Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Βρισκόμαστε στο 1904 -λίγο μετά το Πάσχα- και ο Άγιος Νεκτάριος ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Αίγινα, με σκοπό να δει την περιοχή όπου υπάρχει μια εγκαταλελειμμένη μονή, την οποία σκοπεύει να επαναλειτουργήσει. Πρόκειται για την μετέπειτα μονή της Αγίας Τριάδας στην οποία πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Πριν ακόμα φτάσει στο λιμάνι το πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Άγιος, ένα δαιμονισμένο παιδί -ο Σπύρος Αλυφαντής- δεκαπέντε ετών κυλιόταν στο έδαφος και φώναζε: «Έρχεται, έρχεται ο δεσπότης. Τρέξτε να τον ανταμώσετε. Έρχεται ο Άγιος που θα σώσει το νησί... Έρχεται ο δεσπότης από τη Ριζάρειο. Ο Θεός λυπήθηκε τον τόπο, έρχεται ο Πενταπόλεως».

Όταν αποβιβάστηκε ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα, του είπαν τα περί του δαιμονισμένου νέου και εκείνος ζήτησε να τον πάνε κοντά του. Ο δαιμονισμένος εξακολουθούσε να φωνάζει: «Έρχεται ο δεσπότης. Έρχεται να σώσει τον τόπο. Θα φτιάξει εκκλησία, θα φτιάξει το πιο μεγάλο μοναστήρι».

Ο Άγιος βλέποντας τον άρχισε να προσεύχεται και άγγιξε με την άκρη της αρχιερατικής του ράβδου, το στόμα του παιδιού λέγοντας: «Το πνεύμα του Πύθωνος, το πονηρόν και ακάθαρτον, σε επιτάσσω εν ονόματι του Χριστού του Εσταυρωμένου, να εξέλθεις από τον νέον τούτον».

Και το θαύμα εγένετο... το δαιμονισμένο παιδί έγινε αμέσως καλά!

Την επομένη ημέρα έγινε και δεύτερο θαύμα! Έχοντας μάθει οι κάτοικοι της Αίγινας για την λύτρωση του δαιμονισμένου παιδιού πήγαν πολλοί εξ αυτών να συναντήσουν τον Άγιο -καθώς εκείνος μετέβαινε στον τόπο της μονής- και να πάρουν την ευλογία του.

Ανάμεσα στο πλήθος ήταν και μια άρρωστη γυναίκα που πλησίασε τον Άγιο Νεκτάριο και λέγοντας: «Δεσπότη μου, άγιε γέροντα» φίλησε το ράσο του. Αμέσως, και με την ευλογία του Αγίου, η γυναίκα θεραπεύτηκε!

Η πρώτη αυτή επίσκεψη του Αγίου στο νησί της Αίγινας ήταν σύντομη... μην ξεχνάμε πως τα καθήκοντα του ως διευθυντής της Ριζαρείου απαιτούσαν πολύ μεγάλο μέρος από τον χρόνο του. Λίγο πριν επιβιβαστεί, λοιπόν, στο πλοίο για την επιστροφή στην Αθήνα, μια αντιπροσωπεία των κατοίκων τον πλησίασε και τον παρακάλεσε να προσευχηθεί για το καλό όλου του νησιού, μιας και εδώ και τριάμισι χρόνια το νησί αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα ανομβρίας. Επειδή όμως έπρεπε να φύγει υποσχέθηκε στους κατοίκους ότι θα επέστρεφε την επομένη Κυριακή.

Και όντως έτσι έγινε. Ο Άγιος ήρθε ξανά στο νησί, την ημέρα που είπε, και τέλεσε Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό της Αίγινας. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι παρευρέθησαν στην Λειτουργία εκείνη. Μετά το πέρας της και με παραίνεση του Αγίου, γονάτισαν όλοι και προσευχήθηκαν στον Θεό να ρίξει βροχή στο ξεραμένο από την ανομβρία νησί τους. Το απόγευμα που ο Άγιος επιβιβάστηκε στο πλοίο για την επιστροφή, ήδη τα πρώτα σύννεφα είχαν μαζευτεί στον ουρανό και οι πρώτες βροντές άρχισαν να πέφτουν. Καθώς άφηνε το πλοίο πίσω του το λιμάνι, ξέσπασε καταρρακτώδης βροχή!

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αντιπροσωπεία του νησιού επισκέφθηκε τον Άγιο στην Ριζάρειο μετά από ημέρες για να τον παρακαλέσει να προσευχηθεί ώστε να σταματήσει η βροχή που έπεφτε συνεχώς! Τότε ο σοφός Άγιος Νεκτάριος τους απάντησε ότι ο Θεός θα ρίξει τόση βροχή όση ακριβώς έχει ανάγκη η γη τους.

ΠΗΓΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι 24 Μικρές προσευχές του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου κ αιωνίων αγαθών. Κύριε, λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν κ διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησον μοι. Κύριε, λύτρωσαι με από πάσης ανάγκης κ αγνοίας κ λήθης κ ραθυμίας κ της λιθώδους αναισθησίας. Κύριε, λύτρωσαι με από παντός πειρασμού κ εγκαταλείψεως. Κύριε, φώτισον την καρδίαν μου, ην εσκότισεν η πονηρά επιθυμία. Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω , συ δε ως Θεός ελέησον με. Κύριε, ίδε την ασθενεία της ψυχής μου κ πέμψον την χάριν σου εις βοήθειάν μου, ίνα εν εμοί δοξασθή το όνομά σου το άγιον. Κύριε Ιησού Χριστέ, έγγραψον το όνομά του δούλου σου εν βίβλω ζωής, χαριζόμενος μοι κ τέλος αγαθόν. Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν’ άλλ’ αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαγχία σου. Κύριε, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός σου. Κύριε ο Θεός του ουρανού κ της γης, μνήσθητί μου του αμαρτωλού, του αισχρού, του ...

Η ΑΙΡΕΣΗ Χ.Ο.Ε. – Α.Θ.Α.ΖΩ. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ- ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Κάποτε  στον γέροντα Σιλουανό ο διάβολος εμφανίστηκε μπροστά του Ο διάβολος είναι ένα πνεύμα, που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο σύμφωνα με το θέλημα  του Θεού. Ο ερημίτης  αναρωτιόταν γιατί ενώ προσεύχεται  ο διάβολος ήταν μπροστά του, και δεν εξαφανίστηκε. Ο Κύριος του αποκάλυψε: αυτό οφείλεται στην πνευματική υπερηφάνεια. Και για να μην το έχει, έπρεπε να θεωρεί τον εαυτό του μικρότερο και πιο αμαρτωλό: για τις αμαρτίες του είναι ο κληρονόμος της κόλασης. Αν ο Κύριος μας έχει δώσει κάτι, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι  όλα τα ταλέντα μας είναι επίγεια και πνευματικά - είναι από το Θεό. Δεν μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τίποτα. Ούτε υλικά αγαθά, ούτε ψυχικά επιτεύγματα ούτε οποιεσδήποτε αξίες - δεν υπάρχει πλούτος στη γη.  Ο  Κύριος δίνει, σύμφωνα με το έλεός Του. Δεν υπάρχει ταλέντο, καμία δύναμη, καμία δουλειά - τίποτα δεν είναι δικό μας, αλλά μόνο η χάρη του Θεού. Επομένως, όλα τα πνευματικά πράγματα που έλαβε ο ερημίτης  Σιλουαν...