Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ - Γέρων Σωφρόνιος Ἁγιορείτης: «Ἐν τῇ ἀναζητήσει τῆς ὑλικῆς αὐτῶν ἀνέσεως οἱ ἄνθρωποι ἀπώλεσαν τὴν πνευματικὴν ἄνεσιν»

 Σήμερα Κυριακὴ Θ΄ Λουκά το εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι ἡ παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου. Μεταφέρουμε παρακάτω λόγους τοῦ Γέροντος Σωφρονίου περὶ πλεονεξίας.

 Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δὲν ἠδυνήθη νὰ ὀργανώση τὴν ζωὴν αὐτοῦ κατὰ τοιοῦτον τρόπον ὥστε νὰ ἔχη ἀρκετὴν «σχόλην», ἐλεύθερον χρόνον, διὰ τὴν προσευχὴν καὶ τὴν πνευματικὴν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ. Καὶ αἰτία τούτου εἶναι τὸ ἄπληστον πάθος τῆς «φιλοκτημοσύνης». Τὸ πάθος τοῦτο τῆς πλεονεξίας ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὠνόμασεν εἰδωλολατρίαν (βλ. Κορ. γ’ 5) καὶ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος «ἀπιστίας θυγατέρα» … «εὐαγγελίων μυκτηριστὴν καὶ παραβάτην ἑκούσιον» . Ἡ γνησία χριστιανικὴ ἀκτημοσύνη εἶναι ἄγνωστος, ἀκατανόητος εἰς τὸν κόσμον. Καὶ ἐὰν τολμήσωμεν νὰ ἰσχυρισθῶμεν ὅτι αὕτη ἐπεκτεινομένη ἀπορρίπτει οὐχὶ μόνον κτήσεις ὑλικᾶς, ἀλλὰ καὶ διανοητικᾶς, τότε θὰ φανῆ τοῦτο εἰς τὴν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων παραφροσύνη. Ἄνθρωποι ἔχοντες ἐπιστημονικᾶς γνώσεις θεωροῦν τὸν πνευματικὸν αὐτῶν πλοῦτον ὡς τὴν οὐσίαν τῆς ὑπάρξεως αὐτῶν, μὴ ὑποπτευόμενοι παντάπασιν ὅτι ὑπάρχει ἄλλη, ὑψηλοτέρα γνῶσις, καὶ θησαυρὸς ἀληθῶς ἀσύγκριτος πρὸς τὸν ἴδιον αὐτῶν πλοῦτον, φέρων μεθ’ ἐαυτοῦ βαθείαν εἰρήνην. Ἐν τῇ ἀναζητήσει τῆς ὑλικῆς αὐτῶν ἀνέσεως οἱ ἄνθρωποι ἀπώλεσαν τὴν πνευματικὴν ἄνεσιν καὶ ὁ σύγχρονος ὑλικὸς δυναμισμὸς ὁ ὁποῖος δεσπόζει ἐπὶ τῶν πνευμάτων καὶ τῶν καρδιῶν τοῦ αἰῶνος τούτου, περιβάλλεται ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον δαιμονικὸν χαρακτήρα. Καὶ τοῦτο δὲν εἶναι ἐκπληκτικόν, καθ’ ὅσον οὐδὲν ἄλλο ἐκφράζει εἰ μὴ τὴν δυναμικήν της ἁμαρτίας.
Ἡ ἀγάπη πρὸς τὰς κτήσεις ἐκδιώκει τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον. Καὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν ἀντιλαμβάνονται τοῦτο καὶ δὲν θέλουν νὰ ἐννοήσουν ὅτι ἐκ τῆς ἀπληστίας τῶν ἐπιθυμιῶν αὐτῶν, αἳ ὁποῖαι κυριεύουν τὰ πνεύματα καὶ τὰς καρδίας αὐτῶν, ἐκπηγάζουν τὰ ἀναρίθμητα παθήματα ὁλοκλήρου του κόσμου. Ὅ της Κλίμακος Ἅγιος λέγει: «Ρίζα πάντων των κακῶν ἡ φιλαργυρία ἐστὶ τὲ καὶ λέγεται (βλ. Ἃ’ Τιμ. στ’ 10)· μίσος γὰρ καὶ κλοπᾶς καὶ φθόνους καὶ χωρισμοὺς καὶ ἔχθρας καὶ ζάλας καὶ μνησικακίας καὶ ἀσπλαγχνίας καὶ φόνους αὕτη πεποίηκε» –καὶ πολέμους.
 Ὅθεν, διὰ νὰ ἐξέλθωμεν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας τῶν εὐτελῶν μεριμνῶν, διὰ νὰ καθαρίσωμεν τὸν νοῦν ἠμῶν καὶ δώσωμεν εἰς τὸ πνεῦμα ἠμῶν νὰ ἀπολαύση ἐν ἀληθεία βασιλικήν, ἀκριβέστερον, θεοειδὴ ἐλευθερίαν, εἶναι ἀναγκαία ἡ ἀποταγὴ καὶ ἐπ’ αὐτοῦ του ἐπιπέδου, διότι, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, «ἀκτήμων ἀνήρ, ἐν προσευχὴ καθαρός (ἐστι) … ὁ γευσάμενος τῶν ἄνω, εὐχερῶς τῶν κάτω καταφρονεῖ … ἀκτήμων μοναχός του κόσμου δεσπότης … ἀπροσπαθείας υἱός, τὰ προσόντα αὐτῶ, ὡς μὴ ὄντα λογιζόμενος» .

Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ,
Ἄσκησις καὶ Θεωρία, Ἱερὰ ΣταυροπηγιακήΜονη Τιμίου Προδρόμου,
Ἔσσεξ Ἀγγλίας 1996, σέλ. 72-73.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι 24 Μικρές προσευχές του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου κ αιωνίων αγαθών. Κύριε, λύτρωσαι με των αιωνίων κολάσεων. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν κ διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησον μοι. Κύριε, λύτρωσαι με από πάσης ανάγκης κ αγνοίας κ λήθης κ ραθυμίας κ της λιθώδους αναισθησίας. Κύριε, λύτρωσαι με από παντός πειρασμού κ εγκαταλείψεως. Κύριε, φώτισον την καρδίαν μου, ην εσκότισεν η πονηρά επιθυμία. Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω , συ δε ως Θεός ελέησον με. Κύριε, ίδε την ασθενεία της ψυχής μου κ πέμψον την χάριν σου εις βοήθειάν μου, ίνα εν εμοί δοξασθή το όνομά σου το άγιον. Κύριε Ιησού Χριστέ, έγγραψον το όνομά του δούλου σου εν βίβλω ζωής, χαριζόμενος μοι κ τέλος αγαθόν. Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν’ άλλ’ αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαγχία σου. Κύριε, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός σου. Κύριε ο Θεός του ουρανού κ της γης, μνήσθητί μου του αμαρτωλού, του αισχρού, του ...

Η ΑΙΡΕΣΗ Χ.Ο.Ε. – Α.Θ.Α.ΖΩ. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ- ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Κάποτε  στον γέροντα Σιλουανό ο διάβολος εμφανίστηκε μπροστά του Ο διάβολος είναι ένα πνεύμα, που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο σύμφωνα με το θέλημα  του Θεού. Ο ερημίτης  αναρωτιόταν γιατί ενώ προσεύχεται  ο διάβολος ήταν μπροστά του, και δεν εξαφανίστηκε. Ο Κύριος του αποκάλυψε: αυτό οφείλεται στην πνευματική υπερηφάνεια. Και για να μην το έχει, έπρεπε να θεωρεί τον εαυτό του μικρότερο και πιο αμαρτωλό: για τις αμαρτίες του είναι ο κληρονόμος της κόλασης. Αν ο Κύριος μας έχει δώσει κάτι, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι  όλα τα ταλέντα μας είναι επίγεια και πνευματικά - είναι από το Θεό. Δεν μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τίποτα. Ούτε υλικά αγαθά, ούτε ψυχικά επιτεύγματα ούτε οποιεσδήποτε αξίες - δεν υπάρχει πλούτος στη γη.  Ο  Κύριος δίνει, σύμφωνα με το έλεός Του. Δεν υπάρχει ταλέντο, καμία δύναμη, καμία δουλειά - τίποτα δεν είναι δικό μας, αλλά μόνο η χάρη του Θεού. Επομένως, όλα τα πνευματικά πράγματα που έλαβε ο ερημίτης  Σιλουαν...