Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
α."Εσύ από τη μητέρα σου τα έχεις
κληρονομήσει αυτά..."
Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Όταν τα
παιδιά πληγώνονται απ’ την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν
δυνάμεις και διάθεση να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το
οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμισθεί. Να σας
πω και δύο παραδείγματα.
Είχαν έλθει δύο κοπελίτσες σ’ εμένανε κι η μία είχε κάτι πολύ άσχημα βιώματα
και με ρωτούσαν που οφείλονται. Και τους είπα:
- Είναι απ’ το σπίτι, απ’ τους γονείς σας.
Κι όπως την «έβλεπα» την μία, λέω:
- Εσύ απ’ την μητέρα σου τα έχεις κληρονομήσει αυτά.
Κι όμως, λέει, οι γονείς μας είναι τόσο τέλειοι άνθρωποι. Είναι χριστιανοί,
εξομολογούνται, μεταλαμβάνουν, που μπορεί να πει κανείς, ζήσαμε μέσα στη
θρησκεία. Εκτός … αν φταίει η θρησκεία, απαντάει εκείνη.
Τους λέω:
- Τίποτα δεν πιστεύω απ’ αυτά που μου λέτε. Εγώ ένα μόνο βλέπω, οι γονείς σας
δεν τηνε ζουν τη χαρά του Χριστού.
Πάνω σ’ αυτό η άλλη είπε:
- Άκουσε, Μαρία, καλά λέει ο παππούλης, έχει δίκιο. Οι γονείς μας πάνε στον
πνευματικό, στην Εξομολόγηση, στην Θεία Μετάληψη, ναι … Αλλά είχαμε ποτέ ειρήνη
στο σπίτι; Ο πατέρας συνεχώς γκρίνιαζε με την μητέρα μας. Διαρκώς πότε ο ένας
δεν έτρωγε, πότε ο άλλος δεν ήθελε να πάνε κάπου μαζί. Έχει δίκιο, λοιπόν, ο
παππούλης.
β."Να τα λες στο Θεό και ο Θεός θα τα
λέει μέσα τους"
Το παιδί θέλει κοντά του ανθρώπους θερμής προσευχής. Όχι ν’ αρκείται η μητέρα
στο αισθητό χάδι για το παιδί της, αλλά να προσφέρει συγχρόνως και το χάδι της
προσευχής. Το παιδί αισθάνεται στο βάθος της ψυχής του το πνευματικό χάδι, που
μυστικά στέλνει η μητέρα του, και έλκεται προς αυτήν. Νιώθει ασφάλεια,
σιγουριά, όταν η μητέρα με τη συνεχή την επίμονη και θερμή προσευχή της
αγκαλιάζει το παιδί της μυστικά και το ελευθερώνει απ’ ο,τι το σφίγγει.
Οι μητέρες ξέρουν να αγχώνονται, να συμβουλεύουν, να λένε πολλά, αλλά δεν
έμαθαν να προσεύχονται. Οι πολλές συμβουλές και υποδείξεις κάνουν πολύ κακό.
Όχι πολλά λόγια στα παιδιά. Τα λόγια χτυπάνε στ’ αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει
στην καρδιά. Προσευχή χρειάζεται, με πίστη δίχως άγχος, αλλά και καλό
παράδειγμα.
Όλα απ’ την προσευχή, τη σιωπή και την αγάπη
γίνονται. Καταλάβατε τα αποτελέσματα της προσευχής; Αγάπη εν προσευχή, εν
Χριστώ αγάπη. Αυτή ωφελεί πραγματικά. Όσο θ’ αγαπάτε τα παιδιά με την ανθρώπινη
αγάπη –που είναι συχνά παθολογική- τόσο θα μπερδεύονται, τόσο η συμπεριφορά
τους θα είναι αρνητική. Όταν όμως η αγάπη σας θα είναι μεταξύ σας και προς τα
παιδιά χριστιανική και αγία, τότε δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα. Η αγιότητα των
γονέων σώζει τα παιδιά. Για να γίνει αυτό πρέπει να επιδράσει η θεία χάρις στις
ψυχές των γονέων. Κανείς δεν αγιάζεται μόνος του. Η ίδια η θεία χάρις μετά θα
φωτίσει, θα θερμάνει και θα ζωογονήσει τις ψυχές των παιδιών.
Να προσεύχεσαι και, όταν πρέπει, να μιλάεις
στα παιδιά με αγάπη. Πιο πολύ να κάνεις προσευχή και λίγα λόγια να τους λέεις.
Πολλή προσευχή και λίγα λόγια σε όλους. Να μη γινόμαστε ενοχλητικοί, αλλά να
προσευχόμαστε μυστικά και μετά να μιλάμε κι ο Θεός θα μας βεβαιώνει μέσα μας αν
η ομιλία μας είναι δεκτή στους άλλους. Αν δεν είναι πάλι, δεν θα μιλάμε. Θα
προσευχόμαστε μυστικά μόνο. Διότι και με το να μιλάμε, γινόμαστε ενοχλητικοί
και κάνομε τους άλλους ν’ αντιδρούν και καμιά φορά ν’ αγανακτούν. Γι’ αυτό πιο
καλά είναι να τα λέει κανείς μυστικά στην καρδιά των άλλων παρά στ’ αυτί τους,
μέσω της μυστικής προσευχής.
Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να
μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου. Άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα
γίνεις βαρετή κι όταν θα μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως. Να
προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις
στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα
παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους. Μπορείς να το κάνεις
κι αυτό, αλλά προπάντων πρέπει να μιλάεις για τα παιδιά σου στον Θεό. Να λέεις:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδάκια μου. Εγώ σ’ Εσένανε τα αναθέτω. Εσύ μου
τα έδωσες, μα κι εγώ είμαι αδύναμη, δεν μπορώ να τα κατατοπίσω· γι’ αυτό, Σε
παρακαλώ, φώτισέ τα». Κι ο Θεός θα τους μιλάει …
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου