Η σιωπή που ασκείται μ’ επίγνωση και διάκριση,
είναι:
- μητέρα
της προσευχής,
- ανάκληση
από την αιχμαλωσία των παθών,
- επιστάτης
των λογισμών,
- σκοπός
που παρατηρεί τους εχθρούς,
- δέσμευση
του πνευματικού πένθους για τις αμαρτίες μας,
- φίλη
των καρδιακών δακρύων που είναι καρποί της προσευχής,
- καλλιεργητής
της μνήμης του θανάτου,
- εχθρός
του αδιάκριτου θάρρους,
- σύζυγος
της ησυχίας,
- αντίπαλος
της τάσης να κάνεις τον δάσκολο,
- μυστική πνευματική πρόοδος,
- κρυφή πνευματική ανάβαση.