Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου
Η ιερότητα του μυστηρίου στο βωμό των
εγωιστικών προτύπων που μας επιβάλουν η που μάθαμε, έχει χαθεί και δυστυχώς
θερίζουμε πολλά διαζύγια διότι δεν ενδιαφερόμαστε στην σωστή και ορθόδοξη
προσέγγιση που η Εκκλησία προσφέρει στα παιδιά της, ώστε να ζήσουν στην
αιωνιότητα μαζί. Το πρώτο πράγμα που δεν γνωρίζουμε, είναι η ιερότητα του
χώρου που γίνεται το μυστήριο, δηλαδή ο Ιερός Ναός, τον οποίο προσεγγίζουμε
όπως μία άλλη Δημόσια Υπηρεσία. Ο Ιερός Ναός θα πρέπει να ξέρουμε ότι
είναι το σπίτι του Θεού. Από την ημέρα που ο Επίσκοπος εγκαινιάζει τον
ναό, ο ναός αφιερώνεται στο Θεό και αποκτά αγιότητα εξαιτίας της αγιότητος του
κτίτορος και στον οποίο τελείται η Θεία Λειτουργία όπου αγιάζονται τα μέλη της
Στρατευομένης Εκκλησίας και αναπαύονται τα μέλη της Θριαμβεύουσας
Εκκλησίας. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το μυστήριο του Γάμου, όπως και το
μυστήριο της Βάπτισης και του Χρίσματος, τελούνταν μέσα στην Θεία Λειτουργία,
όπου στο τέλος οι νεόνυμφοι κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων. Πως
λοιπόν είναι δυνατόν να προσεγγίσουμε ένα τέτοιο μυστήριο, με γέλωτες,
φωνασκίες, άλλος να μιλά στο κινητό, άλλος να μασά τσίχλα και ένα σωρό άλλα, τα
οποία συμβαίνουν δυστυχώς κατά την διάρκεια των Μυστηρίων; Η πως είναι δυνατόν
να επιτελείτε το Μυστήριο του Γάμου η και της Βάπτισης ακόμα, έξωθέν του Ιερού
Ναού, όπου όπως είπαμε είναι κατοικητήριο του Θεού; Στον βωμό μιας
φιέστας τόσο εύκολα θυσιάζουμε την ευλογία που ο Θεός θέλει να μας δώσει, όταν
εμείς αδιαφορούμε για την αγιότητα του χώρου;
Το Προσκλητήριο ως όρος δεν υφίσταται
στην ορθόδοξη παράδοση της Εκκλησίας μας, διότι όπως είπαμε η τέλεση του
μυστηρίου του Γάμου τελούνταν μέσα στην Θεία Λειτουργία όπου όλα τα μέλη της
Εκκλησίας, προσεύχονταν για την νέα κοινή πορεία του ζευγαριού και δεν
μαζεύονταν σαν «χάβρα Ιουδαίων» όπου σχολιάζουν φορέματα, στολίδια, γυναικεία
εμφάνιση, νυφικό και ένα σωρό άλλες ανοησίες, οι οποίες δεν συνάδουν καθόλου
στο ορθόδοξο ιδεώδες. Το προσκλητήριο επομένως πρέπει να είναι
προσκλητήριο για προσευχή και να μην σπαταλούμε άσκοπα χρήματα είτε για αυτά
είτε για μπομπονιέρες, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της μόδας η μάλλον της
ματαιοδοξίας μας. Άραγε αυτά τα χρήματα θα τα δίναμε τόσο εύκολα για
ελεημοσύνη;
Ποιά όμως πρέπει να είναι η πνευματική και
ψυχική προετοιμασία των μελλονύμφων; Καταρχάς πρέπει να υπάρχει πνευματικός ο
οποίος μετά τον γάμο πρέπει να είναι κοινός και για τους δύο. Σύμφωνα με
τους Πατέρες, σύγχρονους και παλαιούς, το 50% της επιτυχίας του γάμου οφείλεται
στον πνευματικό. Επομένως εκτός από την προετοιμασία του Γάμου στα υλικά
(μπομπονιέρες, λουλούδια κ.α.) πρέπει να υπάρχει και η πνευματική προετοιμασία
ώστε την ημέρα του Γάμου, κανονικά να τελείται η Θεία Λειτουργία όπου οι
μελλόνυμφοι να κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων. Άραγε εάν και σήμερα ο
Γάμος ήταν μέσα στην Θ. Λειτουργία θα υπήρχε περίπτωση οι μελλόνυμφοι να μην
κοινωνούσαν; Φυσικά και όχι! Γι’ αυτό ήταν λάθος από την Εκκλησία να
αποκοπούν τα μυστήρια από την Θεία Λατρεία. Βέβαια έγκειται και στην
κατήχηση του καθενός να προετοιμαστεί κανονικά γι’ αυτό το Μεγάλο πραγματικά
Μυστήριο. Όμως την κατήχηση δεν την βρίσκουμε ούτε στην λαϊκή αγορά, ούτε
στο καφενείο, ούτε στο σπίτι μας αλλά την ζητάμε από την Εκκλησία και από τους
Ιερείς που έχουν λάβει από τον Επίσκοπο την Ειδική Ιεροσύνη και οι οποίοι εξ’
αυτού αποστέλλονται για την τέλεση των Μυστηρίων και τον αγιασμό των πιστών,
και οι οποίοι είναι υπεύθυνοι και αρμόδιοι για την λειτουργική ζωή και για την
άρτια και κανονική τάξη τελέσεως των ιερών μυστηρίων, βάσει όχι της προσωπικής
τους δημιουργίας η φαντασίας η τελεσιουργίας, αλλά βάσει της ιεράς και
σεβασμίας Παραδόσεως, την οποία τηρεί μετά πολλής προσοχής άγρυπνα και
ανύστακτα, η ποιμαίνουσα Εκκλησία. (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)