Πώς να ακολουθήσω τον Δρόμο του Κυρίου μας; Δ΄ ΜΕΡΟΣ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου

...Αυτό εννοεί ο Κύριος λέγοντας «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» γιατί δεν είναι εύκολο πράγμα να ακολουθήσεις τον Χριστό, είναι έργο ζωής.  Είναι αυτό που έλεγε ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής ότι ο Θεός απευθύνει δύο φοβερούς λόγους κατά την διάρκεια της ζωής του ανθρώπου .  Ο ένας λόγος είναι το «ακολούθει μοι»… αυτό που είπε και στους Αποστόλους το λέγει και σε σένα και σε κάθε άνθρωπο… εάν θέλουμε να Τον ακολουθήσουμε.  Είναι η πρόσκληση του Κυρίου μας και περιμένει την απάντησή μας… εάν εσύ πεις ναι Κύριε θα σε ακολουθήσω, όπου και αν πάς, τότε αρχίζει η πορεία μας, Αυτός μπροστά κι εμείς από πίσω και μας οδηγεί μέσα σε δρόμους καλούς, σε ανηφόρες, σε κατηφόρες, σε έρημο, σε λάσπη, σε βουνά, σε κρύο, σε θλίψεις, σε δυσκολίες. Θέλει όμως προσοχή να μην Τον χάσουμε από τα μάτια μας, όπως ο Πέτρος, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι θα τον ακολουθήσει όπου και εάν πάει, αλλά φοβόταν να πλησιάσει πολύ και έχασε από τα μάτια του τον Κύριο της Δόξης και αμέσως σαλεύθηκε η ύπαρξή του, η πίστη του, με αποτέλεσμα να μην αργήσει να έλθει η άρνηση και μάλιστα τρις φορές επαναλαμβανόμενη.  Κι εμείς αδελφοί μου αρνούμαστε τον Χριστό καθημερινά, με τις πράξεις μας και τις αδυναμίες μας, αρκεί όμως να υπάρχει έμπρακτη μετάνοια.

  Ο 2^ος λόγος Του Κυρίου μας, θα τον ακούσεις όταν θα φτάσεις στο τέλος αυτής της διαδρομής… τότε θα σε ρωτήσει ο Χριστός μας, «παιδί μου είσαι ακόμα πίσω μου;  Με ακολουθείς;» Εάν για την Αγάπη του είσαι ακόμα πίσω Του και τον Ακολουθείς και πεις «ναι, εδώ είμαι Κύριε, δεν έχασα τον δρόμο, όπου πήγες εκεί ήμουν από πίσω σου, μπορεί να λερώθηκα, μπορεί να πληγώθηκα, μπορεί να μάτωσα αλλά δεν έφυγα από πίσω σου, δεν σε εγκατέλειψα»,  τότε θα ακούσουμε τον 2^ο φοβερό λόγο του Κυρίου μας «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ, είσελθε εις την Χαρά του Κυρίου σου».  Θα σου ανοίξει την πόρτα της Βασιλείας του Θεού για να μπεις στην χαρά του Κυρίου, να ευφρανθείς με τους χορούς των Αγίων, των Αγγέλων και όλων των σωζομένων και αυτή θα είναι η ΑΙΩΝΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΛΙΑΣΗ.

Ότι υπομένει ο άνθρωπος ακολουθώντας τον Χριστό, οι θλίψεις, οι στενοχώριες, οι δοκιμασίες, όλα αυτά που υπομένουμε δηλαδή στο διάβα της ζωής μας για την αγάπη του Χριστού, σημαίνει ότι σηκώνω τον Σταυρό του Χριστού και τον ακολουθώ, αρνούμενος, τον παλαιό άνθρωπο ο οποίος είναι φθαρμένος στα πάθη και στις αμαρτίες. Εάν θέλεις να μοιάσεις τον Θεό, εάν θέλεις να γίνεις γνήσιο τέκνο του Θεού και να τον αποκαλείς ΠΑΤΕΡΑ πρέπει να του μοιάσεις. Δεν μπορείς να είσαι γνήσιο τέκνο εάν δεν μοιάζεις τον Πατέρα σου.  Πρέπει να αποβάλλεις την μορφή την άσχημη, να πετάξεις το προσωπείο της αμαρτίας.  Πρέπει να αποβάλλεις το παλαιό άνθρωπο, πρέπει να αρνηθείς κάθε τι που είναι αμαρτία, ότι είναι πάθος, κάθε τι που είναι διαστροφή της φύσεως του ανθρώπου και αυτό είναι το ποιο δύσκολο.  Γι’ αυτό φαντάζει η εν Χριστώ ζωή σαν μια άρνηση μπροστά στα μάτια μας, αλλά εδώ είναι το μυστικό, ότι εκεί που αρνείσαι τον παλαιόν άνθρωπον, ανακαλύπτεις την ζωήν σου.  Εκεί που θανατώνεις τον εαυτόν σου και λες αυτό το όχι δεν θα το κάνω αυτό  το πράγμα, δεν θα πάω εκεί και συνειδητοποιείς ότι αυτό είναι ελευθερία, και χαίρεσαι που ακολουθείς τον Χριστό, και ξεχνάς τις θλίψεις και δεν φοβάσαι ούτε τον θάνατο.   Και εάν σηκώσω ελεύθερα τον Σταυρό του Κυρίου μας και Τον ακολουθήσω, τότε θα έχουμε χαρά στην ζωή μας, τότε θα μεταποιούμε τα δυσάρεστα γεγονότα σε πνευματική χαρά διότι  «Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά εν όλω τον κόσμο»  και εάν θέλουμε να έχουμε χαρά στην ζωή μας πρέπει να φέρουμε τον Σταυρό του Κυρίου μας και τα στίγματα του Σταυρού.