Η ΝΗΣΤΕΙΑ
Τὴν περίοδο τῶν 40 ἡμερῶν, δηλ. ἀπὸ
τὶς 15 Νοεμβρίου ἕως καὶ τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, οἱ χριστιανοὶ
νηστεύουν. Ὅλες αὐτὲς τὶς ἡμέρες δὲν τρῶμε κρέας, γαλακτερὰ καὶ αὐγά.
Μποροῦμε ὅμως νὰ καταλύουμε ψάρι –ἐκτὸς φυσικὰ τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευή. Ἡ
ἰχθυοφαγία διαρκεῖ ἕως καὶ τὴν 17η Δεκεμβρίου . Ψάρι καταλύουμε καὶ τὴν ἑορτὴ τῶν
Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου), ἀκόμη καὶ ἂν ἡ ἑορτὴ αὐτὴ
πέσει Τεταρτη ἢ Παρασκευή.
Προσοχή: Καὶ ἡ παραμονὴ τῶν
Χριστουγέννων εἶναι ἡμέρα αὐστηρῆς νηστείας καὶ προετοιμασίας τῶν χριστιανῶν γιὰ
τὴν ἡμέρα τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὴ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία
τελεῖται πανηγυρικά. Συνεπῶς, τὸ βράδυ τῆς παραμονῆς προσφέρεται μόνο γιὰ στιγμὲς
πνευματικῆς ἀνάτασης καὶ προετοιμασίας, ἐνόψει του Μεγάλου Γεγονότος τῆς ἑπόμενης
ἡμέρας.
ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ Πρέπει
νὰ ἔχουμε πάντα ὑπόψιν μᾶς ὅτι γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας ἡ ἀληθινὴ νηστεία δὲν εἶναι
μόνο ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τροφές, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀποχὴ ἀπὸ πάθη καὶ ἁμαρτίες. Λέγει
χαρακτηριστικὰ ὁ Μέγας Φώτιος: «Νηστεία δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι αὐτὴ ποὺ μαζὶ
μὲ τὴν ἀποχὴ τῶν τροφῶν συνδυάζει καὶ τὴν ἀποστροφὴ πρὸς τὴ φλυαρία, τὸ φθόνο,
τὸ μίσος καὶ τὰ ἄλλα ἁμαρτήματα. Αὐτὸς ποὺ νηστεύει ἀπὸ τροφές, ἀλλὰ δὲν ἐγκρατεύεται
ἀπὸ τὰ πάθη, μοιάζει μὲ ἐκεῖνον ποὺ ἔβαλε λαμπρὰ θεμέλια στὸ σπίτι, ποὺ ἔκτισε,
ἀλλὰ ἀφήνει νὰ συγκατοικοῦν μαζί του φίδια, σκορπιοὶ καὶ κάθε φαρμακερὸ ἑρπετό».
Ἐπιδίωξή μας λοιπὸν γιὰ τούτη τὴν περίοδο εἶναι καὶ ἡ πνευματικὴ νηστεία, δηλ. ἡ
ἀποφυγὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ ἡ τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐφαρμογὴ τῆς ἀγάπης,
ἡ συγχωρητικότητα, ἡ ἐλεημοσύνη καὶ ἡ ἀπόκτηση ἀκόμη μεγαλύτερης ἀρετῆς. Μὲ τὸν
τρόπο αὐτὸ κατανοοῦμε καλύτερα καὶ πραγματώνουμε τὸ λόγο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου
«Ἀληθινὴ νηστεία εἶναι ἡ ἀλλοτρίωση ἀπὸ κάθε κακό, ἀπὸ κάθε ἁμαρτία, ἀπὸ κάθε ἐμπαθῆ
λογισμό, ἀπὸ κάθε βρώμικη ἐπιθυμία».
Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Μὲ τὴ νηστεία καὶ τὴν
προετοιμασία μας γιὰ τὰ Χριστούγεννα συνδέεται καὶ ἡ μετάνοια. Ἡ εἰλικρινὴς ἐξέταση
τοῦ ἐαυτοῦ μας, ἡ παραδοχὴ τῶν σφαλμάτων μας καὶ ἡ συμμετοχή μας στὸ ἱερὸ
μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως ἀποτελοῦν ἀπαραίτητες προϋποθέσεις γιὰ μιὰ πραγματικὰ
ἄξια συμμετοχὴ στὴ Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. Μάλιστα, εἶναι καλὸ νὰ
φροντίσουμε ὥστε νὰ προσέλθουμε στὸ ἱερὸ Μυστήριο ἐγκαίρως καὶ ὄχι τὴν
τελευταία στιγμή. Ἡ προπαρασκευαστικὴ αὐτὴ περίοδος πρὸ τῶν Χριστουγένννων μᾶς
παρέχει μιὰ πολὺ καλὴ δυνατότητα νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν ἀθλιότητα ποὺ κρύβουμε στὰ
βάθη τοῦ «εἶναι» μας, νὰ ἀποκτήσουμε φρόνημα ταπεινὸ καὶ ἐλεγκτικό του ἐαυτοῦ
μας, νὰ μεταμορφωθοῦμε ψυχικά, νὰ μετανοήσουμε εἰλικρινὰ καὶ νὰ τολμήσουμε τὴ
μεγάλη συνάντηση μὲ τὸν Νεογέννητο Κύριό της Βηθλεέμ.
Η ΛΑΤΡΕΙΑ
Σὲ μιὰ περίοδο πνευματικῆς
προετοιμασίας καὶ προσμονῆς, ὅπως οἱ Σαράντα ἡμέρες πρὶν τὰ Χριστούγεννα, οὐσιαστικὸ
ρόλο διαδραματίζει ἡ προσευχὴ τῶν πιστῶν καὶ ἡ συμμετοχή μας στὴ Λατρεία τῆς Ἐκκλησίας.
Τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἔχουμε πλῆθος ἑορτῶν καὶ μνῆμες Ἁγίων, ποὺ μᾶς φέρνουν πιὸ
κοντὰ στὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸν Ἑσπερινὸ καὶ τὴ Θεία Λειτουργία, ποὺ τελοῦμε.
Παράλληλα, ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας καθημερινὰ τὶς ἡμέρες αὐτές, ἀποτελεῖ
μία ἀκόμη εὐκαιρία γιὰ νὰ μείνει ἀνύστακτη ἡ διάθεσή μας γιὰ κοινωνία καὶ ἕνωση
μὲ τὸν Θεό. Τελοῦμε λοιπὸν τὸ λεγόμενο «Σαρανταλείτουργο», ἀληθινὰ μιὰ μοναδικὴ
εὐκαιρία μέσα στὸ χρόνο, ποὺ παρασύρει κάθε πιστὸ σὲ πνευματικὴ ἀνανέωση, ἐγρήγορση,
ἁγιότητα. Στὸν Ἱερὸ Ναὸ μας θὰ τελεσθεῖ καὶ ἐφέτος τὸ «Σαρανταλείτουργο»,
καὶ εἶναι ὠφέλιμο νὰ συμμετέχουμε σὲ αὐτὸ καὶ νὰ προετοιμαζόμεθα γιὰ νὰ
προσέλθουμε στὴ Θεία Κοινωνία. Νὰ λοιπόν, εἶναι μπροστὰ μας ὁ δρόμος πρὸς τὴ
Βηθλεέμ. «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγενήθη ὁ Χριστός», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἃς
ἀκολουθήσουμε τὶς συμβουλὲς τῆς μητέρας μᾶς Ἐκκλησίας, ἃς προετοιμασθοῦμε
καταλληλα ὅλες αὐτὲς τὶς ἡμέρες καὶ ἃς ἀξιωθοῦμε νὰ προσκυνήσουμε «τὸν
Παλαιό των ἡμερῶν ποὺ ἔγινε Βρέφος γιὰ χάρη μας, τὸν καθήμενο σὲ Οὐράνιο Θρόνο
ψηλὸ ποὺ τοποθετήθηκε σὲ Φάτνη, Ἐκεῖνον ποὺ ἔσπασε τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ
τώρα τυλίγεται μὲ τὰ Σπάργανα, ἐπειδὴ αὐτὴ εἶναι ἡ θέλησή Του» (Ἱερὸς
Χρυσόστομος).
