Τα βαπτιστικά
Συμβαίνουν εδώ πράγματα απαράδεκτα, έξω από
κάθε έγκριση της Εκκλησίας, που μάλιστα προσεγγίζουν ενίοτε την ειδωλολατρία.
Εξηγούμαι:
1. Τα ρούχα του παιδιού πρέπει, σύμφωνα με τον
συμβολισμό της Εκκλησίας, να είναι λευκά. Το λευκό συμβολίζει την αγνότητα και
καθαρότητα, το άγιον Πνεύμα.
2. Τα «μαρτυρικά» είναι ο Σταυρός η η εικόνα
της Παναγίας. Τίποτε άλλο.
3. Το λάδι. Ονομάζεται «επορκιστόν έλαιον»
γιατί μ' αυτό ο ιερεύς χρίει το παιδί πριν από τη βάπτιση. Με το ίδιο λάδι
αλείφει το παιδί σε όλο το σώμα του ο ανάδοχος. Επιβάλεται να είναι ελαιόλαδο
αγνό και όχι σπορέλαιο.
Η διαδικασία της βαπτίσεως
1. Προηγείται η Κατήχηση. Γίνεται λίγο πριν
από τη βάπτιση, στον νάρθηκα της Εκκλησίας. Εκεί ο ιερεύς διαβάζει τους
εξορκισμούς. Ύστερα ερωτάται ο ανάδοχος 3 φορές αν απαρνείται για λογαριασμό
τον νηπίου, τον Σατανά, και συντάσσεται με τον Χριστό όπου ομολογεί το Σύμβολον
της Πίστεως.
2. Μετά αρχίζει το Μυστήριο του Βαπτίσματος
στο κέντρο του ναού εμπρός στην Κολυμπήθρα. Βαπτίζοντας το παιδί εις το όνομα
του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και με την τριττή κατάδυση μέσα
στο αγιασμένο νερό της κολυμπήθρας που συμβολίζει την τριήμερη Ταφή και την
Ανάσταση του Χρίστου.
3. Ακολουθεί το Χρίσμα που είναι ξεχωριστό
Μυστήριο. Με το Χρίσμα μεταδίδονται οι καρποί και τα χαρίσματα του Αγ.
Πνεύματος.
4. Τριχοκουρία: κόβονται σταυροειδώς τα μαλλιά
του παιδιού σε ένδειξη αφιερώσεώς του στον Θεό.
5. Ένδυση: ευλογούνται τα νέα ρούχα του
παιδιού, που το παραλαμβάνουν για να το ντύσουν οι συγγενείς η μητέρα. Στην
Κολυμπήθρα πλένουν τα χέρια τους ο ιερεύς και ο ανάδοχος.
6. Ακολουθεί ο Σταυρός: ο σταυρός θα συνοδεύει
το παιδί σε όλη του τη ζωή.
7. Ακολουθεί η Απόλυσις: Η μητέρα, κάνοντας
τρεις μετάνοιες στον ανάδοχο και αναγνωρίζοντας την υψηλή και ιερή αποστολή του
ασπάζεται το χέρι του, παίρνει στην αγκαλιά της το νεοφώτιστο.
Το έργο του αναδόχου
Το έργο του Ανάδοχου είναι η κατήχηση του
παιδιού. Αναλαμβάνει την ευθύνη της χριστιανικής και Εκκλησιαστικής
διαπαιδαγωγήσεως του φωτιζομένου.
Ο ανάδοχος παρίσταται και συμμετέχει στο
βάπτισμα ως εγγυητής της ειλικρινούς προθέσεως να κατηχηθεί και να μυηθεί ο
βαπτιζόμενος στη χριστιανική πίστη.
Από την πνευματική σχέση μεταξύ αναδόχου και
βαπτιζομένου δημιουργείται πνευματική συγγένεια, η οποία επεκτείνετει και στους
στενούς συγγενείς τους και αποτελεί κώλυμα γάμου.
Αμέσως μετά την Βάπτιση το παιδί έχει
συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία για πρώτη φορά το νήπιο όχι μόνο 3 φορές. Αλλά
περισσότερες φορές και κάθε Κυριακή είναι ευλογία και δύναμη για το παιδί.Κάθε φορά
το παιδί που κοινωνά γίνεται «Χριστόφορο» και «Πνευματοφόρο».
Ακόμη δύο λόγια:
1. Ο ιερεύς που βάπτισε το παιδάκι σας
απέκτησε μια ειδική πνευματική σχέση με αυτό. Πολλοί ιερείς αξιώνονται να
παντρεύουν τα παιδιά που πριν 20 χρόνια βάπτισαν. Καλλιεργήστε αυτή τη σχέση με
τον ιερέα είναι πνευματικός Πατέρας του παιδιού σας.
2. Προτιμάτε την ενορία σας για να βαπτίσετε
το παιδί σας. Μη παρασύρεσθε από κενόδοξες σκέψεις και αλλάζατε την ενορία σας.
Στην ενορία σας τηρείται Μητρώο βαπτί-σεων. Από εκεί θα εξυπηρετηθείτε όταν
περαστεί ανάγκη.
