3. Ο εκ δεξιών πειρασμός:
Αυτός ο πειρασμός πάλι είναι δύο ειδών: Το
πρώτο είδος είναι, όταν εργασθούμε τα καλά έργα με κακό σκοπό, ενώ το δεύτερο
είναι, εάν δεχθούμε την εμφάνιση των δαιμόνων με την μορφή αγγέλων και αγίων, η
με την μορφή του Χριστού, της Θεοτόκου και άλλων ουρανίων μορφών. Ο άγιος
Ιωάννης της Κλίμακος λέγει ότι «οι δαίμονες της κενοδοξίας και υπερηφάνειας
εμφανίζονται στους αδυνάτους στον νου ως προφήται». Ενώ ο Απόστολος Παύλος μας
δείχνει στην Β' προς Κορινθίους (11,14) ότι: «ο σατανάς μετασχηματίζεται εις
άγγελον φωτός».
4. Ο εξ αριστερών πειρασμός:
Από τα αριστερά μας πειράζει ο διάβολος όταν
γνωρίζουμε την αμαρτία, αλλά με την θέληση μας αποφασίζουμε να την εκτελέσουμε.
Ένα παράδειγμα: Κάποιος γνωρίζει ότι είναι αμαρτία να κλέπτει, να πορνεύει, να
μεθά, να βλασφημεί τα Θεία, να εκδικείται τον πλησίον του η να κάνει
οποιοδήποτε άλλο κακό έργο. Παρ’ όλα όμως αυτά αφήνει τον εαυτό του να νικηθεί
από την αμαρτία με την θέλησή του και εις γνώσιν του. Οπότε, όταν εμείς
γνωρίζουμε την αμαρτία και όμως την επιτελούμε είτε με τον νου, τον λόγο, το
αίσθημα η την πράξη, τότε πειραζόμεθα εξ αριστερών.
5. Ο εκ των έμπροσθεν πειρασμός:
Μας πειράζει από εμπρός ο διάβολος όταν μας
παρουσιάζει σκέψεις και φαντασίες για έργα τα όποια δήθεν θα μας συμβούν στο
μέλλον. Ένα παράδειγμα: Όταν θορυβούμεθα ότι θα έλθει εναντίον μας κάποιος
κίνδυνος, κάποια παγίδα η ασθένεια, ότι θα ξεσπάσει κάποιος πόλεμος, ότι θα
δυσφημισθούμε από τους άλλους, θα γίνουμε πτωχοί, μας ταράζει κάποιος ότι δεν
θα επιτύχουμε στις εξετάσεις η σε κάποιο άλλο έργο.
Όλα αυτά μας τα φέρνει ο νοητός εχθρός στον
νου μας με σκοπό να μας ταράξει και να μας κλονίσει με αυτά που νομίζουμε ότι
θα έλθουν εναντίον μας. Γι’ αυτούς τους λογισμούς ας προσέχουμε τα λόγια του
Σωτήρος που λέγει: «Μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει
τα έαυτης, αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής» δηλ. μη μερμνάτε ….φτάνει η
στεναχώρια της ημέρας. (Ματθ. 6,34). Δεν δόθηκε σ’ εμάς από τον Θεό να
γνωρίζουμε ούτε μία ώρα πέραν της παρούσης ώρας τι θα γίνει. Οπότε σε τέτοιου
είδους πειρασμό να λέγομε: «Ας γίνει το θέλημα του Κυρίου». (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
