Τα Ιερά Άμφια των Κληρικών της Ορθοδόξου Εκκλησίας: "Α. Τι συμβολίζει το ΣΤΙΧΑΡΙ;"

 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Είναι τόσο μεγάλο το έργο της λατρείας του Θεού, που η Εκκλησία μας όρισε ο λειτουργός να ενδύεται λαμπρή στολή με ιδιαίτερη τελετή. Ο λειτουργός, όταν ενδύεται τα ιερά άμφια, τα ευλογεί σταυροειδώς, τα ασπάζεται και συγχρόνως απαγγέλει κάποια αγιογραφικά χωρία. Ο Διάκονος, ο Πρεσβύτερος και ο Επίσκοπος έχουν κοινά άμφια το Στιχάρι και τα Επιμάνικα. Ο Πρεσβύτερος και ο Επίσκοπος έχουν κοινά άμφια το Πετραχήλι, τη Ζώνη και το Επιγονάτιο. Τα άμφια που αποκλειστικά ανήκουν στον κάθε βαθμό είναι: Γιά τον Διάκονο το Οράριο,για τον Πρεσβύτερο το Φαιλόνιο, και για τον Επίσκοπο ο Σάκκος, η Μίτρα, η Ράβδος και το Ωμοφόριο.

Οι συμβολισμοί των ιερών αμφίων, που κατά τη μακραίωνη εξέλιξη της λατρείας προτάθηκαν, είναι πολλών ειδών και πολλών κατευθύνσεων. Εδώ προτιμούμε εκείνους που θεωρούμε ότι είναι λιγότερο αλληγορικοί.

Α. Στιχάρι

Το άμφιο που πρώτο φορά ο κάθε λειτουργός λέγεται Στιχάρι. Καλύπτει ολόκληρο το σώμα, όπως ο αρχαίος χιτώνας. Έχει συνήθως χρώμα λευκό. Με το χρώμα αυτό θέλει να δείξει η Εκκλησία μας ότι ο λειτουργός πρέπει να έχει την ψυχή του καθαρή από αμαρτίες. Τότε πράγματι θα μπορεί χωρίς κίνδυνο καταδίκης να στέκεται μπροστά στο ιερό Θυσιαστήριο, όπως οι πάλλευκοι Άγγελοι μπροστά στον επουράνιο Θρόνο του Θεού, και να τελεί τις τελετές ή να προσφέρει την αναίμακτη προσφορά. Όταν σπάνια έχει χρώμα κόκκινο, τότε συμβολίζει το Αίμα του Κυρίου.

Όταν ο λειτουργός το ενδύεται, λέει τα παρακάτω λόγια από τον προφήτη Ησαία (Ξα. 10): «Αγαλλιάσσεται η ψυχή μου επί τω Κυρίω’ ενέδυσε γαρ με ιμάτιον σωτηρίου, και χιτώνα ευφροσύνης περιέβαλέ με. Ως νυμφίω περιέθηκέ μοι μίτραν, και ως νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμω: πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν». (Δηλαδή: Ας γεμίσει από αγαλλίαση η ψυχή μου για την καταφυγή της στον Κύριο, γιατί με έντυσε με ιμάτιο σωτηρίας και με χιτώνα ευφροσύνης με περιτύλιξε. Σαν σε νυμφίο φόρεσε στο κεφάλι μου μίτρα (στεφάνι), και σαν νύμφη με

καταστόλισε με στολίδια. Παντοτινά, τώρα και πάντοτε και στην ατελείωτη αιωνιότητα. Αμήν).

 ΠΗΓΗ