ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Διονύσιος Ψαριανός (Μητροπολίτης Σερβίων καί Κοζάνης (+)) Μέσα στὴ χορεία τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ξεχωριστὴ εἶναι ἡ θέση τοῦ προφήτη Ἠλία, τοῦ ὁποίου σήμερα ἡ Ἐκκλησία γιορτάζει καὶ τιμᾶ τὴν ἱερὴ μνήμη. Στὴν Καινὴ Διαθήκη τὸ ὄνομα τοῦ προφήτη Ἠλία ἀναφέρεται πολλὲς φορὲς ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Ζαχαρίας, ὁ πατέρας τοῦ Προδρόμου, εἶπε πὼς ὁ Ἰωάννης θὰ ἐρχόταν «ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἡλιοῦ», θὰ εἶχε δηλαδὴ τὰ γνωρίσματα καὶ τὸ ζῆλο τοῦ προφήτη Ἠλία, θὰ ἦταν ὁ ἴδιος ὁ προφήτης Ἠλίας, ὅπως ὁ λαὸς τὸν περίμενε νὰ ξανάρθει. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν ἔδωσε μαρτυρία γιὰ τὸν πρόδρομο Ἰωάννη κι ἔπλεξε τὸ ἐγκώμιό του, εἶπε πὼς αὐτὸς ἦταν ὁ Ἠλίας «Ἂν θέλετε, νὰ τὸ παραδεχθεῖτε, αὐτὸς εἶναι ὁ Ἠλίας, ποὺ ἔμελλε νὰ ἔλθει». Τὸ πιὸ σπουδαῖο εἶναι ὅτι οἱ μαθητὲς ἐπάνω στὸ βουνό, κατὰ τὴ θεία Μεταμόρφωση, εἶδαν τοὺς δύο Προφῆτες, τὸν Μωϋσῆ καὶ τὸν Ἠλία, νὰ συνομιλοῦν μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ὅλα αὐτὰ φανερώνουν τὴν ξεχωριστὴ θέση τοῦ προφήτη Ἠλία ἀνάμεσα στοὺς Προφῆτες καὶ μέσ...

Ομιλία του Γέροντα Εφραίμ Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου στην Εκδήλωση του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018.

Η δύναμη της πίστεως   Καθημερινό δράμα ζούσε ο δύστυχος πατέρας. Ένα πονηρό πνεύμα είχε κυριεύσει το παιδί του, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ακόμη και να πεθάνει. Τί μπορούσε να κάνει; Επειδή απουσίαζε ο Κύριος, ζήτησε από τους μαθητές του να θεραπεύσουν το παιδί, εκείνοι όμως δεν μπόρεσαν. Όταν λοιπόν εμφανίστηκε ο Κύριος, στράφηκε προς Αυτόν με πόνο: -Κύριε, σου έφερα τον υιό μου… αν μπορείς να κάνεις κάτι, λυπήσου μας, και βοήθησέ μας. Και ο Κύριος του απάντησε: -        Αν εσύ μπορείς να πιστεύσεις, όλα είναι δυνατά σ΄εκείνον που πιστεύει. Έτσι ο πατέρας, με βαθιά συναίσθηση της αδυναμίας του και θερμότερη πίστη, άρχισε να παρακαλάει τον Κύριο να τον βοηθήσει και να κάνει το θαύμα. Και το θαύμα έγινε. Η πίστη νίκησε. Το παιδί θεραπεύθηκε, και επαληθεύθηκε αμέσως ο εντυπωσιακός και παντοδύναμος λόγος του Κυρίου που έβγαλε τον πατέρα από το τραγικό αδιέξοδο: «Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι». Ένας λόγος που μας δίνει ...

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)) Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος   Ποιά σχέση έχει το γεγονός που αναφέρεται στο σημερινό Ευαγγέλιο με μας; Ποιός έχει την πίστη, την ηρεμία, την βεβαιότητα ότι κανένας άλλος παρά μόνο ο Θεός μπορεί να ξαναδώσει ελευθερία στις κινήσεις μας;   Η ιστορία δεν είναι μια παραβολή, είναι γεγονός· αλλά επίσης μας μεταφέρει κάτι περισσότερο από την δύναμη του Θεού να θεραπεύει τις φυσικές ασθένειες, εάν Τον πλησιάσουμε με πίστη· έχοντας παραμερίσει κάθε άλλη ελπίδα,αλλά γνωρίζοντας με βεβαιότητα ότι η ζωή και ο θάνατος μας, η υγεία και η ασθένεια μας είναι στα χέρια του Ζωντανού Θεού, που διάλεξε να γίνει άνθρωπος και να ζήσει ανάμεσά μας, να μοιραστεί μαζί μας τα πάντα, τον θάνατο και τον πόνο, την αγωνία του νου και τον τρόμο που ίσως μας πολεμά όταν βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, τον κόσμο που δημιουργήσαμε και δημιουργούμε.   Αλλά σ’ αυτήν την ιστορία υπάρχει μία άλλη δ...

