Π. Αντώνιος Μπλούμ – Μητροπολίτης Σουρόζ (1914-
2003)
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου
Πνεύματος.
Σήμερα εορτάζουμε την Εορτή των Αγίων Πάντων,
όλων εκείνων που άκουσαν τον Χριστό να ομιλεί, που οι καρδιά και ο νους τους
πήραν φωτιά, και οι οποίοι στάλθηκαν στον κόσμο για να μεταφέρουν τα καλά νέα.
Τα νέα αυτά είναι ότι ο Θεός τόσο αγάπησε τον κόσμο ώστε ήλθε με την πρόθεση να
μην τον εγκαταλείψει ποτέ, ώστε με την Ανάσταση Του πήρε μαζί Του την ουσία του
κόσμου – στην Σάρκα Του όλο τον ορατό κόσμο, στην ψυχή Του ολάκερο τον
ανθρώπινο κόσμο- και τους έδωσε θέση στα δεξιά του Πατρός.
Αυτό δεν είναι μόνο η δόξα της Εκκλησίας,
είναι ένα κάλεσμα που απευθύνεται στον καθένα μας. Σήμερα καλούμαστε από το
Ευαγγέλιο, παίρνουμε θάρρος από την Επιστολή, να αγαπάμε τον Θεό τόσο πολύ ώστε
να γίνουμε πραγματικοί μαθητές Του, και αυτό σημαίνει ότι η εμπιστοσύνη μας σε
Αυτόν πρέπει να είναι και να γίνει, μέρα με τη μέρα, πιο αληθινή, ώστε ο
κόσμος, βλέποντας εμάς, τον τρόπο ζωής μας, ποιοί είμαστε, να πιστέψει ότι ο
Θεός ήρθε για να σώσει τον κόσμο και ότι αξίζει να ακολουθήσουμε τον Θεό ως
Κύριο και Φίλο.
Ο Άγιος Ιάκωβος, μιλώντας στους ανθρώπους της
εποχής του είπε: Αν θέλετε να μου δείξετε την πίστη σας χωρίς έργα, εγώ θα σας
δείξω την πίστη μου μέσα από τα έργα μου... Ας πάμε λοιπόν στον κόσμο, έναν
κόσμο που βρίσκεται σε αθλιότητα, σε ταραχή και δυστυχία γιατί έχει χάσει τον
δρόμο του, και να του φέρουμε τα χαρμόσυνα νέα. Αυτά τα νέα δεν είναι μόνο ότι
ο Θεός έχει έρθει και βρίσκεται ανάμεσά μας, ότι μας έχει δείξει την οδό της
σωτηρίας, ότι Εκείνος είναι η οδός της σωτηρίας και έδωσε ένα παράδειγμα για να
το μιμηθεί ο καθένας μας, όχι δουλοπρεπώς, ούτε σαν μισθωτός αλλά με την χαρά
ότι ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο σημαίνει ότι έχουμε εκπληρώσει την αποστολή
μας, ότι είμαστε φορείς μιας ζωής που μπορεί να πλημμυρίσει την ζωή των άλλων
ανθρώπων.
Αυτό είναι το μήνυμα της σημερινής εορτής.
Στις επόμενες δύο εβδομάδες θα γιορτάσουμε τους Αγίους της Ρωσσίας και τους
Αγίους τούτων των νήσων, άνθρωποι που είναι αίμα και σάρκα μας- συγγενείς μας.
Ας τους σκεφτούμε και ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε με τέτοιο τρόπο που να μπορούν
να χαίρονται που ακολούθησαν τ’ αχνάρια τους άνθρωποι άξιοι του Χριστού και της
δικής τους ζωής.
