Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ - ΓΙΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ...

ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ - ΓΙΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ...
Βοηθήστε κι εσείς τους ασθενείς γύρω σας στέλνοντας στο e-mail: - s.orthodoxias1@gmail.com - ή συμπληρώνοντας στην φόρμα επικοινωνίας, τα ονόματα ασθενών και σημειώστε και την ασθένειά τους, προκειμένου να τους μνημονεύουμε στις Ιερές Ακολουθίες και Παρακλήσεις της Παναγίας μας... γίνε κι εσύ ένας κρίκος της ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ!!!

Προτεινόμενη ανάρτηση

"Φεύγω από εδώ " - Προφητεία της Παναγίας Βασίλισσας

Στην Αποκάλυψη διαβάζουμε:  « Και εβλήθη ο δράκων, ό όφις ό μέγας ό αρχαίος, ό καλούμενος Διάβολος και ό Σατανάς, ό πλανών την οικουμένη όλην, εβλήθη εις την γήν, και οι άγγελοι αυτού μετ' αυτού εβλήθησαν» ('Αποκ. ΙΒ' 9). Στην πάλη του με τον αρχάγγελο Μιχαήλ, ό Σατανάς νικήθηκε και έτσι, αυτός ό «δράκων, ό όφις ό μέγας, ό καλούμενος Διάβολος», ρίχτηκε στη γη ηττημένος, μαζί με όλες τίς σκοτεινές του δυνάμεις. Δε θα πάψει, ωστόσο, ποτέ, να επιχειρεί τον πόλεμο κατά του Θεού, στο πρόσωπο των ανθρώπων. Και μόλις ό Θεός έπλασε τους πρώτους ανθρώπους, έγινε κιόλας, ή πρώτη έφοδος. «Χτύπησε» ό Σατανάς με τη μορφή του φιδιού. Και πώς τα κατάφερε; Γνωστό το τέχνασμα του με την υπόσχεση της ισοθείας. «Και έσεσθε ως θεοί»! Αυτό ήταν το ευαγγέλιο του «όφεως». Αυτή ήταν ή γοητευτική υπόσχεση του Σατανά. Και ή αυτονομία αυτή του ανθρώπου, υπήρξε και ή καταστροφή του. Από τότε, ό «όφις ό αρχαίος», θ' αντιστρατεύεται για πάντα το έργο του Θεού. Ότι κακό πια θα γίνεται στον κόσμο, θα

«…Ἂν ξεχνοῦσα κάτι, μοῦ τὸ θύμιζε ἐκεῖνος…»

«Μπῆκα στὸ ἐξομολογητήριο ἁπλῶς γιὰ νὰ πάρω τὴν εὐχὴ τοῦ Γέροντος Κυρίλλου. Εἶχαν προηγουμένως ἐξομολογηθεῖ οἱ φίλοι μου, μὲ τοὺς ὁποίους εἴχαμε ἔλθει στὴ Μονή, ὁ π. Δημήτριος Τζούμας, ἀρεοπαγίτης Ε.Τ (μακαριστὸς ἤδη) καὶ ὁ κ. Ματθαῖος Μακρινός, πρόεδρος Ἐφετῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πνευματικὸ τὸν Γέροντα. Ἐγὼ δὲν αἰσθανόμουν τὴν ἀνάγκη ἐξομολογήσεως, ἀφοῦ εἶχα ἤδη ἐξομολογηθεῖ πρὸ ὀλίγου μόλις καιροῦ στὸν πνευματικό μου, γνωστὸ ἁγιορείτη Ἡγούμενο.
Ὁ Γέροντας ὅμως δὲν μὲ ἄφησε νὰ φύγω. Κάθισε, κύριε Δημήτρη, μοῦ εἶπε, καὶ ἄρχισε μὲ ὑπομονὴ καὶ γλυκὸ τρόπο νὰ μοῦ τὰ βγάζει ὅλα, ἕνα-ἕνα, ἀπὸ τὴν παιδική μου ἡλικία. Ἂν ξεχνοῦσα καὶ κάτι, μοῦ τὸ θύμιζε ἐκεῖνος. Πράγματα, τὰ ὁποῖα δὲν εἶχα ἐξομολογηθεῖ στὸν πνευματικό μου στὸ παρελθόν, ὄχι γιατί τὰ εἶχα κρύψει, ἀλλὰ γιατί τὰ εἶχα ξεχάσει ἢ τὰ εἶχα ἀπωθήσει στὸ ὑποσυνείδητο, μὲ βοήθησε ἀκόμα καὶ μὲ ἐρωτήσεις “σοκ”, νὰ τὰ ἐξομολογηθῶ. Σ’ ἄφηνε νὰ καταλάβεις ὅτι δὲν θὰ βγοῦμε ἀπ’ τὸ ἐξομολογητήριο, ἂν δὲν τὰ ποῦμε καὶ δὲν τὰ ξεχρεώσουμε ὅλα. Ἡ πολλή του ἀγάπη γιὰ τὸν ἐξομολογούμενο τὸν ἔκανε νὰ μὴν ὑπολογίζει χρόνο, κούραση, ταλαιπωρία, ἀσθένειες!
Γιὰ πρώτη φορὰ στὴ ζωή μου ἔγινε τέτοια ἐξομολόγηση».
Δημήτριος Λινός, Ἐπίτ. Εἰσαγγελέας τοῦ Ἀρείου Πάγου
30.3.2007

Δείτε Επίσης...

by click4money