ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

  Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου      Οι διάφορες φοβίες των ανθρώπων αποτελούν ένα σημαντικό ψυχικό νόσημα της εποχής μας.  Πάρα πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στους ιερείς με την παράκληση να τους διαβάσουν μια ευχή για τον φόβο.  Αυτό που παρατηρείται έντονα είναι να τρομάζουν με τον παραμικρό «κρότο - είδηση».  Να ασθενούν από ελαφρές ασθένειες και να φαντάζονται πως έχουν προσβληθεί από τις πιο θανατηφόρες.  Τρομοκρατούνται στην εικόνα μιας κηδείας, ενός τραυματία ή ακόμα και μιας δύσκολης περίπτωσης του καθημερινού βίου.  Νομίζουν πως ακούνε φωνές που τους επιβουλεύονται και τους απειλούν, ζώντας ημέρα και νύκτα μαρτυρικής τρομοκρατίας. Όλα αυτά τους κάνουν νευρικούς, επιρρεπείς προς τους θρήνους, έτοιμους να καταθέσουν τα όπλα και στον πιο μικρό αγώνα τους.  Η ψυχή τους, γράφει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, έχει περιέλθει σε τέτοια κατάσταση, ώστε φοβούνται «κτύπους κτισμάτων και σκιάς» . Ο Χριστός όμως ήλθε να ελευθερώσει...

        Με είχε ρωτήσει κάποιος φίλος τις προάλλες γιατί να γίνονται και γιατί να μην γίνονται θαύματα σε όλους τους ανθρώπους από τον Χριστό, -που είναι η προσωπική Αλήθεια- από την Παναγία, τους Αγίους και άλλους μεσίτες και πρεσβευτές. Γιατί ένας άνθρωπος να θεραπεύεται από τον καρκίνο και άλλος να ζεματίζεται και να πονάει και υποφέρει, σωματικά πάντα…; Επιθυμεί κάτι τέτοιο ο φιλάνθρωπος Θεός;       Πρώτα-πρώτα, ο Θεός δεν γίνεται φορτικός και δεν είναι «κομπλεξικός», όπως εμείς. Απεναντίας, εάν δεν Τον θέλουμε στην ζωή μας, δεν έρχεται, αν και μας ευεργετεί και πάλι όσο Του το επιτρέπουμε. Είναι ο μανικότερος των εραστών, ο πιο τρελός των ερωτευμένων και παράλληλα ο «ευγενής», που σέβεται απεριόριστα την ελευθερία μας. (Επίσης, είναι αυτός που φέρεται όπως ο πατέρας στην παραβολή του Ασώτου- δεν ζητάει κανένα λόγο, ούτε … «κάνει μούτρα», αλλά απλώς χαίρεται με την επιστροφή μας στο καλό.) Με άλλα λόγια, μας αφήνει να πάμε όπου θέλουμε, ε...

Να μη θυμώνετε. Να γλυκαίνετε με την ζάχαρη σας, δηλ. με τον καλόν σας λόγο τον άλλο. Μη υποδεικνύεις, διότι, διδασκαλία δίχως θέλησιν του άλλου, έχθρα είναι και γίνεται αμαρτία και σε κείνον που ακούει και δεν κάνει και εσύ στεναχωρείσαι και ταράζεσαι. Αγάπησε την κατάνυξιν, φέρνε στο νου σου τις αιτίες που θα σου φέρνουν δάκρυα. Στον άλλο να λέγης τόσα, όσα νομίζεις ότι θα σηκώσει, όχι περισσότερα. Όταν δίδης ελεημοσύνη, να μη εξετάζεις τι είναι το πρόσωπο που του δίδεις, αν είναι καλό ή κακό. Η ελεημοσύνη είναι σπουδαίο πράγμα, εξαλείφει πλήθος αμαρτιών. Αποδειξις αγάπης προς τον Σωτήρα μας, είναι τα δάκρυα κατά την ώραν της προσευχής. Εάν έχεις φόβο Κυρίου, έμαθες Θεολογίαν, Εάν δεν έχεις φόβον Κυρίου τέχνην έμαθες δια να ζήσης. Το χτίσιμο με ξηρούς λίθους δεν είναι καλό. Χρειάζεται η λάσπη, χρειάζεται και ο ασβέστης. Έτσι και η προσευχή· χωρίς δάκρυα δεν είναι προσευχή. Χρειάζονται δάκρυα, αλλιώς ωφέλεια δεν μένει από την προσευχή. Θα κάμης ό,τι ημπορείς διά τα παιδιά...

  Είναι πράγματι αξιοθρήνητο, να πονούν οι Άγιοι για τα μελλούμενα κι εμείς να συνεχίζουμε την ζωή μας εκτός Εκκλησίας. Τα ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ προσπαθούν να μας ξυπνήσουν από την λήθη του Θεού και να μας εισάγουν πάλιν εις τον Παράδεισο. "Πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος!" Έτσι μίλησε ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος στον π. Ιάκωβο Τσαλίκη.  Διότι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι αναγκαίος κατά τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσο! Μαρτυρία στους αγίους γέροντες 1. Ιάκωβο Τσαλίκη και στον π. Ευμένιο Σαριδάκη. Αφηγείται ο μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος.

Στις 15 Ιουλίου 1990, ημέρα Κυριακή, το πρωί, μόλις ο π. Ιάκωβος κατέβηκε από το κελλάκι του στο Ναό για την Θεία Λειτουργία περιέγραφε μέσα στο ιερό με πρόσωπο εκστατικό σε Πατέρες της Μονής του όσα ο Θείος Ιωάννης ο Ρώσος «πνευματικό τω τρόπω» του είχε πει την νύχτα  που πέρασε – «ο Θεός οίδε» - εμπρός στην Ιερά Λάρνακα με το αδιαλώβητο σκήνος  Του στο Ναό Του στο Προκόπι. Νομίζουν πως κοιμάμαι, πεθαμένος, είμαι νεκρός και δεν υπολογίζουν οι Χριστιανοί. Εγώ όμως είμαι ζωντανός. Τους πάντες βλέπω. Το σώμα μου είναι μέσα, αλλά εγώ εξέρχομαι πολλές φορές από την λάρνακα μου. Τρέχω ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους βοηθήσω. Πολύς ο πόνος. Αυτοί δε με βλέπουν. Εγώ τους βλέπω και τους ακούω τι λένε. Και πάλι μπαίνω στη λάρνακα μου. Αλλά άκουσε Πάτερ μου να σου πω. Πολλή η αμαρτία στο κόσμο, πολλή η ασέβεια και πολλή η απιστία. Γιατί τα λες αυτά Άγιε μου; Του απάντησα. Δε βλέπεις πόσος κόσμος έρχεται στη χάρη σου και σε προσκυνά; Πολλή έρχονται, Πάτερ Ιάκ...

  Ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα κάποιος ἀδελφός: «Τί σημαίνει το μὴ ἀποδώσεις κακὸν ἀντὶ κακοῦ»; Καὶ τοῦ λέει ὁ γέροντας: «Τοῦτο τὸ πάθος φανερώνεται κατὰ τέσσερις τρόπους: πρώτον ἀπὸ τὴν καρδιά, δεύτερον ἀπὸ τὸ προσωπι, τρίτον ἀπὸ τὴν γλώσσα καὶ τέταρτο ἔρχεταί το νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό. Ἐὰν μπορέσεις νὰ καθαρίσεις τὴν καρδιά σου, δὲν ἀνεβαίνει τὸ πάθος στὸ πρόσωπο. Ἐὰν ὅμως ἀνέβει στὸ πρόσωπό σου, φύλαξε τὴν γλώσσα σου, νὰ μὴν μιλήσεις. Ἀλλὰ ἐὰν μιλήσεις κόψε τὸ πάθος γρήγορα, γιὰ νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό». Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμήν, ὅτι: «ὅπως ἀκριβῶς γιὰ νὰ μαζέψεις τὸ μέλι διώχνεις τὶς μέλισσες μὲ τὸν καπνό, ἔτσι καὶ ἡ σωματικὴ ἀνάπαυση διώχνει τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ τῆς ἐξαφανίζει κάθε κατόρθωμα». Κάποιος ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα: «ἐὰν δῶ κάτι, ἐπιτρέπεται νὰ τὸ ἀναφέρω»; Καὶ τοῦ λέει ὁ γέροντας: «εἶναι γραμμένο: ὃς ἀποκρίνεται λόγον πρὶν ἀκούσια, ἀφροσύνη αὐτῶ ἐστι καὶ ὄνειδος». Ἂν σὲ ρωτήσουν μίλα, ἀλλιῶς σιώπα». Εἶπε πάλι ὅτι ὁ ἀββᾶς Θεωνᾶ...