Ο π. Παΐσιος μου είπε: —…Τον δίκαιο άνθρωπο, τον πράο, όλοι προσπαθούν να τον σπρώξουν στην χειρότερη θέση, να τον αδικήσουν, να τον βάλουν στον πάτο, αλλά όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω τόσο ο Θεός τον ανεβάζει, να, σαν τον φελλό!! όσο τον σπρώχνεις στον πάτο τόσο το νερό τον ανεβάζει προς τα πάνω. Να ένα αληθινό περιστατικό, μου το είπε ο ίδιος ο άνθρωπος: «Πέθανε ο πατέρας και πήγαν τα αδέρφια να χωρίσουν τα χωράφια. Όταν είδα τα μεγάλα μου αδέλφια να φωνάζουν, έτοιμοι να αρπαχτούν, εγώ, μικρότερος, τι να πώ, ό,τι μου δώσουν, είπα. Μου έδωσαν κάτι χωράφια όλο άμμο. Δεν καλλιεργούσες τίποτα. Δεν μπορούσα να ζήσω με αυτά. Αναγκάσθηκα να φύγω στην Γερμανία, για να δουλέψω, να ζήσω την οικογένειά μου. Όταν γύρισα μετά από πολλά χρόνια τι βρήκα; Από την μια και την άλλη μεριά του χωραφιού είχαν χτίσει δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Και τα δύο ζητούσαν να αγοράσουν το χωράφι. Έτσι η τιμή ανέβηκε στα ύψη. Πήρα εκατοντάδες εκατομμύρια!! Είπα γέροντα να δώσω τα μισά ελεημοσύν...

  Και σαν έρθει η στιγμή της Θείας Κοινωνίας και πρόκειται να πλησιάσεις την Αγία Τράπεζα, πίστευε ακλόνητα πως εκεί είναι παρών ο Χριστός, ο Βασιλιάς των όλων. Όταν δεις τον ιερέα να σου προσφέρει το σώμα και το αίμα του Κυρίου, μη νομίσεις ότι ο ιερέας το κάνει αυτό, αλλά πίστευε ότι το χέρι που απλώνεται είναι του Χριστού. Αυτός που λάμπρυνε με την παρουσία Του την τράπεζα του Μυστικού Δείπνου, Αυτός και τώρα διακοσμεί την Τράπεζα της Θείας Λειτουργίας. Παραβρίσκεται πραγματικά και εξετάζει του καθενός την προαίρεση και παρατηρεί ποιός πλησιάζει με ευλάβεια ταιριαστή στο Άγιο Μυστήριο, ποιός με πονηρή συνείδηση, με σκέψεις βρωμερές και ακάθαρτες, με πράξεις μολυσμένες. Αναλογίσου λοιπόν κι εσύ ποιό ελάττωμά σου διόρθωσες, ποιάν αρετή κατόρθωσες, ποιάν αμαρτία έσβησες με την εξομολόγηση, σε τι έγινες καλύτερος. Αν η συνείδησή σου σε πληροφορεί ότι φρόντισες αρκετά για την επούλωση των ψυχικών σου τραυμάτων, αν έκανες κάτι περισσότερο από τη νηστεία, κοινώνησε με φόβο Θεού. Α...

  Στα σοβαρά ετοιμάζεσθε ν’ αναχωρήσετε; Δεν το πιστεύω. Θα υποφέρετε νομίζω, λίγο και μετά θα σηκωθήτε υγιής. Θα έλθη φυσικά και για μας η ώρα του θανάτου. Ο θάνατος δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς ν’ αποφύγη. Άλλος χθες, άλλος σήμερα, άλλος αύριο, όλοι αναχωρούμε για την αιώνια ζωή. Σημασία δεν έχει το πότε, αλλά το πως θα φεύγει κανείς. Ετοιμαστήκατε καθόλου; Αλλοιώς κανείς αντικρύζει τον θάνατο από μακρυά και αλλοιώς από κοντά. Ο υγιής και ακμαίος δυσκολεύεται να νοοήση τον εαυτό του  στα πρόθυρα της άλλης ζωής. Ο θάνατος είναι μεγάλο μυστήριο για όλους. Φωτίζεται αρκετά με την πίστη στον Χριστό, παραμένει όμως βασικά σαν μυστήριο. Δεν υπάρχει λόγος να θλιβώμαστε με ανώφελους φόβους. Ο ίδιος ο Κύριος πέθανε και πέρασε το κατώφλι του θανάτου. Έτσι έκανε ευκολώτερη την διάβασι αυτή για μας. Βαδίζοντας κι εμείς στα ίχνη Του ας μην φοβηθούμε διότι μαζί Του θα βρεθούμε στην αιώνια μακαριότητα.   ****   Μακάριος εκείνος που διαρκώς περ...

  ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ  ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ  Ομιλία του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Νικόλαου Δαλαγιώργου, με θέμα:  ------------------  Επιστολές Αββά Βαρσανούφιου  "ΟΤΑΝ ΞΕΣΠΑ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ"    Η οποία τελέσθηκε στην αίθουσα της  ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ  "Ο ΕΛΕΗΜΩΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ"  Την Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2021  ως πνευματικός Υπεύθυνος της Αδελφότητος  **************  copyright 2021 ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ https://salpismata.blogspot.com/  

     Μερικοί λένε: «Σ  αυτόν τον Ναό τον μικρό, τον κατανυκτικό, ζω την Θεία Λειτουργία· στον μεγάλο Ναό δεν την ζω. Αν είναι κανένα εξωκλήσι σοβατισμένο άσπρο, δεν νιώθω τίποτε· αν όμως είναι αγιογραφημένο, έχη καλό τέμπλο κ.λπ., εκεί ζω την Θεία Λειτουργία!». Αυτά είναι για έναν άνθρωπο που δεν έχει όρεξη να φάη και του βάζεις λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι, για να του έρθη η όρεξη.  – Δηλαδή, Γέροντα, αυτά δεν παίζουν κάποιο ρόλο; Δεν βοηθούν; – Ναι, δεν λέω, βοηθούν και αυτά, αλλά να μη σκαλώνη κανείς σ? αυτά.   Διαφορετικά, με μαγικό τρόπο θα ζητά ο άνθρωπος να ζήση τον Χριστό. Θα ζητά κελλί σκοτεινό, κανδήλι με χαμηλό φως, κατανυκτικό Ναό. Χωρίς αυτά δεν θα μπορεί να προσευχηθεί. Η στο τραίνο βρίσκεται η στην σπηλιά η στον δρόμο, να είναι το ίδιο γι? αυτόν.  Ο Θεός τον κάθε άνθρωπο τον έχει κάνει και ένα εκκλησάκι * και μπορεί να το φέρνη παντού μαζί του.  ΠΗΓΗ

Ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος βυθίζοντας κάποια φορὰ βαθιὰ τὴ σκέψη του στοῦ Θεοῦ τὴν κρίση ζήτησε νὰ μάθει: «Κύριε, εἶπε, πῶς μερικοὶ ζοῦν λίγα χρόνια καὶ πεθαίνουν, ἐνῷ ἄλλοι φτάνουν στὰ βαθιὰ γεράματα; Γιατὶ κάποιοι ζοῦν μέσα στὴ φτώχεια καὶ ἄλλοι πλουτίζουν; Καὶ πῶς συμβαίνει ἄδικοι νὰ πλουτίζουν καὶ δίκαιοι ἄνθρωποι νά᾿ναι φτωχοί;» Ἄκουσε τότε μιὰ φωνὴ νὰ τοῦ λέει: «Ἀντώνιε, τὸν ἑαυτό σου πρόσεχε. Αὐτὰ εἶναι κρίματα Θεοῦ καὶ δὲν σοῦ συμφέρει νὰ τὰ μάθεις».  Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος στὸν ἀββᾶ Ποιμένα ὅτι ἡ σπουδαιότερη ἐργασία ποὺ ἔχει νὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι νὰ ἀναλαμβάνει τὴν εὐθύνη τῶν σφαλμάτων του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀναμένει πειρασμὸ μέχρι τελευταίας του πνοῆς. (Από το Μέγα Γεροντικό)

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης. Δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο...  Εσύ που πλησιάζεις τον αδελφό σου.. εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου.. εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου... Ό, τι θα του πεις, ό, τι σκέφτεσαι να του πεις, πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα. Να τον κάνεις να πει, ανακουφίσθηκα, χάρηκα! Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν. Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι. Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ. Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου...

