Ιωήλ
Φραγκάκος (Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας)
«Εγώ γαρ έγνων δύναμιν εξελθούσαν απ’ εμού»
Η φιλάνθρωπη συμπεριφορά του Χριστού και τα
θαυμαστά έργα που επιτελούσε γρήγορα διαδίδονταν στο λαό. Όταν π.χ. πήγε στο
τελωνείο του Ματθαίου και του ζήτησε να τον ακολουθήσει, το γεγονός αυτό έκανε
μεγάλη εντύπωση και διαφημίσθηκε (Ματθ. 9,9). Επίσης, όταν συγχώρησε την
αμαρτωλή γυναίκα λέγοντας «αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, ότι ηγάπησε
πολύ» (Λουκ. 7,47), δηλαδή «συγχωρούνται οι πολλές αμαρτίες της, γιατί αγάπησε
πολύ»· το συμβάν αυτό προξένησε μεγάλη εντύπωση. Η ακόμη η πραγματικότητα πως ο
Χριστός ποτέ δεν έδιωξε αμαρτωλό ούτε μίλησε άσχημα σε κάποιον που Του ζήτησε
βοήθεια, ήταν κάτι που το ήξεραν πολλοί. Αυτά τα είχε ακούσει και μία γυναίκα
που έπασχε δώδεκα ολόκληρα χρόνια από μία ακατάσχετη αιμορραγία. Επειδή όμως
φοβόταν να πάει ευθέως να το ζητήσει απ’ το Χριστό, πήγε κρυφά και ακούμπησε
στην άκρη του ιματίου Του κι έγινε καλά. Βγήκε τότε δύναμη απ’ το Χριστό που
την θεράπευσε τελείως. Ας δούμε την προσωπικότητα αυτής της γυναίκας.
Η αιμορροούσα γυναίκα
Ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης απαγόρευε στις
γυναίκες, που έπασχαν απ’ τα γνωστά γυναικεία νοσήματα να αναμειγνύονται μέσα
στο πλήθος και να παρακολουθούν τις δημόσιες λατρείες του Ναού η της Συναγωγής.
Η γυναίκα ήταν γνωστή σ’ όλους πως έπασχε απ’ αυτήν την αρρώστια και υπήρχε
κίνδυνος, όταν θα παρουσιαζόταν μπροστά στο Χριστό, οι άλλοι άνθρωποι να την
έδιωχναν σαν μολυσμένη. Το γεγονός το ήξερε κι αυτή, γι’ αυτό και δεν κάλεσε
τον Ιησού στο σπίτι της. Εφ’ όσον ήταν «ακάθαρτη», κανείς δεν έπρεπε να την
πλησιάσει. Επίσης η αιμορροούσα δε στάθηκε ούτε και μακριά για να φωνάξει το
Χριστό, γιατί, όπως λέγει ο Ευθύμιος Ζιγαβηνός, «ησχύνετο δημοσιεύσαι τοιούτον
πάθος», δηλ. ντρεπόταν να κάνει φανερή μια τέτοια αρρώστια.
Η πίστη της αιμορροούσας
Ένα άλλο σημείο της προσωπικότητας της
γυναίκας ήταν η πίστη της. Επειδή είχε μεγάλη πίστη, σκέφθηκε να ακουμπήσει το
ιμάτιο του Χριστού και να γίνει καλά. Μπορεί τα ρούχα του Χριστού να είχαν χάρη
επάνω τους, επειδή ερχόντουσαν σε επαφή με το ζωοποιό σώμα του Κυρίου, όμως
χρειαζόταν η πίστη της γυναίκας, για να μεταδώσουν αυτή την ιαματική ενέργεια.
Ας θυμηθούμε τι έγινε κατά τον καιρό της Σταυρώσεως του Χριστού. Οι στρατιώτες
που σταύρωσαν τον Κύριο, πήραν τα ιμάτια και το χιτώνα Του με το γνωστό σ’
όλους μας τρόπο. Ενώ ακουμπούσαν τα ρούχα του Χριστού, δεν ένιωσαν τίποτε. Τους
έλειπε η πίστη. Αντίθετα η αιμορροούσα γυναίκα με την πίστη της πήρε τη χάρη
του Θεού. Ο τρόπος που σκέφτηκε, δηλαδή να ακουμπήσει κρυφά τα ιμάτια του
Χριστού για να γίνει καλά, μπορεί να ήταν μια ιδιότυπη πράξη, ας πούμε μια
ακατηγόρητη «κλοπή» της χάριτος του Θεού, αλλά το άξιζε. Ο Θεοφάνης ο Κεραμεύς
γράφει για την πράξη της γυναίκας· «η της γυναικός επαινουμένη κλοπή», δηλαδή κλοπή
που επαινείται και δεν καταδικάζεται. Στο σημείο αυτό φαίνεται η πίστη της
γυναίκας. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό, θεραπεύτηκε πλήρως και προσφωνήθηκε απ’
το Χριστό ως θυγατέρα Του· «θάρσει, θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ.
8,48).
Η πίστη δεν είναι μαγικό γεγονός
Η γυναίκα του σημερινού Ευαγγελίου έχει πολλά
να μας διδάξει. Κατ’ αρχήν, τι επεθύμησε; Να ακουμπήσει το κράσπεδο του ιματίου
του Χριστού. Το ίδιο να κάνουμε κι εμείς. Εάν θέλουμε, μπορούμε όχι απλώς να
ακουμπήσουμε τον Ιησού, αλλ’ ολόκληρο να Τον τοποθετήσουμε μέσα μας. Μπροστά
μας και πάνω στην αγία Τράπεζα ευρίσκεται το σώμα του Κυρίου. Δεν είναι απλώς
ένα ρούχο, αλλά το ίδιο το Δεσποτικό σώμα. Ο καθένας μας έχει και κάποια
ασθένεια είτε ψυχική είτε σωματική. Οι μώλωπες της αμαρτίας είναι εμφανείς στην
ψυχή μας. Ας προσέλθουμε με πίστη στο άγιο Ποτήριο. Εάν το ιμάτιο του Χριστού
είχε τόση δύναμη, πολύ περισσότερο το ίδιο το σώμα του Κυρίου. Να προσέλθουμε
όχι απλώς σαν να πρόκειται για μία μαγική τελετή, αλλά με πίστη και καθαρή
συνείδηση· με την πεποίθηση πως τα πάντα μπορεί να τα κατορθώσει η χάρη του
Χριστού. Κανείς ποτέ δεν μπορεί να μας θεραπεύσει τις ασθένειες η να μας
συγχωρήσει τις αμαρτίες παρά μόνον ο Χριστός. Το αίμα του Χριστού σκοτώνει τους
«ένδον σκώληκας», γράφει ένας άγιος.
Ας αποκτήσουμε κι εμείς την πίστη της
αιμορροούσας, για να μπορέσουμε να γιατρεύσουμε τα ποικίλα πάθη μας με τη χάρη
του Κυρίου Ιησού.