Πιστεύω ότι δεν πρέπει να ξαναθυμίσω τους
λόγους για τους οποίους μερικές φορές δεν είμαστε ευχαριστημένοι από κάποιους
ιερείς και το πως αντιδρούμε, είτε πιστεύουμε, είτε όχι, όταν
ακούμε για την πτώση κάποιου ιερέα. Μπορεί ν’ αλλάξει αυτό. Τι
πρέπει να κάνουμε;
Για όλα αυτά τα ερωτήματα απαντάει με
λόγο “κοφτερό” ο π. Αρσένιος Μπόκα.
«Δια της φωνής του δούλου Του (του
ιερέα), ο Θεός σε συγχωρεί, επειδή κάτω από το πετραχήλι και μπροστά στο Αγ.
Βήμα, εξομολογείσαι. Δε ζητάει από εσένα τις αρετές που πρέπει να έχει ο ιερέας. Από
εσένα ζητάει μετάνοια στην καρδιά και θέληση να διορθωθείς.
Είστε δυσαρεστημένοι με τους ιερείς σας;
Εσείς άραγε τι κάνατε για τους ιερείς
για να είστε ευχαριστημένοι; Ζητήσατε από το Θεό ένα τουλάχιστον παιδί για να
το αφιερώσετε σ'Αυτόν; Νομίζετε ότι φταίνε μόνο οι ιερείς; Μα είναι παιδιά σας!
Όπως τους γεννήσατε έτσι τους έχετε. Γιατί ρίχνετε το φταίξιμο μόνο σ’
εκείνους;
Χρειάζεται καλύτερους ιερείς; Γεννήστε τους!
Όλος ο λαός είναι υπεύθυνος. Ο λαός έχει τους ορμηνευτές που του αξίζουν.
Επαναλαμβάνω: Χρειάζεστε καλύτερους ιερείς;
Γεννήστε τους!
Μη σκοτώνετε τα παιδιά σας, επειδή δεν ξέρετε
τι θα γίνει αυτό το παιδί και θα δώσετε λογαριασμό στο Θεό. Γεννήστε τα παιδιά
σας με τη σκέψη ότι θα γίνουν λειτουργοί του Θεού.
Να τι λέει η Αγία Γραφή –(αναρωτιέται ο
προφήτης): “…και ουκ άλλος εποίησε, και υπόλειμμα πνεύματος αυτού, και
είπατε τι άλλο αλλ’ η σπέρμα ζητεί ο Θεός; και φυλάξασθε εν τω πνεύματι
υμών, και γυναίκα νεότητός σου μη εγκαταλίπης…” (Μαλαχίας, 2, 15).
Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού από το
γάμο και τέτοιους καρπούς πρέπει να έχετε ως στόχο, ρίχνοντας το φταίξιμο στους
καρπούς σας (τα παιδιά σας – ιερείς). Η θεραπεία της παραλυσίας του έθνους μας
από εδώ αρχίζει! Έτσι θ’ άρχισει η συγχώρεση!
Μην κάνετε σκέψεις δολοφονικές (σ.σ. εννοεί
την έκτρωση) ενάντια στα παιδιά σας!
Ήμουν στην εκκλησία
Ντραγκανέσκου. Ο π. Αρσένιος αγιογραφούσε επάνω και εγώ ήμουν κάτω κοντά στη
σκαλωσιά. Λέγει κάποια στιγμή: «Είναι αλήθεια ότι οι ιερείς είναι άπληστοι;»
Εγώ δεν είπα τίποτα. Ο π. Αρσένιος με ρώτησε δεύτερη και τρίτη φορά: «Είναι
αλήθεια ότι οι ιερείς είναι άπληστοι». Πάλι δεν έβγαλα μιλιά. Τότε έσκυψε να
δει εάν είμαι κοντά στη σκαλωσιά και μου λέει: «Καλά εσύ δεν ακούς τι σε
ρωτάω;» Τότε εγώ απάντησα «Μα πάτερ, τώρα δεν είπα τίποτα για τους ιερείς».
«Ναι τώρα δεν συζητήσαμε τίποτα, αλλά όταν είσαι με άλλους και μιλάτε για τους
ιερείς μόνο άσχημα πράγματα λέτε. Λέτε ότι είναι άπληστοι. Να τι συμβουλή σου
δίνω εγώ: «μην κατακρίνετε τους ιερείς, επειδή είναι λειτουργοί του Θεού και
δεν έχετε εσείς το δικαίωμα να τους δικάσετε».
Όταν γύρισα σπίτι μου άνοιξα την Αγ. Γραφή
ακριβώς στο σημείο που λέει: ''Ποιος είσαι εσύ άνθρωπε για να κρίνεις τον δούλο
του άλλου;'' Ακριβώς όπως μου είπε ο π. Αρσένιος! Από τότε δεν έκρινα
κανέναν, κυρίως τους ιερείς, επειδή ο Θεός είναι ο μόνος που μπορεί να τους
κρίνει (μαρτυρία Matei Biliboaca, Savastirni).
Πήγαινα στο λύκειο όταν γνώρισα τον π.
Αρσένιο. Μας πήγαινε στο δάσος και έρχονταν και φοιτητές μεταξύ των οποίων και
πολλά κορίτσια τα οποία σήμερα είναι ηγουμένες σε μοναστήρια. Ζούσαμε πολύ
όμορφα. Ο π. Αρσένιος ρώτησε μια γυναίκα όταν ήρθε στο μοναστήρι.
- Μαρία, γιατί δεν εκκλησιάζεσαι στο χωριό
σου;
-Να πάτερ, ο ιερέας μας καπνίζει, πίνει λίγο,
δεν είναι σαν εσάς.
-Έχεις παιδιά, έχεις παντρεμένα κορίτσια; Να
πας να τους πεις να γεννήσουν παιδιά και αυτά να γίνουν ιερείς όπως τους θέλετε
εσείς!