«Η ΕΝΝΟΜΗ ΣΥΖΥΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΟ»

Την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2020, πραγματοποιήθηκε στον Ι.Ν. Αγίου Νεκταρίου Τρικάλων, η 15νθήμερη Εσπερινή Σύναξη όπου συζητήθηκε το θέμα: «Η έννομη Συζυγία χωρίς Διαζύγιο».  Αφορμή ήταν τα στατιστικά διαζυγίων μέσα σε ένα έτος τα οποία ανέρχονται σε 71 διαζύγια, από τα οποία  τα 17 βγήκαν σε βάρος της γυναίκας, τα 26 σε βάρος του άνδρα και τα 28 «κοινή υπαιτιότητι». Αρκετοί γάμοι (22) διαλύθηκαν σε μια πενταετία, άλλοι (21) μετά από επτά-οκτώ χρόνια, μερικοί είχαν διάρκεια ενός έως δύο ετών. Δεκατρία διαζύγια (13) εκδόθηκαν μετά από κοινή συζυγική ζωή 15-18 ετών...  Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια γενική παρατήρηση και να πούμε πως οι περισσότεροι γάμοι δεν διαρκούν ούτε μία πενταετία. Τώρα μάλιστα που ισχύει και το συναινετικό διαζύγιο, η διάλυση του γάμου είναι ακόμα πιο εύκολη.

Ποια τα αίτια;

Ο υπερβολικός και αυξανόμενος αριθμός των διαζυγίων έχει ως βασικούς λόγους τον εγωισμό, την σαρκολατρεία των ανθρώπων και την απομάκρυνση από το θέλημα (τις εντολές) του Θεού, τα οποία προκαλούν δυστυχία, φαυλότητα, ψυχολογικές ανισορροπίες. Ο εγωπαθής άνθρωπος δεν προστρέχει στον Θεό, ώστε με απλό και σίγουρο τρόπο να λύσει τα προβλήματά του, παρά αναζητά εντός των ορίων της λογικής του θεραπείες, δηλαδή στην ουσία θέλει να τα υπερβεί μόνος του. Τόσο πολύ έχουμε τυφλωθεί από την αρρωστημένη αγάπη του εαυτού μας ώστε να μην ανεχόμαστε την παραμικρή προσβολή ή διαφωνία ούτε αυτού που επιλέξαμε ως αιώνιο σύντροφο! Τοποθετούμε (άσχετα εάν το αρνούμαστε στα λόγια) ως κέντρο του κόσμου το άτομό μας και έτσι είναι αδύνατον να αγαπήσουμε κάτι ή κάποιον. Ίσως φαίνονται βαριά τα λόγια αυτά όμως είναι η σκληρή πραγματικότης. Διότι τι είδους αγάπη έχει ένας άνθρωπος που διαλύει το γάμο του και δεν σκέφτεται ούτε τα παιδιά του, τα οποία στην κυριολεξία διχοτομούνται; Πόσο πιο υψηλά μπορεί να φτάσει ο δείκτης της φιλαυτίας;

Ο δεύτερος Γάμος

Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο πρώτος Γάμος είναι ΜΥΣΤΗΡΙΟ, ενώ ο δεύτερος και ο Τρίτος ακολουθία. Σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, αλλά και το γενικότερο πνεύμα της Ορθοδοξίας, ο δεύτερος γάμος είναι συγχώρηση και συγκατάβαση λόγο της πνευματικής αδυναμίας και της δυσκολίας ως προς την εγκράτεια. Για τον λόγο αυτό οι Ιεροί Κανόνες που περιλαμβάνονται στο Πηδάλιο ακολουθούντες το πνεύμα αυτό ορίζουν διάφορα θέματα σχετικά με τον δεύτερο γάμο:

1) Ο Α´ Κανών της Συνόδου της Λαοδικείας λέγει ότι όσοι τελέσουν 2ο γάμο, χωρίς να υπάρχει εκ των προτέρων σαρκική μίξη, αφού περάσει λίγος χρόνος με κάποιο κανόνα νηστείας και προσευχής, μπορούν κατ’  οικονομίαν να μεταλαμβάνουν.

2) Ο Μ. Βασίλειος στον Δ´ Κανόνα του επιβάλλει στούς διγάμους ( δηλαδή όσους τελούν β´ γάμο)  ένα η δύο χρόνια αποχή από τη Θ. Κοινωνία.

3) Συμφωνα με τον Β´ Κανόνα του Αγίου Νικηφόρου του Ομολογητού οι δίγαμοι κατά την τέλεση του γάμου τους δεν στεφανώνονται, ενώ κατά τον Ζ´ Κανόνα της εν Νεοκαισαρεία Συνόδου ο ιερεύς αν και ευλογεί τον δεύτερο γάμο δεν πρέπει να παραμένει και να συντρώγει στο γαμήλιο τραπέζι των διγάμων.

4) Επίσης όσοι ετέλεσαν δεύτερο γάμο δεν μπορούν να χειροτονηθούν κληρικοί, σύμφωνα με τον ΙΖ´ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων και τον ΙΒ´ του Μ. Βασιλείου. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να παντρευτούν για δεύτερη φορά οι χήροι κληρικοί αφού επί πλέον γάμος μετά τη χειροτονία απαγορεύεται σύμφωνα με τον Γ´ Κανόνα της ΣΤ´ Οικ. Συνόδου.

Ο γάμος και η οικογένεια διέρχονται πρωτοφανή κρίση. Συνέβαλαν όμως σ’ αυτή οι νέες, «προοδευτικές» ιδέες για τη ζωή. Και ιδίως οι εσφαλμένες αντιλήψεις για τον έρωτα και την αγάπη της πανσεξουαλικής εποχής μας. Δεν διακρίνεται η αγάπη, που είναι θυσιαστική, από τον έρωτα που είναι ιδιοτελής και εγωπαθής. Έτσι φθάσαμε στο σημείο να υποστηρίζεται η άποψη ότι ένας καλός γάμος διαρκεί το πολύ πέντε χρόνια. Μετά δεν έχει νόημα, αφού «εξατμίζεται» η αγάπη των συζύγων.

Η γενικότερη κρίση της εποχής μας και ιδίως η προσπάθεια αποϊεροποίησης της ζωής έφεραν τη μεγάλη κρίση και στον γάμο και στην οικογένεια με το λεγόμενο αυτόματο διαζύγιο, τα σύμφωνα συμβίωσης, πολιτικό γάμο κ.α. Κάθε τόσο γινόμαστε μάρτυρες μιας λυσσαλέας επίθεσης προς κάθε τι το παραδοσιακό, το Ελληνορθόδοξο. Να φύγει ο Θεός από τη ζωή μας. Όχι ιερέας μεταξύ μας. Να αλλάξουμε τον πνευματικό χαρακτήρα και προσανατολισμό του Έθνους. Αν δεν εγκαταλείψουμε τον ολισθηρό δρόμο, που ακολουθούμε, αν δεν μετανοήσουμε, αν δεν προτάξουμε την αξία του νόμου Του Θεού και τη συμμόρφωσή μας προς Αυτόν, δύσκολα ένα Γάμος θα έχει διάρκεια ζωής έως τα βαθειά Γεράματα.