Ὁ ἀσκητὴς γέροντας τοῦ Παγγαίου Ὅρους προτρέπει συνεχῶς τὸν τελευταῖο
καιρὸ τοὺς πιστοὺς νὰ ἐντείνουν τὶς προσευχές τους. «Ἀφῆστε τὰ οἰκονομικὰ καὶ
τοὺς φόρους στὴν ἄκρη καὶ ἐνισχύστε τὴν προσευχή σας. Τὸ χωράφι εἶναι ἄγονο καὶ
ὁ οὐρανὸς δὲν λαμβάνει πλέον τὴν προσδοκώμενη καρποφορία! Κι ὅταν ἕνα
χωράφι εἶναι ἄγονο, ὁ γεωργὸς φροντίζει νὰ τὸ ὀργώσει, νὰ ἀνανεώσει τὸ χῶμα, πρὶν
προβεῖ στὴν νέα σπορά. Βρισκόμαστε σ’ αὐτὴ ἀκριβῶς τὴ διαδικασία γιατί παρὰ τὶς
μεγάλες δοκιμασίες οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἐμμένουν νὰ προσκολλῶνται σὲ ἐφήμερους
σωτῆρες ποὺ τελικά τους ἀπογοητεύουν, ἀφοῦ οἱ σωτῆρες αὐτοὶ ἀποβλέπουν νὰ ἀλλάξουν
τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ... Ἔτσι ὅλοι μας γινόμαστε ἠθικοὶ αὐτουργοὶ ἑνὸς συνεχοῦς ἐγκλήματος
ποὺ οὐσιαστικὰ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἀμετανοησία τῶν χριστιανῶν. Γι’ αὐτὸ οἱ ἐξελίξεις
θὰ εἶναι ραγδαῖες καὶ καλὸ εἶναι νὰ σᾶς βροῦν ἐξομολογημένους καὶ μὲ τὸν Χριστὸ
μέσα σας (σήμ. Θεία Κοινωνία)! Τότε καὶ μόνο τότε θὰ ἀποφύγετε τοὺς μεγάλους
κινδύνους ποὺ ἔρχονται».
Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου κ αιωνίων αγαθών. Κύριε, λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν κ διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησον μοι. Κύριε, λύτρωσαι με από πάσης ανάγκης κ αγνοίας κ λήθης κ ραθυμίας κ της λιθώδους αναισθησίας. Κύριε, λύτρωσαι με από παντός πειρασμού κ εγκαταλείψεως. Κύριε, φώτισον την καρδίαν μου, ην εσκότισεν η πονηρά επιθυμία. Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω , συ δε ως Θεός ελέησον με. Κύριε, ίδε την ασθενεία της ψυχής μου κ πέμψον την χάριν σου εις βοήθειάν μου, ίνα εν εμοί δοξασθή το όνομά σου το άγιον. Κύριε Ιησού Χριστέ, έγγραψον το όνομά του δούλου σου εν βίβλω ζωής, χαριζόμενος μοι κ τέλος αγαθόν. Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν’ άλλ’ αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαγχία σου. Κύριε, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός σου. Κύριε ο Θεός του ουρανού κ της γης, μνήσθητί μου του αμαρτωλού, του αισχρού, του ...