Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πώς να ακολουθήσω τον Δρόμο του Κυρίου μας; Α΄ ΜΕΡΟΣ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου


 Πολλοί Χριστιανοί διερωτώνται στις ημέρες μας ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν για την σωτηρία τους.  Διαπιστώνουμε όμως μετά λύπης ότι ο Βαπτισμένος Χριστιανός, μπορεί να πιστεύει, μπορεί να εκκλησιάζεται (όχι τακτικά), μπορεί να κοινωνεί (χωρίς εξομολόγηση και έγκριση πνευματικού), αλλά δεν ακολουθεί πιστά τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, σε κάθε πνευματική ευκαιρία που του δίνετε, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ο Θεός είναι καλός και δεν θα μας παρεξηγήσει που δεν νηστεύουμε, που δεν Εκκλησιαζόμαστε, που δεν εξομολογούμαστε με σκοπό την Σωτηρία μας δια της Θείας Μεταλήψεως των Αχράντων Μυστηρίων αξίως.   Αναπόφευκτα δίνεται η εντύπωση ότι ο Χριστιανισμός αποτελεί μία οργάνωση που οι οπαδοί του ακολουθούν τον Χριστό, χωρίς να γνωρίζουν ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, χωρίς να τον ακολουθούν από αγάπη, έχοντας μία μουσουλμανική ιδεολογία, ότι κάνοντας το καλό σε αυτή την ζωή, ο Θεός σώζει και εφόσον ο Θεός σώζει θα μας βάλλει στον Παράδεισο, όπως ακριβώς λέγουν και οι μουσουλμάνοι "κάνε ότι κάνεις για να πας στον Παράδεισο να φας το πιλάφι". Ο Χριστιανός Ορθόδοξος διαφέρει κατά πολύ από αυτή την αντίληψη, διότι αφενός μεν έχει προσωπική σχέση με τον Χριστό, διακατέχεται με ένθερμη αγάπη για τον Εσταυρωμένο, από έναν πόθο να συναντήσει τον Χριστό, να τον ακολουθήσει και να γίνει μαθητής Του, αφετέρου από αυτή την ζωή γίνεται κοινωνός της Βασιλείας του Θεού, αφού κοινωνεί αξίως τους Σώματος και του Αίματος του Κυρίου μας μετέχοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην Βασιλεία του Θεού. Το ερώτημα που τίθεται είναι ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ;

   Η ελευθερία της επιλογής να ακολουθήσουμε Τον Χριστό έχει παρεξηγηθεί στις μέρες μας… δηλαδή θέλουμε να είμαστε κοντά στον Θεό, όταν όμως η ζωή μας δεν συνάδει με τα ΘΕΛΩ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, τότε αποκτάμε ελευθερία να κάνουμε την ζωή μας.  Για να ακολουθήσεις  όμως τον Χριστό, πρέπει η Σταυρική Θυσία του Κυρίου μας να είναι το νόημα της ζωής σου, το νόημα της πνευματικής εν Χριστώ ζωής σου. Σήμερα διαπιστώνουμε με θλίψη ότι οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής δεν συγκινούν τους ανθρώπους, ακόμα και η μείζων ημέρα της ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ βρίσκει την ευκαιρία ο άνθρωπος να διασκεδάσει  σε Ταβέρνες με «ΝΗΣΤΙΣΙΜΑ».
Δια τούτο τον λόγο ο Κύριός μας, ξεδιπλώνει το μυστήριο, το πώς δηλαδή μπορούμε να είμαστε δικοί του μαθητές λέγοντας με απλά λόγια «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον Σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».

  Ο Χριστός μας καλεί όλους στην Βασιλεία Του «πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» .  Επομένως το κεφάλαιο τις σχέσης μας με τον Χριστό, το πρόβλημα δεν είναι ο Χριστός, αλλά ο άνθρωπος.  Εάν θέλεις, από τον Θεό είναι όλα δεδομένα και απομένει από σένα να τον γνωρίσεις, αρκεί ΕΣΥ να το θελήσεις. Δεν είπε όποιος μπορεί να με ακολουθήσει αλλά όποιος θέλει, διότι δεν μετρά η δύναμή μας, αλλά η θέλησή μας. «Δώς στον Θεό πρόθεση και λαμβάνεις παρ’ αυτού δύναμην»,  δώσε στον Θεό την θέλησή σου και θα λάβεις από Αυτόν την δύναμη.  Με αυτόν τον λόγο ο Θεός αφαιρεί από εμάς την δικαιολογία του δεν μπορώ, θα ήθελα δηλαδή αλλά δεν μπορώ.  Εάν θέλεις «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» εάν θέλεις και εάν πιστεύεις, έχεις τη δύναμη να επιτελέσεις τα πάντα δια της πίστεως.  (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι 24 Μικρές προσευχές του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου κ αιωνίων αγαθών. Κύριε, λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν κ διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησον μοι. Κύριε, λύτρωσαι με από πάσης ανάγκης κ αγνοίας κ λήθης κ ραθυμίας κ της λιθώδους αναισθησίας. Κύριε, λύτρωσαι με από παντός πειρασμού κ εγκαταλείψεως. Κύριε, φώτισον την καρδίαν μου, ην εσκότισεν η πονηρά επιθυμία. Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω , συ δε ως Θεός ελέησον με. Κύριε, ίδε την ασθενεία της ψυχής μου κ πέμψον την χάριν σου εις βοήθειάν μου, ίνα εν εμοί δοξασθή το όνομά σου το άγιον. Κύριε Ιησού Χριστέ, έγγραψον το όνομά του δούλου σου εν βίβλω ζωής, χαριζόμενος μοι κ τέλος αγαθόν. Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν’ άλλ’ αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαγχία σου. Κύριε, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός σου. Κύριε ο Θεός του ουρανού κ της γης, μνήσθητί μου του αμαρτωλού, του αισχρού, του ...

Η ΑΙΡΕΣΗ Χ.Ο.Ε. – Α.Θ.Α.ΖΩ. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ- ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Κάποτε  στον γέροντα Σιλουανό ο διάβολος εμφανίστηκε μπροστά του Ο διάβολος είναι ένα πνεύμα, που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο σύμφωνα με το θέλημα  του Θεού. Ο ερημίτης  αναρωτιόταν γιατί ενώ προσεύχεται  ο διάβολος ήταν μπροστά του, και δεν εξαφανίστηκε. Ο Κύριος του αποκάλυψε: αυτό οφείλεται στην πνευματική υπερηφάνεια. Και για να μην το έχει, έπρεπε να θεωρεί τον εαυτό του μικρότερο και πιο αμαρτωλό: για τις αμαρτίες του είναι ο κληρονόμος της κόλασης. Αν ο Κύριος μας έχει δώσει κάτι, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι  όλα τα ταλέντα μας είναι επίγεια και πνευματικά - είναι από το Θεό. Δεν μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τίποτα. Ούτε υλικά αγαθά, ούτε ψυχικά επιτεύγματα ούτε οποιεσδήποτε αξίες - δεν υπάρχει πλούτος στη γη.  Ο  Κύριος δίνει, σύμφωνα με το έλεός Του. Δεν υπάρχει ταλέντο, καμία δύναμη, καμία δουλειά - τίποτα δεν είναι δικό μας, αλλά μόνο η χάρη του Θεού. Επομένως, όλα τα πνευματικά πράγματα που έλαβε ο ερημίτης  Σιλουαν...