Συνεχῶς νὰ στρέφεστε στὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ ρωτᾶτε. Ποιὸ
εἶναι τὸ νόημα τῆς ζωῆς μας στὸν κόσμο, ὡς μοναχῶν; Σὰν πιστοὶ καλεσμένοι ἀπὸ τὸ
Θεό, στενάζουμε. Ἂν εἴμαστε λίγο προσεκτικότεροι, ἡ αἴσθησις τῆς
παρουσίας τῆς χάριτος θὰ μᾶς ἔπειθε νὰ εἴμαστε διακαεῖς ἐπιθυμηταὶ τῆς ἀναχωρήσεως
ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο. Νὰ ἔλθει μιὰ ὥρα νωρίτερα αὐτὴ ἡ στιγμή, γιὰ νὰ μᾶς
μεταστήσει. Γιατί στους πραγματικούς πιστούς γίνεται αὐτὸ
ποὺ λέει ὁ Παῦλος· «ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν
κέρδος». Τί νόημα ἔχει ἡ ζωή μας σὲ αὐτὸν τὸν κυκεώνα, σὲ αὐτήν τὴν
κόλαση; Μὲ τους ἀπατεῶνες αὐτοὺς ποὺ πέρασαν καὶ τοὺς δαίμονες, τί
δουλειὰ ἔχουμε ἐμεῖς; Καὶ σὲ τί θὰ μᾶς φοβίσουν μὲ τὰ διάφορα μέσα ποῦ ἐπινοοῦν
εἰς βάρος μας; Σε μας εἴναι ἐπιθυμητὸς ὁ θάνατος, γιατί
τὴν ματαιότητα αὐτή, ποὺ οἱ ἄλλοι τὴν κλαῖνε καὶ την ἀναζητοῦν,
ἐμεῖς τὴν πετάξαμε μόνοι μας. Μόνοι μας δὲν ἤρθαμε ἐδῶ καὶ ἐξοριστήκαμε;
Μὲ ἐπίγνωση τὸ κάναμε αὐτό. Γι’ αὐτὸ δὲν μᾶς τρομοκρατοῦν αὐτά.
Είναι ὅμως καὶ τὸ δεύτερο σκέλος. Ὅπως λέει, ὁ
Κύριος μας, γιὰ τὶς ἀνθρώπινες φύσεις «τὸ μὲν πνεῦμα προθυμον ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής».
Σὲ αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμὲς γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὰ βγάλουμε
πέρα, ὅπως προσδοκοῦμε, πρέπει νὰ βρίσκεται μαζὶ μας κατ’
ἐνεργείαν ἡ θεία Χάρις, ὠς ἐνδημοῦσα κατάσταση. Γι’ αὐτὸ
νὰ εἴμαστε περισσότερο προσεχτικοί. Γι’ αὐτὸ κάθε μέρα σᾶς
θυμίζω. Μὴ ξεχνᾶτε τὸ σκοπό σας. Μὴν παρασύρεστε ἀπὸ τίποτε. Τίποτε γιὰ μᾶς δὲν
ἔχει σημασία...