Ο Όσιος Γέροντας Πορφύριος έδινε τεράστια
σημασία στο θέμα της ενδυμασίας, διότι ακολουθούσε την Αγία Γραφή και την Ιερά
Ορθόδοξη Παράδοσή μας. Τόνιζε ότι η ψυχή επηρεάζεται πάρα πολύ από την
ενδυμασία. Αν η γυναίκα φοράει ανδρικά ενδύματα επηρεάζεται η όλη της ψυχολογία
και έχει μία συμπεριφορά αφύσικη, που ταιριάζει σε άνδρα· συμβαίνει μία
ανδροποίηση της γυναίκας. Αντίστοιχα συμβαίνει μία εκθήλυνση του
άνδρα, όταν χρησιμοποιεί γυναικεία ενδύματα. Η αλλοίωση στην ψυχολογία έχει και
σωματικές συνέπειες οδυνηρότατες, όπως καταδεικνύεται από τα παρακάτω.
Το περιστατικό είναι εύγλωττο.
Διηγείται πνευματικό παιδί του Οσίου:«Ήταν
λίγο μετά την συνταξιοδότησή του ως ιερέως… Υπηρέτησε τριάντα χρόνια περίπου ως
εφημέριος στο ναΰδριο του Αγίου Γερασίμου της Πολυκλινικής των Αθηνών, δίπλα
στην Ομόνοια, επί της οδού Πειραιώς. Τότε, λοιπόν, μία μέρα βρέθηκε εκεί στην
περιοχή και, περνώντας μπροστά από τον Ι. Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας,
ανέβηκε να προσκυνήσει. Την ώρα, που έβγαινε από την εκκλησία, τον πλησίασε ένα
ζευγάρι μαζί μ’ ένα κοριτσάκι και τον ρώτησαν αν μπορούσαν να τον απασχολήσουν
για λίγο.
Ο Γέρων Πορφύριος τους εξήγησε ότι δεν
ήταν εκείνος ο εφημέριος του ναού. «Δεν πειράζει» του είπαν εκείνοι. «Ένα
ερώτημα μόνο θέλουμε να σας θέσουμε, δεν θα σας απασχολήσουμε πολύ».
«Έχουμε αυτό το κοριτσάκι», του είπε ο άνδρας,
«και η γυναίκα μου επιμένει να του φορέσει παντελόνια. Εγώ δεν το δέχομαι αυτό,
δεν το θέλω. Κι έτσι φθάσαμε να διαφωνήσουμε πολύ έντονα. Αποφασίσαμε λοιπόν,
να πάμε σ’ ένα ιερέα, έναν οποιοδήποτε ιερέα, να του θέσουμε το πρόβλημά μας κι
ο,τι μας πει αυτός να κάνουμε. Δεσμευθήκαμε, όμως να κάνουμε ο,τι μας πει».
Ο Γέρων Πορφύριος τους είπε αρχικά ότι το θέμα
δεν ήταν απλό. Στη συνέχεια τους εξήγησε ότι το θέμα αυτό είναι
λελυμένο και στην Αγία Γραφή και στους Ιερούς κανόνες. Αλλά είναι λελυμένο και
φυσικά, από την φύση, δεδομένου ότι η γυναίκα δεν είναι της ίδιας
φύσεως με τον άνδρα και σωματικά και ψυχικά διαφέρει απ’ αυτόν. Και αυτή η
διαφορά τονίζεται και με την ενδυμασία, αφού αλλιώς είναι πλασμένο το ανδρικό
σώμα και αλλοιώς το γυναικείο. Τους παρέπεμψε δε στο Δευτερονόμιο, που
απαγορεύει στους άνδρες να φέρουν γυναικεία ενδυμασία και στις γυναίκες να
φέρουν ανδρική ενδυμασία.
Στη συνέχεια τους αφηγήθηκε το ακόλουθο
καταπληκτικό περιστατικό, το οποίο μάλιστα σ’ εσάς αφηγούμαι για πρώτη φορά,
γνωρίζοντας ότι θα λάβει δημοσιότητα.
Συνομιλητής Κ.Ι.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ,
πατέρα Νικόδημε.
