Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov
Η αγαθοεργός δύναμη της προσευχής του Ιησού
εμπεριέχεται στο ίδιο το θείο όνομα του Θεανθρώπου, του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού. Μολονότι στην Αγία Γραφή υπάρχει πλούσια μαρτυρία, που αποδείχνει το
μεγαλείο του ονόματος του Θεού, εν τούτοις η σπουδαιότητα του ονόματος αυτού
εξηγήθηκε με ιδιαίτερη ακρίβεια από τον άγιο Απόστολο Πέτρο μπροστά στο εβραϊκό
συνέδριο, όταν ερωτήθηκε «εν ποία δυνάμει η εν ποίω ονόματι» είχε θεραπεύσει
κάποιον άνθρωπο χωλό εκ γενετής. «Τότε Πέτρος, πλησθείς Πνεύματος Αγίου, είπε
προς αυτούς, άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι του Ισραήλ, ει ημείς σήμερον
ανακρινόμεθα επί ευεργεσία ανθρώπου ασθενούς, εν τίνι ούτος σέσωσται, γνωστόν
έστω πάσιν υμίν και παντί τω λαώ Ισραήλ ότι εν τω ονόματι Ιησού Χριστού του
Ναζωραίου, ον υμείς εσταυρώσατε, ον ο Θεός ήγειρεν εκ νεκρών, εν τούτω ούτος
παρέστηκεν ενώπιον υμών υγιής. Ούτος εστίν ο λίθος ο εξουθενηθείς υφ' υμών των
οικοδομούντων, ο γενόμενος εις κεφαλήν γωνίας. Και ουκ εστίν εν άλλω ουδενί η
σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστίν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις
εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ. 4,8-12). Η μαρτυρία αυτή είναι του Αγίου
Πνεύματος. Του Αποστόλου το στόμα, η γλώσσα και η φωνή ήταν απλώς του Πνεύματος
τα όργανα.
Ένα άλλο σκεύος του Αγίου Πνεύματος, ο Απόστολος των εθνών, δίνει μία παρόμοια
μαρτυρία. «Πας γαρ», λέγει, «ος αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου σωθήσεται»
(Ρωμ. 10,13). «Χριστός Ιησούς... εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι
θανάτου, θανάτου δε σταυρού. Διο και ο Θεός αυτόν υπερύψωσε και εχαρίσατο αυτώ
όνομα το υπέρ παν όνομα, ίνα εν τω ονόματι Ιησού, παν γόνυ κάμψη επουρανίων και
επιγείων και καταχθόνιων» (Φιλ. 2,5-10).
Βλέποντας μακριά στο μέλλον, ο Δαυίδ, ένας πρόγονος του Ιησού κατά σάρκα,
έψαλλε τη μεγαλωσύνη του ονόματος του Ιησού και ζωηρά περιέγραψε την επενέργεια
και το αποτέλεσμα αυτού του ονόματος, τον αγώνα που γίνεται με το όνομα αυτό
σαν μέσο ενάντια στις πηγές της αμαρτίας, τη δύναμη του να σώζει εκείνους που
προσεύχονται με αυτό το όνομα από την αιχμαλωσία στα πάθη και τους δαίμονες και
το θρίαμβο εκείνων που κερδίζουν πνευματική νίκη με το όνομα του Ιησού. Ας
ακούσουμε τι λέει ο θεόπνευστος Δαυίδ: «Κύριε ο Κύριος ημών, ως θαυμαστόν το
όνομά σου εν πάση τη γη! Ότι επήρθη η μεγαλοπρέπειά σου υπεράνω των ουρανών. Εκ
στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον ένεκα των έχθρων σου του
καταλύσαι εχθρόν και εκδικητήν» (Ψαλμ. 8,2-3). Ακριβώς! Η μεγαλοπρέπεια του
ονόματος του Ιησού ξεπερνά την αντίληψη των λογικών πλασμάτων της γης και του
ουρανού. Την μεγαλοπρέπειά του τη συλλαμβάνει μ' ένα τρόπο ακατανόητο η
παιδιάστικη απλότητα και πίστη. Μ' αυτό το ανιδιοτελές πνεύμα πρέπει να
προσεγγίσουμε την προσευχή στο όνομα του Ιησού και μ' αυτή να συνεχίσουμε. Η
εμμονή μας και η προσοχή μας στην προσευχή πρέπει να μοιάζει με την αδιάκοπη
προσπάθεια του παιδιού όταν αναζητά τα στήθη της μάνας του. Τότε η προσευχή στο
όνομα του Ιησού θα στεφθεί με πλήρη επιτυχία, οι αόρατοι εχθροί θα νικηθούν και
«ο εχθρός και εκδικητής» τελικά θα συντριβεί. Ο «εχθρός» ονομάζεται
«εκδικητής», γιατί προσπαθεί από εκείνους που προσεύχονται (ιδιαίτερα απ' όσους
προσεύχονται κάπου-κάπου κι όχι αδιάλειπτα) να τους πάρει, ύστερα από την
προσευχή, ο,τι απόχτησαν στη διάρκεια της προσευχής. Για να κερδηθεί μία
αποφασιστική νίκη, είναι απαραίτητη η αδιάλειπτη προσευχή και η συνεχής
εγρήγορση.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Άγιος Νείλος Σόρσκυ, Κεφ. 2.
2. Σωτήρας - στα εβραϊκά «Ιησούς» (Ματθ. 1,21).
3. Ματθ. 18,3-4. Πρβλ. Μαρκ. 9,36 και Μηναίο, 20 Δεκεμβρίου.
4. Μηναίο, 27 Σεπτεμβρίου.
5. Ο Μπριαντσιανίνωφ έγραψε τα πιο πάνω μισόν αιώνα πριν την ανακήρυξη του
αγίου Σεραφείμ σε Άγιο.
