Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όσιος Βαρσανούφιος : Τι πραγματικά με πείραξε και θύμωσα ;

Ερώτηση
Κάποιος κάποτε ζήτησε από κάποιον πατέρα να γευματίσει μαζί του• αυτός όμως αρνήθηκε, επειδή δε μπορούσε.

Κάποιος άλλος τον παρακάλεσε να κάνει μόνο μια προσευχή στο κελλί του, και μόλις μπήκε τον πίεσε να μείνει για να γευματίσει και αυτός, και αφού πιέστηκε με πολλή βία, έμεινε.

Όταν το έμαθε εκείνος που τον παρακάλεσε από την αρχή, στενοχωρέθηκε πολύ. Άραγε αυτή η λύπη είναι κατά Θεό;

Απόκριση: Όταν ταράζεται κανείς και λυπάται και οργίζεται κατά του πλησίον του με την πρόφαση δήθεν ευλόγου και ψυχωφελούς πράγματος, γίνεται φανερό, ότι αυτό δεν είναι κατά Θεό• διότι όλα τα πράγματα του Θεού είναι ειρηνικά και ωφέλιμα και οδηγούν τον άνθρωπο σε ταπείνωση και σε κατάκριση του εαυτού του.

Διότι λέγει• «ο δίκαιος γίνεται πρώτος κατήγορος του εαυτού του»•διότι αυτός που φαίνεται ότι θέλει κάτι κατά Θεό και εμποδίζεται από κάποιον, και έπειτα κατακρίνει αυτόν που τον εμπόδισε και τον καταλαλεί, με αυτό φανερώνει, ότι δεν είχε την πρόθεση του κατά Θεό• διότι λέγει, «θα τους καταλάβετε από τους καρπούς τους».

Αυτός που έχει την πρόθεση κατά Θεό και εμποδίζεται, περισσότερο ταπεινώνεται και θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο, και θεωρεί ως προφήτη εκείνον που τον εμπόδισε• διότι τον εμπόδισε, επειδή γνώριζε από πριν την αναξιότητα του.

Εάν λοιπόν καλέσεις κάποιον να έλθει στο κελλί σου κατά αγάπη Θεού ή και ζητήσεις να πάρεις κάτι από κάποιον με εμπιστοσύνη και δεν πεισθεί να σου το δώσει, και κάποιος άλλος τον παρακαλέσει και καταδεχθεί να το δώσει, να μη αφήσεις τον δαίμονα της οργής να ταράξει την καρδιά σου• διότι κάθε πράγμα που έχει ταραχή δεν είναι από το Θεό.

Αλλά μάλλον δείξε ταπείνωση λέγοντας, ‘εγώ βρέθηκα ανάξιος, και ο Θεός φανέρωσε τις αμαρτίες μου και την αναξιότητα μου στους πατέρες’, και σου «δίνει τη χάρη αυτός που την δίνει στους ταπεινούς».

Αυτός που έχει την ταπείνωση, δεν θέλει πάντοτε τα παραπάνω από αυτόν, αλλά πάντοτε τρέχει κάτω, στην ταπείνωση.

Σκέψου τον εκατόνταρχο που προσήλθε στον Ιησού για το παιδί του και άκουσε, «εγώ θα έλθω και θα το θεραπεύσω», πώς πρόστρεξε στην ταπείνωση και είπε, «Δέσποτα, δεν είμαι ικανός για να μπεις κάτω από τη στέγη μου».

Ποιός δεν θα άρπαζε τέτοια ευκαιρία; αλλά η ταπείνωση δεν ζήτησε ούτε αυτό, κατακρίνοντας τον εαυτό της ανάξιο• και ο καρδιογνώστης Θεός, αυτός που δέχεται την προαίρεση των ανθρώπων, επαίνεσε την πίστη του λέγοντας• «σε όλον το Ισραήλ δεν βρήκα τέτοια πίστη».

Και η ταπείνωση προξένησε και σ’ αυτόν μεγάλο έπαινο και έδωσε στο παιδί του υγεία. Πολλά είναι τα χαρίσματα που δίνονται στην ταπείνωση

(Βαρσανουφίου Έργα, ΕΠΕ, Φιλοκαλία, τομ. 10Β, σελ.385-387)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι 24 Μικρές προσευχές του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου κ αιωνίων αγαθών. Κύριε, λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν κ διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησον μοι. Κύριε, λύτρωσαι με από πάσης ανάγκης κ αγνοίας κ λήθης κ ραθυμίας κ της λιθώδους αναισθησίας. Κύριε, λύτρωσαι με από παντός πειρασμού κ εγκαταλείψεως. Κύριε, φώτισον την καρδίαν μου, ην εσκότισεν η πονηρά επιθυμία. Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω , συ δε ως Θεός ελέησον με. Κύριε, ίδε την ασθενεία της ψυχής μου κ πέμψον την χάριν σου εις βοήθειάν μου, ίνα εν εμοί δοξασθή το όνομά σου το άγιον. Κύριε Ιησού Χριστέ, έγγραψον το όνομά του δούλου σου εν βίβλω ζωής, χαριζόμενος μοι κ τέλος αγαθόν. Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν’ άλλ’ αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαγχία σου. Κύριε, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός σου. Κύριε ο Θεός του ουρανού κ της γης, μνήσθητί μου του αμαρτωλού, του αισχρού, του ...

Η ΑΙΡΕΣΗ Χ.Ο.Ε. – Α.Θ.Α.ΖΩ. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ- ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Κάποτε  στον γέροντα Σιλουανό ο διάβολος εμφανίστηκε μπροστά του Ο διάβολος είναι ένα πνεύμα, που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο σύμφωνα με το θέλημα  του Θεού. Ο ερημίτης  αναρωτιόταν γιατί ενώ προσεύχεται  ο διάβολος ήταν μπροστά του, και δεν εξαφανίστηκε. Ο Κύριος του αποκάλυψε: αυτό οφείλεται στην πνευματική υπερηφάνεια. Και για να μην το έχει, έπρεπε να θεωρεί τον εαυτό του μικρότερο και πιο αμαρτωλό: για τις αμαρτίες του είναι ο κληρονόμος της κόλασης. Αν ο Κύριος μας έχει δώσει κάτι, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι  όλα τα ταλέντα μας είναι επίγεια και πνευματικά - είναι από το Θεό. Δεν μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τίποτα. Ούτε υλικά αγαθά, ούτε ψυχικά επιτεύγματα ούτε οποιεσδήποτε αξίες - δεν υπάρχει πλούτος στη γη.  Ο  Κύριος δίνει, σύμφωνα με το έλεός Του. Δεν υπάρχει ταλέντο, καμία δύναμη, καμία δουλειά - τίποτα δεν είναι δικό μας, αλλά μόνο η χάρη του Θεού. Επομένως, όλα τα πνευματικά πράγματα που έλαβε ο ερημίτης  Σιλουαν...