μ.Ν.: Όταν, λοιπόν, ο Γέρων Πορφύριος
υπηρετούσε ως ιερέας στην Πολυκλινική των Αθηνών, αρκετοί ιατροί εκεί, οι
οποίοι είχαν αντιληφθεί ότι διέθετε κάποια σπουδαία χαρίσματα από τον Θεό, τον
σέβονταν ιδιαίτερα και συχνά του ζητούσαν να προσευχηθεί για μία δύσκολη
εγχείρηση η τον καλούσαν σε ιατρικά συμβούλια, όταν επρόκειτο για δύσκολες
διαγνώσεις.
Έτσι μία μέρα ιατροί της Πολυκλινικής κάλεσαν
το μακαριστό Γέροντα να τους πει την γνώμη του για ένα ασυνήθιστο περιστατικό,
που αντιμετώπιζαν. Μία κοπέλα γέννησε στην Πολυκλινική ένα παιδί τέρας, το
οποίο είχε μία μελανοειδή επιμήκυνση της παρειάς, που ήταν όπως η μελιτζάνα.
Ήθελαν να ακούσουν την δική του ερμηνεία για την γέννηση ενός τέτοιου παιδιού.
Ο Γέρων Πορφύριος εζήτησε να δει την κοπέλα
και συζητώντας μαζί της, έμαθε ότι εκεί στη γειτονιά της, στην Ομόνοια δηλαδή,
κυκλοφορούσε ένας νεαρός, ο οποίος είχε ακριβώς το ίδιο τερατώδες πρόσωπο, όπως
το μωρό, που είχε γεννηθεί στην Πολυκλινική.
Η κοπέλα συναντούσε συχνά εκείνο τον νέο, μιας
και ήταν γείτονάς της και, φυσικά, τον λυπόταν. Όταν όμως παντρεύτηκε και
έμεινε έγκυος, η θέα εκείνου του νέου άρχισε να της γίνεται εφιάλτης. Καθώς τον
έβλεπε, σκεφτόταν: «Τι τρομερό που είναι για την μητέρα του, να έχει ένα τέτοιο
παιδί! Αν ήμουν εγώ στη θέση της, πως θα το υπέφερα, πως θα το άντεχα;»
Και ακριβώς, η εφιαλτική αυτή σκέψη επέδρασε
στην περίοδο της εγκυμοσύνης της κοπέλας, ώστε να διαμορφωθεί το έμβρυο ανάλογα
και τελικά να γεννηθεί αυτό το παιδάκι με τερατώδες πρόσωπο, παρόμοιο με του
νεαρού γείτονα της μητέρας. Αυτήν την ερμηνεία έδωσε ο Γέρων Πορφύριος, με την
οποία συμφώνησαν οι ιατροί της Πολυκλινικής, αλλά και η ίδια η μητέρα του
μωρού.
Πρέπει, όμως, να επανέλθουμε στο ζεύγος, που
πλησίασε το μακαριστό Γέροντα και ζήτησε την συμβουλή του για το αν έπρεπε η
δεν έπρεπε να φορεί το κοριτσάκι τους παντελόνι. Αναφέροντας, δηλαδή, ο Γέρων
Πορφύριος το προηγούμενο περιστατικό, ήθελε και παραστατικά να τους διδάξει
ότι επιδρά η ανδρική ενδυμασία ψυχολογικά στην γυναικεία φύση, ώστε σε
πολλά μία γυναίκα να συμπεριφέρεται ως άνδρας, πράγμα αντίθετο με την φύση της.
Φυσικά, το ίδιο συμβαίνει και στην αντίθετη περίπτωση, όταν τα αγόρια η άνδρες
φορούν γυναικεία ενδύματα.
Βέβαια, ο Γέρων Πορφύριος τους ανέλυσε
περισσότερο το θέμα αυτό, με τις υπόλοιπες ψυχολογικές και παιδαγωγικές
προεκτάσεις του, για να τους τονίσει καταληκτικά ότι δεν επιτρέπεται οι
γυναίκες να φορούν ανδρικά ρούχα και οι άνδρες γυναικεία. Και με το συμπέρασμα
αυτό συμφώνησε και το ενδιαφερόμενο ζεύγος, το οποίο έφυγε ωφελημένο πολλαπλά
από την φαινομενικά συμπτωματική αυτήν συνάντηση με τον Γέροντα»[158].
