Αντώνιος Πινακούλας (Πρεσβύτερος)
Γ. ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
1. Σύνδεση με τα προηγούμενα
2. Η δική μας μαρτυρία
3. Η δική μας γιορτή
1. Ποιοί είναι αυτοί που σήμερα λένε ότι οι
Απόστολοι Πέτρος και Παύλος μαρτύρησαν για τον Χριστό; Ποιοί είναι αυτοί που
συνεχίζουν τη μαρτυρία των Αποστόλων; Είμαστε εμείς. Και πως μπορεί να γίνει
αυτό; Θυμόσαστε, στο βιβλίο του Ιώβ, στην Παλαιά Διαθήκη, όταν συμβαίνουν όλα
εκείνα τα κακά, έρχεται ένας δούλος για να πει στον Ιώβ ότι εκεί που ήταν τα
παιδιά σου «ξαφνικά φύσηξε άνεμος δυνατός από την άλλη άκρη της ερήμου, χτύπησε
το σπίτι από παντού και το γκρέμισε. Τα παιδιά πλακώθηκαν στα ερείπια και
σκοτώθηκαν και μόνο εγώ κατάφερα να γλιτώσω για να σου φέρω τα νέα» (Ιώβ 1,
19). Αυτός που γλίτωσε από τον ίδιο θάνατο, αυτός που επέζησε, την ώρα που τα
παιδιά του Ιώβ πέθαιναν, αυτός μετέφερε τη μαρτυρία. Μετέφερε κάτι που το είχε
μέσα του, που το ζούσε ο ίδιος, ήταν κάτι ζωντανό, κάτι που τον είχε
συνταράξει. «Εγώ γλίτωσα και ήρθα να σας πω». Κάπως έτσι λοιπόν και οι πρώτοι
Χριστιανοί μαρτυρούσαν για το μαρτύριο των Αποστόλων. Το ίδιο συνέβη σ' αυτούς
και στους Αποστόλους. Ήταν κάτι το κοινό. Ζούσαν την ίδια εμπειρία στην οποία
τους οδήγησε η πίστη στο Χριστό με τον τρόπο που είπαμε.
2. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να δοκιμάσουμε
τη δική μας κατάσταση. Μπορούμε να θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα.
Βγαίνοντας από την εκκλησία όπου συναζόμαστε, θα μπορούσαμε να απαντήσουμε στο
Χριστό με τα λόγια που απάντησε ο Απόστολος Πέτρος; Για να γίνει αυτό, πρώτα
πρέπει να ξεχωρίσουμε τη μαρτυρία των Αποστόλων από το μαρτύριό τους. Το
μαρτύριό τους, ο θάνατός τους, μπορούσε και να μην είχε συμβεί εάν ήταν άλλες
οι πολιτικές συνθήκες της εποχής. Αντίθετα, η μαρτυρία τους είναι κάτι που έχει
μόνιμη και διαρκή σημασία. Είναι κάτι που προσδιορίζει τη ζωή των χριστιανών.
Χωρίς τη μαρτυρία χριστιανοί δεν υπάρχουν. Μπορεί να είμαστε καλοί άνθρωποι,
μπορεί να αγωνιζόμαστε για καλά πράγματα, αλλά εάν δεν μεταφέρουμε στον κόσμο
ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του ζωντανού Θεού, τότε δεν πιστεύουμε στο Θεό. Για
να γίνει αυτό, πρέπει να προσανατολιστούμε, όσο είναι δυνατό, στη ζωή των
Αποστόλων. Πίστη και αφοσίωση στο πρόσωπό του, τήρηση των εντολών του Θεού,
συνείδηση ότι ανήκουμε σ' αυτούς που κάλεσε ο Θεός και αποτελούμε μαζί τους την
Εκκλησία του.
3. Αγαπητοί αδελφοί, γιορτάζουμε σήμερα το
μαρτύριο των Αποστόλων, που στη σκέψη μας το θεωρούμε δεδομένο. Σαν κάτι που
ήταν αυτονόητο γι' αυτούς και σχεδόν υποχρεωτικό. Εμείς πανηγυρίζουμε γι' αυτό,
είναι μία χαρούμενη μέρα για εμάς. Πολλοί από εμάς έχουν το όνομά τους, είναι
ακόμα πιο πολύ χαρούμενοι γιατί έχουν τη γιορτή τους. Έχει σημασία όμως αν μας
συνδέει κάτι με τη μαρτυρία τους. Με αυτό που τους οδήγησε στο μαρτύριο. Εάν
μας συνδέει κάτι με το δικό τους μυστικό, με τη δική τους δέσμευση απέναντι στο
Θεό, τότε μπορούμε να γιορτάζουμε κι εμείς, όπως θέλει ο Θεός και όπως
ταιριάζει στους Αποστόλους. Εάν δηλαδή, όπως εκείνοι γνώρισαν τον Χριστό ως
αληθινό Θεό και αυτό το ομολογούσαν δημόσια κι αυτό έγινε ο σκοπός της ζωής
τους, έτσι κι εμείς που βαπτιστήκαμε στο όνομά του και γίναμε χριστιανοί και
συναζόμαστε εδώ κάθε Κυριακή, έχουμε την ίδια δέσμευση απέναντί του. Εάν
αισθανόμαστε την ίδια ευθύνη απέναντι στους αδελφούς μας κι απέναντι στους
άλλους ανθρώπους. Να μεταφέρουμε την ίδια μαρτυρία.
Δ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
1. Περίληψη προηγουμένων
2. Προτροπή
1. Αγαπητοί αδελφοί, ο Χριστός είπε: «Εγώ
μαρτυρώ την αλήθεια». Και προς τους Φαρισαίους είπε: «Εσείς αυτή την αλήθεια
δεν τη λαμβάνετε. Δεν μπορεί να φτάσει στις καρδιές σας. Γιατί; Γιατί είστε
μακριά από το θέλημα του Θεού.» Αντίθετα, οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος, που
το μαρτύριό τους γιορτάζουμε σήμερα, αξιώθηκαν να γίνουν μάρτυρες του Χριστού
και να μιλούν οι γενιές των χριστιανών γι' αυτούς δύο χιλιάδες χρόνια τώρα.
Αυτό έγινε γιατί έβαλαν βαθιά μέσα στην καρδιά τους το θέλημα του Θεού και την
τήρηση των εντολών του. Το αποτέλεσμα ήταν να γνωρίσουν τον Χριστό ως αληθινό
Θεό που το βεβαίωσε μέσα τους ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας. Απέναντι σ' αυτό το
μυστικό δεσμεύτηκαν και το μετέφεραν στη Ρώμη για να το γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι.
2. Αλλοίμονο σε μας, εάν η μαρτυρία του
Χριστού, η μαρτυρία των Αποστόλων, η μαρτυρία των μεγάλων Αποστόλων Πέτρου και
Παύλου δεν παραλαμβάνεται. Αλλοίμονό μας, εάν δεν υποψιαζόμαστε καν την ύπαρξή
της και την μπερδεύουμε με άλλα πράγματα, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να
μαρτυρήσουμε στον κόσμο για το Χριστό. Τότε πια ως Χριστιανοί θα έχουμε μόνο το
όνομα και θα είμαστε πολύ μακριά απ' αυτό που γιορτάζουμε σήμερα. Αλλά με τις
ευχές των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, παρακαλούμε το Θεό να μας κάνει
μάρτυρές Του, όπως Εκείνος θέλει. Αμήν!