαβριήλ, έβαλε το πετραχήλι επάνω στον ασθενή
και τον ρώτησε τι του είπε ο Άγγελος ότι γράφει το χαρτί; Κι ο Μοναχός Κύριλλος
του είπε δυό αμαρτίες που αυτός πρώτα δε θυμότανε να τις πει.
Ο Πνευματικός αφού του είπε αυτά, διάβασε τη
συγχωρετική ευχή, κι όταν τελείωσε πήρε το πετραχήλι κι ο ασθενής είπε στον
Πνευματικό, πως το χαρτί κόλλησε πάνω στο πετραχήλι και σβήσανε τα αμαρτήματά
του, που ήτανε γραμμένα σ’ αυτό, και με το λόγο αυτόν, παρέδωκε το πνεύμα και
κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο των μακαρίων.
Η πείρα και διάκριση του Πνευματικού, βοήθησε
τον αδελφό Κύριλλο να εξομολογηθεί και να καθαρισθεί από τις ανθρώπινες
αδυναμίες του, με διερμηνέα και βοηθό τον Άγγελο φύλακα της ψυχής.
Ο Πνευματικός Πάπα – Γαβριήλ, στην Κόρινθο
έζησε 28 χρόνια πνευματική ζωή, με παντός είδους εγκράτεια και έκτισε εκεί
μεγάλη και ευρύχωρη πνευματική φωλιά – ωραιότατη περικαλλή εκκλησία του
θαυματουργού Ιεράρχου αγίου Νικολάου.