Κάποια φορά ο Γέρων Πορφύριος ξεκίνησε μαζί με
τρία πνευματικά τέκνα του να πάνε σ’ ένα μοναστήρι, για να τελέσουν ένα
Εσπερινό. Αρχικά, είπαν να πάνε με τα πόδια. Αφού, όμως, περπάτησαν κάποια
απόσταση κι επειδή ο Γέρων Πορφύριος ήταν κουρασμένος, σκέφτηκαν, μια και το
μοναστήρι εκείνο ήταν κάπως μακριά, να βρουν ένα μεταφορικό μέσον, αντί να πάνε
με τα πόδια.
Εκείνη την ώρα φάνηκε από μακριά ένα ταξί.
Είπαν τότε στον Γέροντα οι συνοδοί του – και οι τρεις λαϊκοί, όχι κληρικοί– να
κάνουν ένα νεύμα στο ταξί να σταματήσει, για να ρωτήσουν τον οδηγό αν μπορούσε
να τους μεταφέρει στο μοναστήρι.
«Μη φοβάστε», τους είπε, «θα σταματήσει μόνος
του ο οδηγός του ταξί. Αλλά, όταν θα μπούμε στο ταξί, να μη μιλήσει κανένας σας
στον οδηγό, μόνο εγώ θα του μιλήσω».
Έτσι κι έγινε. Σταμάτησε ο οδηγός του ταξί,
χωρίς αυτοί να του κάνουν νεύμα, μπήκαν μέσα και ο πατήρ Πορφύριος είπε στον
οδηγό τον προορισμό τους.
Μόλις ξεκίνησαν, ο οδηγός του ταξί άρχισε να
καταφέρεται εναντίον των κληρικών και να τους κατηγορεί για χίλια δυό πράγματα.
Και κάθε φορά, που έλεγε κάτι, απευθυνόταν στους τρεις λαϊκούς, οι οποίοι
κάθονταν στο πίσω μέρος του ταξί και τους ρωτούσε: «
Έτσι δεν είναι, βρε παιδιά; Τι λέτε κι
εσείς;».
Εκείνοι, όμως, τσιμουδιά?? δεν έλεγαν τίποτε,
κατά την εντολή του Γέροντος.
Αφού είδε κι απόειδε ο οδηγός ότι δεν του
απαντούσαν οι άλλοι, στράφηκε στον Γέροντα Πορφύριο και του είπε:
«Έτσι δεν είναι, παππούλη; Τι λες κι εσύ; Δεν
είναι αλήθεια αυτά τα πράγματα, που τα γράφουν κι οι εφημερίδες;».
Του λέει τότε ο Γέρων Πορφύριος: «Παιδί μου,
θα σου πω μια μικρή ιστορία, θα σου την πω μια φορά?? δεν θα χρειαστεί
δεύτερη». Κι άρχισε να του αφηγείται:
«Ήταν ένας άνθρωπος από το τάδε μέρος (ο
Γέροντας το ανέφερε), που είχε ένα ηλικιωμένο γείτονα, ο οποίος είχε ένα μεγάλο
κτήμα. Μια νύκτα τον σκότωσε και τον έθαψε. Στη συνέχεια, με διάφορα πλαστά
χαρτιά, πήρε το κτήμα του γείτονά του και το πούλησε. Και ξέρεις τι αγόρασε με
τα χρήματα, τα οποία πήρε πουλώντας αυτό το κτήμα; Αγόρασε ένα ταξί».
Μόλις άκουσε αυτή την αφήγηση ο οδηγός του
ταξί, τόσο πολύ συγκλονίστηκε, που σταμάτησε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου
και φώναξε: «Μη πεις τίποτε, παππούλη μόνο εγώ το ξέρω αυτό κι εσύ».
«Το ξέρει κι ο Θεός», του απάντησε ο Γέρων
Πορφύριος. «Εκείνος μου το είπε, για να σου το πω. Και να φροντίσεις απ’ εδώ κι
εμπρός ν’ αλλάξεις ζωή».
Διήγηση του Παν. Σωτήρχου. Από το βιβλίο του
Κλείτου Ιωαννίδη «Ο Γέρων Πορφύριος. Μαρτυρίες και Εμπειρίες».
