ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Παπαζάχο, εσείς πως τον γνωρίσατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Είχε έρθει στο Γενικό
Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, που είχε με την καρδία του. Μόλις
έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν η μέρα, που τον είχαν μετακινήσει από
τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ” ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα
ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Η πρώτη εντύπωσή μου
μόλις τον είδα είναι κάτι που δεν περιγράφεται. «Αν σας πω ότι ο άνθρωπος αυτός
ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Η μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι
ακτινοβολούσε. Την ώρα που μπήκα στο δωμάτιό του, ήταν εκεί οι γιατροί, που
έκαναν την καθημερινή επίσκεψή τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση
οι γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με
είδαν, ήρθαν κοντά μου και με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του
Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οι γιατροί, πήγα και κάθησα δίπλα στο Γέροντα
Ιάκωβο, ο οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ” έκανε πραγματικά
ν” άνατριχιασω,γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ. – Δεν σε ξέρω.
Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ο άγγελός σου.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό που μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Και
πρόσθεσε:
– Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον
διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, που το σκέφτομαι, το
ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ο Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ο άγγελος έχει
κατονομασθεί την ήμερά της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερά της βαπτίσεώς σου σε
συνοδεύει και δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ο οποίος τελικά
θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του και θα την οδηγήσει την ήμερά της Κρίσεως.
Κι όταν θα έρχονται οι δαίμονες και θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο,
διέπραξε αυτή την αμαρτία και την άλλη», τότε ο άγγελός σου θα λέει «ναι, τα
έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε και το άλλο καλό».
Αυτός είναι ο δικηγόρος, που θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπον, να μη τον απομακρύνεις.
Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την
αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ο δικός μου, προσωπικός άγγελος.
Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθοδοξοι
χριστιανοί.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αληθινά εντυπωσιακή
εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δει ο Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελό σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Όταν έβλεπες τον
Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα
προβλήματά σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου,
ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ” ένα αίσθημα πανηγύρεως.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ήταν απ’άλλου
φερμένος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Και σου μετέδιδε ότι
κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος,ότι δεν είσαι για εδώ.
Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ,
«Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες»,
εκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας και “Αγ. Ραφαήλ
Ξυλοτύμπου,
Λευκωσία 1994
