Κ. Ι.: Υπάρχει ένα τεράστιο κεφάλαιο, που αφορά την
πλειονότητα των ανθρώπων· το κεφάλαιο του έγγαμου βίου, με τα πάμπολλα
προβλήματά του και τις δυσκολίες του. Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω ότι ο
Γέρων Πορφύριος ενδιαφερόταν τα μέγιστα για τη διατήρηση των σωστών συζυγικών
σχέσεων και του ιερού θεσμού της οικογένειας. Μόνιμη δε έγνοια του ήταν η σωστή
ανατροφή των παιδιών μέσα σε μία υγιή, ειρηνική κι αγαπημένη οικογένεια.
Χ.Μ.Π.: Έχετε απόλυτο δίκαιο. Ο Γέρων
Πορφύριος ασχολείτο κατά κύριο λόγο με τις σχέσεις συζύγων και τις σχέσεις
γονέων και παιδιών.
Όταν πήγαινε κάποιος παντρεμένος, που δεν είχε
καλή σύζυγο η μία παντρεμένη, της οποίας ο σύζυγος δεν ήταν καλός και σήκωνε το
σταυρό του η το σταυρό της με υπομονή, τον αποκαλούσε άγιο· κι αν ήταν γυναίκα,
την αποκαλούσε αγία.
Κάποια φορά πήγε να τον δει ένας παντρεμένος,
που δεν ήταν καθόλου καλός σύζυγος, ενώ παράλληλα έκτιζε μία εκκλησία και του
είπε:
— Γέροντά μου, εγώ κτίζω μία ωραία εκκλησία.
— Τι κτίζεις, ευλογημένε, αυτή τη μικρή
εκκλησία, αφού χάλασες την άλλη μεγάλη εκκλησία, που είναι το σπίτι σου;
Κ. Ι.: Πάρα πολύ ωραίο αυτό.
Χ.Μ.Π.: Πάντοτε συμβούλευε τους γονείς να
μην καβγαδίζουν ποτέ μπροστά στα παιδιά τους, διότι τα παιδιά, όταν ακούν τους
γονείς τους να καβγαδίζουν, νιώθουν σαν να πέφτει το σπίτι επάνω στο κεφάλι
τους.
Κ. Ι.: Έτσι και είναι.
Χ.Μ.Π.: «Τα παιδιά», έλεγε, «πρέπει να
μεγαλώνουν με το χάδι της μητέρας και με το χάδι του πατέρα, ο οποίος πρέπει να
προσέχει, ώστε να μην είναι πολύ σκληρός. Κι αν χρειαστεί να επιβάλει κάποτε
μία τιμωρία, να το κάνει με πολλή προσοχή και πολύ μέτρο, για να μη
δημιουργήσει στο παιδί κανένα τραύμα». ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Γεροντικό του 20ου αιώνος