  ΣΤΟΝ ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού της Λαύρας του άγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι, στην Πετρούπολη της Ρωσίας, συνέβη κάποτε το ακόλουθο συγκλονιστικό περιστατικό: Στη διάρκεια μιας θείας λειτουργίας, ο λειτουργός αρχιερέας Στέφανος, αφού διάβασε την ευχή«Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ...» σήκωσε το κάλυμμα του άγίου ποτηριού κι έμεινε σαν αποσβολωμένος. Είδε μέσα σάρκα και αίμα ανθρώπινα! Γύρισε τότε στο διάκονο, τον κατοπινό στάρετς Σαμψών(1979), και του είπε: "Βλέπεις, πάτερ"; τι νά έκαναν;... Ό επίσκοπος αφού τοποθέτησε το άγιο ποτήριο στην άγία τράπεζα, γονάτισε και ικέτεψε τον Κύριο' νά κάνει έλεος. Πώς θα μετέδιδε σάρκα ανθρώπινη στους πιστούς; Ποίος θα την έπαιρνε; Αφού προσευχήθηκε για ένα τέταρτο με υψωμένα τα χέρια, ξανακοίταξε στο άγιο ποτήριο. Ή σάρκα και το αίμα είχαν γίνει ψωμί και κρασί. 'Έτσι βγήκε και κοινώνησε τούς πιστούς. 'Όσοι κληρικοί πληροφορήθηκαν το θαύμα, είπαν ότι το επέτρεψε ο Θεός για νά ενισχυθεί ή πίστη τους. Ο διάκονος Σαμψών μάλιστα, πού κρα...

Αποφασίζομε κάθε πρωί, κάθε στιγμή, ότι από τώρα και στο εξής δεν θα υποδουλωθούμε στα πάθη.   Ναι, αλλά τα πάθη δεν αφορίζονται, δεν εξορκίζονται, για να τους πούμε «φύγετε» και δεν σας θέλομε και να φύγουν, θέλουν τιτανική μάχη και αντίδρασι για να φύγουν. Και αυτό γίνεται όταν νικήση η Χάρις, όχι ο άνθρωπος.  Διότι τα πάθη και οι αρετές είναι υπεράνω της φύσεως μας. Δεν τα πιάνομε, δεν τα ελέγχομε. Αυτά μόνο η θεία Χάρις θα τα διώξη, θα απελάση τα πάθη και θα ελκύση τις αρετές. Πότε όμως; Όταν εμείς επιμένωμε.   Γι’ αυτό ο Ιησούς μας ετόνισε την υπομονή και την επιμονή.  «Εν τη υπομονή ημών κτήσασθε…». Και στις προσευχές ακόμα, λέγει: «κρούετε, ζητείτε, μη εκκακήτε εν ταις προσευχαίς». Και αναφέρει τα παραδείγματα εκείνα, με τα οποία μας ντροπιάζει . Εάν σας ζητήση το παιδί σας ψωμί, θα του δώσετε πέτρα; Και αν σας ζητήση να του δώσετε ψάρι, θα του δώσετε φίδι; Εάν εσείς πού είστε πονηροί, δίδετε αγαθά δόματα στα παιδιά σας, ο Ουράνιος Πατ...

  Στην Σκήτη του Αγ. Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι, ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει. Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει. Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει. Το είδε πως ήταν μικρότερο απ   ὅτι έπρεπε.  Ο Γέρο – Ιωσήφ, ήταν μαραγκός στο επάγγελμα. Παίρνει για δεύτερη φορά τα μέτρα, κόβει άλλο σανίδι στα μέτρα που χρειάζονταν με ακρίβεια, πήγε να το βάλει στη θέση του, αλλά και πάλι περίσσευε, το έκοψε, κι όταν πήγε να το καρφώσει, έγινε μικρότερο. Τότε έχασε την υπομονή του και με θυμό είπε : «Άει στο διάβολο, διάβολε, τι έχεις, τι να σου κάμω για να ταιριάξεις ; Τέσσερις φορές σε μέτρησα και τέσσερις σε έκοψα, τώρα τι διάβολο έχεις και δεν ταιριάζεις» ;  Ο ταλαίπωρος αυτός μοναχός, αντί να ειπεί την ευχή και να επικαλεστεί τη θεία βοήθεια στην ερ...

Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov     Η αγαθοεργός δύναμη της προσευχής του Ιησού εμπεριέχεται στο ίδιο το θείο όνομα του Θεανθρώπου, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Μολονότι στην Αγία Γραφή υπάρχει πλούσια μαρτυρία, που αποδείχνει το μεγαλείο του ονόματος του Θεού, εν τούτοις η σπουδαιότητα του ονόματος αυτού εξηγήθηκε με ιδιαίτερη ακρίβεια από τον άγιο Απόστολο Πέτρο μπροστά στο εβραϊκό συνέδριο, όταν ερωτήθηκε «εν ποία δυνάμει η εν ποίω ονόματι» είχε θεραπεύσει κάποιον άνθρωπο χωλό εκ γενετής. «Τότε Πέτρος, πλησθείς Πνεύματος Αγίου, είπε προς αυτούς, άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι του Ισραήλ, ει ημείς σήμερον ανακρινόμεθα επί ευεργεσία ανθρώπου ασθενούς, εν τίνι ούτος σέσωσται, γνωστόν έστω πάσιν υμίν και παντί τω λαώ Ισραήλ ότι εν τω ονόματι Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, ον υμείς εσταυρώσατε, ον ο Θεός ήγειρεν εκ νεκρών, εν τούτω ούτος παρέστηκεν ενώπιον υμών υγιής. Ούτος εστίν ο λίθος ο εξουθενηθείς υφ' υμών των οικοδομούντων, ο γενόμενος εις κεφαλήν γωνίας. Και ουκ εσ...

  Πολύς δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται δαιμονικές επιδράσεις φοβερές. Έλεγε ένας πολύ σωστά: “Ο διάβολος παλιά ασχολείτο με τους ανθρώπους, τώρα δεν ασχολείται! Τους έβαλε στον δρόμο και τους λέει: “Ώρα καλή!” και τραβάνε οι άνθρωποι!” Είναι φοβερό! Βλέπετε, τα δαιμόνια στην χώρα των Γαδαρηνών (1), για να πάνε στα γουρούνια, ζήτησαν άδεια από τον Χριστό, γιατί τα γουρούνια δεν είχαν δώσει δικαίωμα στον διάβολο και αυτός δεν είχε δικαίωμα να μπη σ' αυτά. Ο Χριστός επέτρεψε να μπη, για να τιμωρηθούν οι Ισραηλίτες, επειδή απαγορευόταν να τρώνε χοιρινό κρέας. - Γέροντα, είναι μερικοί που λένε ότι δεν υπάρχει διάβολος. - Ναι, κι εμένα μου είπε κάποιος: “Να βγάλης από την γαλλική μετάφραση του βιβλίου “Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης” αυτά που αναφέρονται στους δαιμονισμένους, γιατί οι Ευρωπαίοι δεν θα τα καταλάβουν. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει διάβολος”!Τα εξηγούν, βλέπεις, όλα με ...

Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov Ο άγιος Ιγνάτιος ήταν μαθητής του αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου και είχε το προνόμιο, όντας παιδί, να δει τον Κύριο Ιησού Χριστό προσωπικά. Ήταν το ευλογημένο εκείνο παιδί, για το οποίο λέγεται στο Ευαγγέλιο ότι ο Κύριος το έβαλε στο μέσο των Αποστόλων, που συζητούσαν για πρωτεία, το πήρε στην αγκαλιά του και είπε: «Αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών. Όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών»(3). Σίγουρα ο άγιος Ιγνάτιος διδάχτηκε την προσευχή του Ιησού από τον άγιο Ευαγγελιστή και την εφάρμοζε κατά την περίοδο εκείνη της ακμής του Χριστιανισμού, όπως όλοι οι άλλοι Χριστιανοί. Την εποχή εκείνη όλοι οι Χριστιανοί μάθαιναν την προσευχή του Ιησού, πρώτα για τη μεγάλη σημασία της ίδιας της προσευχής, όπως και για το ότι σπάνιζαν τότε και ήταν πανάκριβα τα χειρόγραφα ιερά βιβλία, γιατί λίγοι ήταν οι γ...

