Το στρογγυλό σχέδιο του Προσφόρου συμβολίζει
την κοιλιά της Παρθένου Μαρίας, απ’ όπου προήλθε (γεννήθηκε) ο μονογενής
Υιός της. Πάνω στο Πρόσφορο υπάρχει ανάγλυφο σχέδιο, που σχηματίζεται από
σφραγίδα.
Από το κέντρο του Προσφόρου βγαίνει ο Αμνός,
δηλ. το κεντρικό τετράγωνό του σχεδίου με τα γράμματα: ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ (Ιησούς Χριστός
νικά). Τα γράμματα αυτά πρέπει να είναι ευδιάκριτα και να φαίνονται καθαρά.
Λέγεται Αμνός (αρνάκι), γιατί ο προφήτης Ησαΐας προφήτευσε ότι ο Μεσσίας σαν
ένα άκακο αρνάκι θα οδηγηθεί στη θυσία. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος επιβεβαίωσε αυτή
την προφητεία, όταν έδειξε στους μαθητές του τον Μεσσία και είπε: “Να ο αμνός
του Θεού” (Ιωάν.1α’, 29). Επίσης ο Απόστολος Πέτρος στην Α Επιστολή (1α, 18-19)
γράφει:”Ελυτρώθητε εκ της ματαίας υμών αναστροφής… τιμίω αίματι ως αμνού αμώμου
και ασπίλου Χριστού”.
Το σχέδιο του Προσφόρου περιέχει επίσης τη
μερίδα της Παναγίας με τα γράμματα Μ και Θ, δηλ. Μήτηρ Θεού. Η τριγωνική μερίδα
της Παναγίας τοποθετείται δεξιά του Αμνού στο Δισκάριο με τα λόγια: ‘Εις τιμήν
και μνήμην της υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και αειπαρθένου
Μαρίας, ης ταις πρεσβείαις προσδεξαι, Κύριε, την Θυσίαν ταύτην εις το
υπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον. (Συνεχίζει με τον 10ο στίχο του 44ου ψαλμού)
Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη,
πεποικιλμένη’. (Δηλαδή: Προσφέρουμε τη μερίδα αυτή προς τιμή και μνήμη της
υπερευλογημένης ένδοξης Κυρίας μας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, με τις
πρεσβείες της οποίας δέξου, Κύριε, τη Θυσία αυτή στο υπερουράνιό σου
Θυσιαστήριο. Τιμητικά στάθηκε η Βασίλισσα στα δεξιά σου με ιματισμό χρυσό
ντυμένη, στολισμένη). Η Παναγία στη Βασιλεία του Θεού έχει το πρωτείο τιμής.
Από τα εννέα τριγωνάκια, που βρίσκονται στο
δεξί μέρος του προσφόρου, εξάγονται οι μερίδες των αγγέλων και όλων των αγίων
και τοποθετούνται αριστερά του Αμνού. Οι άγιοι που μνημονεύονται είναι οι
Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Ιεράρχες, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Ανάργυροι, οι
Θεοπάτορες μαζί με τον άγιό της ημέρας και τελευταίος ο Πατέρας της Εκκλησίας
που συνέγραψε την τελούμενη Θεία Λειτουργία. Οι άγιοι, επειδή δεν έχει γίνει η
Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και δεν έχουν εισέλθει ακόμα στον Παράδεισο,
ωφελούνται κι αυτοί από τη μνημόνευση στις Θείες Λειτουργίες. Εξάλλου και στον
Παράδεισο θα προχωρούν από ‘δόξης εις δόξαν’, δηλ. θα βελτιώνεται η κατάστασή
τους και θα απολαμβάνουν σταδιακά μεγαλύτερες θείες ευλογίες. Επίσης, κατά τον
Καβάσιλα προσφέρεται η αναίμακτη θυσία ως ευχαριστία στον Θεό, που μας έδωσε
τους αγίους. Αυτοί αποτελούν τα πρότυπα όλων των χριστιανών, αυτοί τους
καθοδηγούν και μεσιτεύουν γι’ αυτούς με τις προσευχές τους.
Από άλλα τμήματα του Προσφόρου εξάγονται οι
μερίδες υπέρ των ζώντων και των κεκοιμημένων, οι οποίοι ανήκουν στην Ορθόδοξη
Εκκλησία. Αυτές τοποθετούνται εμπρός από τον Αμνό και, όταν πριν τη Θεία
Κοινωνία κατά τη συστολή (ένωση) Σώματος και Αίματος ο Λειτουργός τις ρίχνει
στο Δισκοπότηρο, λέει συγχρόνως τα ακόλουθα αξιοπρόσεκτα λόγια:”Απόπλυνον,
Κύριε,τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τω Αίματί σου τω Αγίω·
πρεσβείαις της Θεοτόκου και πάντων σου των αγίων. Αμήν”. (Δηλαδή: Σβήσε εντελώς,
Κύριε, τις αμαρτίες όσων εδώ μνημονεύθηκαν δούλων Σου με το Αίμα Σου το Άγιο·
με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και όλων Σου των αγίων. Αμήν). Στην αρχή της
Προσκομιδής ο Ιερουργός υψώνει (σηκώνει ψηλά) το Πρόσφορο μέχρι το μέτωπο και μ
αυτή την κίνηση συμβολίζει την ύψωση του Χριστού στον Σταυρό, όπου έχυσε το
τίμιο Αίμα Του για τη σωτηρία των ανθρώπων.
(έκδοση της Ιεράς Μονής Παναγίας Παραμυθίας
Ρόδου)