Ἡ Ἁγία Μαρίνα γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Κλαυδίου τοῦ Β', τὸ 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετὰ τὴ γέννησή της, ἡ μητέρα τῆς πέθανε, καὶ ὁ πατέρας τῆς Αἰδέσιος, ποὺ ἦταν Ἱερέας τῶν εἰδώλων, τὴν ἀνέθεσε σὲ μιὰ χριστιανὴ γυναίκα, ἀπὸ τὴν ὁποία ἡ Μαρίνα διδάχθηκε τὸ Χριστό. Ὅταν ἔγινε 15 χρονῶν, ἀποκαλύπτει στὸν πατέρα της ὅτι εἶναι χριστιανή. Ἔκπληκτος αὐτὸς ἀπ' αὐτὸ ποὺ ἄκουσε, μὲ μίσος τὴ διέγραψε ἀπὸ παιδί του.   Μετὰ ἀπὸ καιρό, ἔμαθε γιὰ τὴ Μαρίνα καὶ ὁ ἔπαρχος Ὀλύμβριος, ποὺ διέταξε νὰ τὴ συλλάβουν γιὰ ἀνάκριση. Ὅταν τὴν εἶδε μπροστά του, θαύμασε τὴν ὀμορφιά της καὶ προσπάθησε νὰ τὴν πείσει μὲ κάθε τρόπο νὰ ἀρνηθεῖ τὸ Χριστὸ καὶ νὰ γίνει σύζυγός του. Μάταια, ὅμως. Ἡ Ἁγία Μαρίνα σὲ κάθε προσπάθεια τοῦ Ὀλυμβρίου ἀντέτασσε τὴ φράση: «Εἶμαι χριστιανή». Τότε ὁ σκληρὸς ἔπαρχος διέταξε νὰ τὴν ξαπλώσουν στὴ γῆ, καὶ τὴν καταξέσχισε ἄσπλαχνα μὲ ραβδιὰ τόσο, ὥστε ἡ γῆ ἔγινε κόκκινη ἀπὸ τὸ αἷμα ποὺ ἔτρεξε. Ἔπειτα, ἐνῶ αἱμορραγοῦσε, τὴν κρέμασε γιὰ πο...

Μία μοναδική ταινία ρωσικής παραγωγής σε 6 συνέχειες που περιδιαβαίνει τα μέρη όπου γεννήθηκε, έζησε, ασκήτεψε και δίδαξε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης.  Επεισόδιο 6ο: "Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής" Παραγωγή: ΕΠΕ Παραγωγικό Κέντρο "POKROV", 2012

Την απάντηση την δίνει ο Ιησούς Χριστός: «Προσέχετε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισί λύκοι άρπαγες. από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς…» (Ματθ. ζ 15-16) Από τους καρπούς που έχει η κάθε μία πίστη, από αυτούς τους «καρπούς» μπορεί κανείς να βγάλει συμπεράσματα.  * Έτσι λοιπόν οι Μωαμεθανοί, ακολουθώντας την πίστη τους, έχουν καταδικάσει σε εξευτελισμό και δυστυχία τους μισούς από τους οπαδούς τους, τις γυναίκες!!! Δεν τις δέχονται ούτε στα τζαμιά… είναι μέσα στο κοινωνικό σύστημα του Ισλάμ, πολίτες… ανύπαρκτοι, έσχατης κατηγορίας. «Καρπός» λοιπόν του Ισλάμ, η δυστυχία των γυναικών, η πολυγαμία, και η ομοφυλοφιλία. Άλλος καρπός του Ισλάμ ο «ιερός πόλεμος». Για να σε πείσουν να λατρεύσεις τον Αλλάχ και τον «προφήτη» τους Μωάμεθ, θα σε εκβιάσουν και θα σε σκοτώσουν αν αρνηθείς. Όχι από διαστρέβλωση του «θείου νόμου», αλλά γιατί έτσι διδάσκει το κοράνι!!!  * Καρπός του Ινδουισμού η σημερινή κατάντια της Ινδ...

   Χωρίζεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν Χριστό; Τότε χωρίζεται ἀπὸ τὴν μοναδικὴ λογικὴ ἔννοια τοῦ «ὄντος» του, τῆς ζωῆς του, τῆς ὑπάρξεώς του. Χωριζόμενος ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν Χριστό, χωρίζεται καὶ ἀπὸ τὴν μόνη λογικὴ ἔννοια τῆς ψυχῆς του, τοῦ «νοός» του, τῆς συνειδήσεώς του, τοῦ θελήματός του, τοῦ σώματός του.  Τί εἶναι ὁ ἀνθρώπινος νοῦς χωρὶς τὸν Χριστό;  Είναι ἕνας μαρτυρικός, βασανιστικὸς θρῆνος. Τί εἶναι ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου χωρὶς τὸν Χριστό; Εἶναι ