Στο τεύχος Απριλίου του γνωστού
περιοδικού «Πειραϊκή Εκκλησία» δημοσιεύθηκε η τελευταία
παρακαταθήκη του γέροντα λίγες μέρες προ της κοιμήσεώς του, την οποία μας
παραδίδει ο μαθητής του μοναχός Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης και η οποία, κατά τη
γνώμη μας, συνοψίζει άριστα και ανακεφαλαιώνει τη σύνολη θεολογική και
εκκλησιολογική διδασκαλία του νεοφανούς Αγίου της Εκκλησίας:
«Εγώ, ο ταπεινός δούλος του Κυρίου μας ήμουν
στον κόσμο και προσπαθούσα ο,τι μπορούσα να κάνω στον κόσμο, αλλά είδα τον
κόσμο τι ήταν. Εγώ, ο ταπεινός δούλος του Κυρίου και Θεού μας, Ορθόδοξος, της
Τρισυποστάτου Θεότητος πιστός δούλος και από μικρό παιδί στο Άγιον Όρος, για να
σώσω την ψυχή μου και να ευχηθώ για όλο τον κόσμο, ο Θεός να τον φωτίσει, να
ευνοήσει και όλοι να τραβήξουμε προς τον Θεό να ενωθούμε, διότι μόνο στον Θεό
θα μπορέσουμε να σωθούμε. Γιατί καθένας σηκώνει μια δικιά του παντιέρα, να
επιδράσει στον κόσμο και έτσι κάνουν όλοι και κανένας μας δεν θα σωθεί με αυτόν
τον τρόπο. Πρέπει όλοι να ενωθούμε κοντά στον Θεό, να γίνουμε Ορθόδοξοι, να μας
ενώσει η Αγία Τριάδα, ο αληθινός Θεός, γιατί μόνο σ’ Αυτήν υπάρχει η αλήθεια
και αν δεν ενωθούμε όλοι με τον Θεό, να γίνουμε ένα, κανείς δεν θα σωθεί· και
όλοι πρέπει να ενωθούμε μέσα στην Άκτιστη Εκκλησία του Χριστού. Και ενώ είδα τον
κόσμο έτσι, απεφάσισα να φύγω από τον κόσμο και ήλθα εδώ να προσευχηθώ για τον
κόσμο, γιατί είδα ότι μόνο έτσι θα σωθώ και εγώ και όσοι μαζί πιστέψουμε στην
Αγία Τριάδα. Τώρα πολλοί θέλουν να έρθουν, να με δουν με μαγνητόφωνα στο χέρι,
για να πάρουν τάχα σαν συνέντευξη. Εγώ είμαι ένας αγράμματος Ιερομόναχος, τι
μπορώ να τους πω; Τίποτε δεν έχω να τους πω, παρά μόνο να προσευχηθώ, να τους
φωτίσει ο Θεός, να ενωθούμε όλοι με την Αγία Τριάδα και να προσευχηθώ, ο Θεός
να φωτίσει και εμάς και όλο τον κόσμο να Τον γνωρίσει. Και γι’ αυτό το λόγο να
μην έρθει κανείς να με δει, ούτε προτεστάντες, ούτε Μασώνοι, δεν έχω να τους πω
τίποτε».