«Κορόιδευε ένας άθεος έναν ιεροκήρυκα μια μέρα,
λέγοντάς του:
—Μας μιλάτε κάθε τόσο για φορτίο αμαρτιών και
τα παρόμοια. Πιστέψτε με, όμως, ότι προσωπικά δεν νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος.
Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;
Ο άνθρωπος του Θεού πολύ ψύχραιμα, απάντησε
τότε:
—Δεν μου λέτε, αν βάλετε πάνω σ’ ένα νεκρό μια
πέτρα εκατό κιλών, θα τη νοιώση;
—Όχι, απάντησε απορημένος ο άθεος, γιατί είναι
νεκρός.
—Το ίδιο συμβαίνει και με σας, κατέληξε ο
ιεροκήρυκας. Έξω από τη Χάρι του Θεού ο άνθρωπος είναι “νεκρός στις παραβάσεις
και τα παραπτώματα”(Εφ 2, 1). Γι’ αυτό δεν νοιώθετε το βάρος της αμαρτίας».