π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Αν η γύρω και μέσα μας κατάσταση χαρακτηρίζεται από σύγχυση, άγχος, πίεση και αναστάτωση, η Εκκλησία του Χριστού είναι στον κόσμο για να δώσει, σε όσους θέλουν, την ειρήνη της καρδίας, την ανάπαυση και τη χαρά.
Ο Χριστός κάλεσε τους «κοπιώντας και πεφορτισμένους» της ζωής για να τους αναπαύσει. Ο Λόγος Του «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς» (Ματθ.11,28) έχει σιγουριά και ελπίδα. Δεν είναι υποσχέσεις χωρίς περιεχόμενο. Αποδεικνύεται σ’ εκατομμύρια ανθρώπους, όταν πήγαν κοντά Του και βρήκαν ανάπαυση.
Το «ελάτε σε μένα» είναι κλήση, έκφραση αγάπης. Δεν λέγεται αν δεν μπορεί να το κάνει. Ούτε επιβάλλεται. Προσφέρεται, αν θέλεις, όποτε θέλεις. Η ελευθερία είναι η βάση για να κινηθείς προς Εκείνον. Γιατί η πορεία προς Εκείνον δεν είναι λεκτική, δεν έχει θεωρία. Στηρίζεται στο σταυρό, όπως η πορεία του Χριστού στην Ανάσταση.
Οι «κοπιώντες και πεφορτισμένοι», όσοι δηλαδή κοπιάζουν και είναι φορτωμένοι από τα προβλήματα, τον πόνο, τις δοκιμασίες, τη θλίψη που συντρίβει, απ’ όλα όσα κάνουν τον άνθρωπο να λυγίσει, μπορούν να αναπαυτούν, να στηριχτούν και να ξεκουραστούν στον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριό τους. Υπό την προϋπόθεση ότι «θα σηκώσουν πάνω τους το ζυγό Του και θα διδαχθούν από το δικό Του παράδειγμα»(Ματθ.11,29).
Γιατί η ανάπαυση περνά μέσα από τη θλίψη, όπως η Ανάσταση μέσα από το θάνατο. Όχι ως προϋπόθεση αλλά ως συνέπεια ζωής. Από μόνος του ο σταυρός, η θλίψη και η δυσκολία δεν χαρίζουν νόημα ζωής. Κανείς δεν τα θέλει! Όμως η υπομονή, η εμπιστοσύνη στην πρόνοια και αγάπη του Θεού, θα φέρουν την ανάπαυση, την προσωπική μας ανάσταση, όπως η δύσκολη θεραπευτική αγωγή την υγεία.
Η ανάπαυση, που ο Χριστός υπόσχεται ότι θα δώσει στις καρδιές μας, δεν έρχεται μόνο με την επιθυμία του. Χρειάζεται και η δική μας έμπρακτη συγκατάθεση που φαίνεται στην αποδοχή του όποιου σταυρού μας, όχι μοιρολατρικά αλλά με λεβεντιά ως τέκνα της Αναστάσεως.
Τότε κατανοείς πως η δοκιμασία έγινε ευεργεσία, γιατί σε οδήγησε σε μια άλλη γνώση του εαυτού σου, του Θεού και του κόσμου, που δεν υπήρχε πριν. Και ακόμα, πως η ανάπαυση, που στο βάθος ζητά η ψυχή σου, δεν είναι απλά μια ζωή χωρίς προβλήματα, αλλά η παρουσία της χάριτος του Θεού στην καρδιά σου που σου χαρίζει τη βεβαιότητα ότι ο ζυγός του Κυρίου «είναι απαλός και το φορτίο του ελαφρύ» (Ματθ.11,30). Γιατί, ακόμα και στα προβλήματα, θα βιώνεις την ειρήνη, την ελπίδα, τη δύναμη και τη χαρά ως δώρα της παρουσίας Του.