Στις 23 Μαΐου 1999, κοιμήθηκε σε ηλικία 68 ετών ο Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης.  Ο κρυφός Άγιος των καιρών μας. O πατήρ Ευμένιος είναι από τις πιο Αγιασμένες μορφές που υπάρχουν και παίρνεις Χάρη και μόνο να του φιλήσεις το χέρι.  (Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης). ΠΗΓΗ

  Κάποτε τοῦ εἶχε στείλει κάποιος ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ μιὰ ἐπιταγή. Τὴν ὥρα ὅμως ποῦ τὴν ἔπαιρνε ὁ Γέροντας ἀπὸ τὸ Ταχυδρομεῖο, τονεῖδε ἕνας κοσμικὸς καὶ νικήθηκε ἀπὸ τὸν πειρασμὸ τῆς φιλαργυρίας. Πῆγε λοιπὸν τὴν νύχτα στὸ Κελλὶ τοῦ Γέροντα, γιὰ νὰ τὸν ληστέψη, μὲ τὸν λογισμὸ ὅτι θαεύρισκε καὶ ἄλλα χρήματα, χωρὶς νὰ ξέρη ὅτι καὶ ἐκεῖνα ποῦ εἶχε πάρει ὁ Γέροντας τὰ εἶχε δώσει τὴν ἴδια ὥρα στὸν κὺρ - Θόδωρο, γιὰ νὰ πάρη ψωμιὰ γιὰ τοὺς φτωχούς. Ἀφοῦ τὸν βασάνισε ἀρκετὰ τὸν Γέροντα - τὸν ἕσφιγγε μὲ ἕνα σχοινὶ στὸν λαιμὸ τοῦ - διεπίστωσε ὅτι πράγματι δὲν εἶχε χρήματα καὶ ξεκίνησε νὰ φυγή. Ὃ πάπα - Τυχῶν τοῦ εἶπε: - Θεὸς συγχωρέσοι, παιδί μου. Ὃ κακοποιὸς αὐτὸς ἄνθρωπος πῆγε καὶ σὲ ἄλλον Γέροντα μὲ τὸν ἴδιο σκοπό, ἀλλὰ ἐκεῖ τὸν ἐπίασε ἢ Ἀστυνομία, καὶ ὁμολόγησε μόνος του ὅτι εἶχε πάει καὶ στὸν Πάπα - Τύχωνα. Ὃ Ἀστυνόμος ἔστειλε χωροφύλακα καὶ ζήτησε τὸν Γέροντα γιὰ ἀνάκριση, ἐπειδὴ θὰ γινόταν ἡ δίκη τοῦ κλέφτη. Ὃ Γέροντας στενοχωρέθηκε γι' αὐτὸ καὶ ἔλεγε στὸν χωροφύλακα: - Παιδί...

Εάν υπάρχει μια αλήθεια στην οποία θα μπορούσαν να συνοψισθούν όλες οι ευαγγελικές αλήθειες, η αλήθεια αυτή θα ήταν η ανάσταση του Χριστού. Και ακόμη, εάν υπάρχει μια πραγματικότητα στην οποία θα μπορούσαν να συνοψισθούν όλες οι καινοδιαθηκικές πραγματικότητες, η πραγματικότητα αυτή θα ήταν η ανάσταση του Χριστού. Μόνο στην ανάσταση του Χριστού εξηγούνται όλα τα θαύματά Του, όλες οι αλήθειές Του, όλα τα λόγια Του, όλα τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης. Μέχρι την ανάστασή Του ο Κύριος δίδασκε για την αιώνια ζωή, αλλά με την ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος όντως είναι η αιώνια ζωή. Μέχρι την ανάστασή Του δίδασκε για την ανάσταση των νεκρών, αλλά με την ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος είναι πράγματι η ανάσταση των νεκρών. Μέχρι την ανάστασή Του δίδασκε ότι η πίστη σ’ Αυτόν μεταφέρει εκ του θανάτου εις την ζωήν, αλλά με την ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος νίκησε το θάνατο και έτσι εξασφάλισε στους θανατωμένους ανθρ...

Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov  Πόσο υπέροχη δωρεά! Είναι εγγύηση ατελείωτων κι απέραντων ευλογιών! Δωρεά που βγήκε από τα χείλη του απείρου Θεού, ντυμένου την πεπερασμένη ανθρώπινη φύση και καλουμένου με το ανθρώπινο όνομα του Σωτήρα(2). Το όνομα υπό την εξωτερική του μορφή είναι περιορισμένο, άλλα αντιπροσωπεύει κάτι το άπειρο, τον Θεό, από τον Οποίο αντλεί απέραντη, θεία αξία, τη δύναμη και τις ιδιότητες του Θεού. Ω, εσύ Χορηγέ ανεκτίμητης, αδιάφθορης δωρεάς! Πως μπορούμε εμείς οι αμαρτωλοί θνητοί να δεχτούμε τη δωρεά; Ούτε τα χέρια μας, ούτε ο νους μας, μα ούτε η καρδιά μας μπορούν να τη λάβουν. Δίδαξέ μας για να γνωρίσουμε, όσο μπορούμε, το μεγαλείο της δωρεάς, τη σημασία της και τους τρόπους να τη λαβαίνουμε και να τη χρησιμοποιούμε έτσι που να μη την πλησιάζουμε με τρόπο αμαρτωλό, για να μη τιμωρηθούμε για αδιακρισία και θρασύτητα, άλλα έτσι που, για να την καταλαβαίνουμε και να τη χρησιμοποιούμε ορθά, να λάβουμε από Σένα άλλες δωρεές που Συ μας υποσχέθηκες και Σ...

 Ομιλία την Δευτέρα 22 Μαΐου "Περί πολυλογίας και σιωπής" Συνεχίζονται οι εσπερινές συνάξεις στην αίθουσα της Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητος του Ελεήμωνος Σαμαρείτου (Στουρνάρα 11) κάθε Δευτέρα στις 6.00 το απόγευμα με ΝΕΑ σειρά ομιλιών στην Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτη από τον π. Νικόλαο Δαλαγιώργο . Την Δευτέρα 22 Μαΐου στις 6.00 το απόγευμα θα αναπτυχθεί το θέμα: "Περί πολυλογίας και σιωπής." ΛΟΓΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟΣ Περί πολυλογίας και σιωπής 1. Έχομε αναφέρει με συντομία στα προηγούμενα ότι είναι πολύ επικίνδυνο, και γι΄ αυτούς ακόμη πού θεωρούνται πνευματικοί, να κρίνουν τους άλλους, πράγμα πού υπεισέρχεται ανεπαίσθητα. Και είναι το να κρίνη κανείς τους άλλους σαν να κρίνη τον εαυτόν του και να τιμωρήται από την γλώσσα του. Τώρα λοιπόν η σειρά των λόγων απαιτεί να ομιλήσωμε για την αιτία και την θύρα από όπου εισέρχεται και εξέρχεται το πάθος της πολυλογίας. 2. Η πολυλογία είναι η καθέδρα της κενοδοξίας. Καθισμένη επάνω της η κενοδοξία προβάλλει και διαφημ...

Πόσο δυνατὸ εἶναι κανεὶς πραγματικὰ νὰ κινεῖται, νὰ σκέπτεται, νὰ ζεῖ, νὰ νταραβερίζεται, νὰ ἐργάζεται συνέχεια μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου. Ὅλο ἀναμορφώνεται καὶ ὅλο ἀναγεννᾶται καὶ ἀνεβαίνει ἡ στάθμη τῆς ψυχῆς του καὶ ὅλο περισσότερο ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Κύριο καὶ ἐπιτυγχάνει τὴ θέωση κατὰ τοὺς πατέρας τῆς Ἐκκλησίας.    Λοιπόν ἐκεῖνο ποῦ ἀποτελεῖ κίνδυνο, μεγάλο κίνδυνο εἶναι ἡ συνήθεια, μεγάλο καὶ τρομερὸ κίνδυνο ἡ συνήθεια. Ἐμεῖς νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε στὸν ἑαυτό μας νὰ συνηθίζει, εἴτε τὴ Λειτουργία, εἴτε τὴν ψαλτική, εἴτε τὸ Ποτήριο τῆς Ζωῆς εἴτε… νὰ μὴ τὸ συνηθίζουμε. Νὰ νοιώθουμε δέος κάθε φορᾶ ποῦ γίνεται Λειτουργία.   Μὲ πολλὴ συγκίνηση καὶ συναίσθηση καὶ εὐγνωμοσύνη εἰς τὸν Θεὸν νὰ παρακολουθοῦμε. Θὰ μπορούσαμε πάντοτε ὡς γιὰ πρώτη φορὰ καὶ τελευταία φορὰ νὰ παρακολουθοῦμε τὴ Θεία Λειτουργία; Λοιπὸν εἶναι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος ἡ συνήθεια. Συνήθεια καὶ στὸν κανόνα καὶ στὴν προσευχὴ καὶ στὴ Λειτουργία καί, καί, καί. Ὅταν προσπαθεῖ κανεὶς νὰ νοι...