Χριστός Ανέστη! Θα πήγαινα στο ασκητήριο του Οσίου Δαυΐδ μισή ώρα από το μοναστήρι και μου ‘λεγε ο δαίμων:
«πού θα μου πας βρε Ιάκωβε, στο ασκητήριο του Δαυΐδ; Θα σε θανατώσω, δεν θα γυρίσης!
Αλλά δεν μπορώ να σου κάνω τίποτε, προσπαθώ να σε ρίξω σε μια σοβαρή αμαρτία, να σε πεθάνω, αλλά δεν μπορώ, διότι έχεις ταπείνωση, και η ταπείνωσις με καίει!
Η ταπείνωσις και η πίστις στον Χριστό!»
Μετά το Πάσχα ανέβηκα στο βουνό ψηλά που έχουμε το νερό και έχει έναν Σταυρό, και έλεγα το Αναστήτω ο Θεός, το Αναστάσεως ημέρα, το Χριστός Ανέστη, και φώναξα μετά:
«Δαίμον, δαίμον, είπες ότι όταν θα πάω στο ασκητήριο θα με σκοτώσης έλα εδώ όταν θέλης να με σκοτώσης, στον βράχο βρίσκομαι, στα βουνά, αμα σε βαστάη έλα!»
Έλεγα το Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί, πού να πλησιάση!
Γι’ αυτό παιδιά μου πάντα να προσεύχεσθε είτε τρώγετε, πίνετε, οτιδήποτε κάνετε να προσεύχεσθε, γιατί όταν κάνωμε προσευχή δεν μπορεί να μπη ο διάβολος!
Μου ‘λεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρό παιδί:
«Άκουσε, παιδάκι μου όποιος κάνη τον σταυρό του λόγχη έχει στο πλευρό του!»
~ Αγίος Ιακώβος ο Τσαλίκης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου