Ὁ Φιλαδελφείας Μελίτων καὶ ὁ Μόρφου Νεόφυτος γιὰ τὴν Ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ 

Ἅγιος ὁ Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης 

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ «Φ» ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ  & ΜΟΡΦΟΥ 

Τοῦ  Α. ΒΙΚΕΤΟΥ 

Εἴκοσι τρία χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτη ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὑπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, Βαρθολομαῖο, ἀποφάσισε τὴν ἀναγραφή του στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ Συνοδικὴ ἀπόφαση ὁρίζει ὅτι ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτη θὰ τιμᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὶς 2 Δεκεμβρίου, ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του. 

Ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἁγιοκατάταξε χθὲς καὶ τὸν ὅσιο Μελέτιο τὸν Ρόδιο, ὁ ὁποῖος ἔζησε στὰ χρόνια της Τουρκοκρατίας. 

Ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Μελίτων, μέλος τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὁποία ἔκανε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τὶς εἰσηγήσεις γιὰ τὶς ἁγιοκατατάξεις, δήλωσε στὸν «Φ» ὅτι τὸ βασικὸ κριτήριο γιὰ τὴν ἀξιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Πορφυρίου ἦταν ἡ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας σὲ ὅλο τὸν ὀρθόδοξο κόσμο. Πρόκειται, τόνισε, περὶ ἀληθῶς μεγάλου Ἁγίου. «Ὅπως γνωρίζω προσωπικὰ καὶ ἐμπειρικὰ εἶχε ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Ἁγίους, μὲ τὸν Θεό, μὲ τὴν Κτίση ὁλόκληρη καὶ βοηθοῦσε πολλὲς ψυχές. Ἐνήργησε θαυματουργικὰ μὲ τὸ προορατικὸ καὶ διορατικό του χάρισμα, ποὺ εἶχε κληρονομήσει μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ», ἐπεσήμανε ὁ κ. Μελίτων. Ἐπίσης, ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας, μιλώντας στὸν «Φ», σημείωσε ὅτι ἔχουν γραφεῖ πάνω ἀπὸ 50 βιβλία γιὰ τὸν γέροντα Πορφύριο ἀπὸ πολλοὺς ἀνθρώπους καὶ μάλιστα ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι τὸν εἶχα περιφρονήσει, ἐπειδὴ κατὰ κόσμο ἦταν ἀγράμματος. Ἔγραψαν συγγράμματα γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὴν προσφορά του. 

Τὸν Γέροντα Πορφύριο γνώρισε τὸ 1981, ὅταν ἦταν φοιτητὴς στὴν Ἀθήνα, ὁ Μητροπολίτης Μόρφου, Νεόφυτος. Ὁ Γέρων Πορφύριος τὸν καθοδήγησε σὲ ἕναν ἄλλο Γέροντα, τὸν μακαριστὸ Ἰάκωβο Τσαλίκη, ἡγούμενο τότε τῆς μονῆς τοῦ Ὁσίου Δαυὶδ στὴν Εὔβοια. Ὁ Μόρφου Νεόφυτος διατήρησε, ὅπως μᾶς εἶπε, ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο μέχρι τὴν κοίμησή του, ἡ ὁποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα «ἐν ἑτέρα μορφή». 

Γιὰ τὴν σημασία τῆς ἁγιοκατάταξης ὁ Μόρφου δήλωσε στὸν «Φ»: 

«Μέσα σὲ συνθῆκες πνευματικῆς κρίσης μὲ ὅλα τα ἐπιγενόμενα αὐτῆς σε ὅλο τὸν ἑλληνισμὸ καὶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο τὸ σοφὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μᾶς ἀνήγγειλε δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς καὶ ἡ λαμπάδα εἶναι ἡ ἀεὶ καιομένη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἠμῶν Πορφυρίου τοῦ διορατικοῦ καὶ συμπαντικοῦ ἐπιστήμονος». 

Σύμφωνα μὲ τὸν κ. Νεόφυτο ὁ Γέροντας Πορφύριος καὶ οἱ ἄλλοι σύγχρονοι Γέροντες, Ἰάκωβος, Παίσιος, Εὐμένιος «ποτὲ δὲν καλλιέργησαν τὸν γεροντισμό. Αὐτὸ εἶναι φαινόμενο, ποὺ ἀκολούθησε τὴν ἐκδημία τους ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ τοὺς μιμηθοῦν χωρὶς νὰ ἔχουν τὶς πνευματικὲς προϋποθέσεις». Ἐπίσης, ὁ Μόρφου Νεόφυτος σημείωσε ὅτι ὁ Γέροντας Πορφύριος εἶχε γνώση ὅλου του κόσμου καὶ ἀποδεχόταν ὅλες τὶς τεχνολογίες τῆς σύγχρονης ἐπιστήμης. Δὲν ἦταν, μᾶς εἶπε, «ὁ Γέροντας τοῦ ἄσπρου καὶ τοῦ μαύρου» καὶ τὸ κυριότερο τὸν προσέγγιζαν ὅλων των εἰδῶν ἄνθρωποι, ἰδιαιτέρως οἱ ἄνθρωποι τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν ἀκροτήτων, τοὺς ὁποίους παρηγοροῦσε καὶ τοὺς ὁδηγοῦσε σὲ μετάνοια καὶ ἐκκλησιαστικὴ ζωή. Εἶναι πολὺ σημαντικό, ἐπεσήμανε, ὅτι ὁ Γέροντας Πορφύριος 30 χρόνια της ζωῆς τοῦ τὰ ἔζησε στὴν πιὸ ἁμαρτωλὴ περιοχὴ τῶν Ἀθηνῶν, τὴν Ὁμόνοια. «Εἶχε πολλὲς ἀσθένειες καὶ δὲν ζήτησε ποτὲ νὰ θεραπευτεῖ. Αἰσθανόταν ὅτι οἱ ἀσθένειες γι’ αὐτὸν ἦταν ἡ ἀσφάλεια, ποὺ εἶχε ἀπέναντι στὰ πολλὰ χαρίσματα, ποὺ τοῦ δώρισε ὁ Θεός», κατέληξε ὁ Μητροπολίτης Μόρφου. 

*Δημοσιεύτηκε στὶς 28.11.13 στὴν κυπριακὴ ἐφημερίδα «Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 

ΠΗΓΗ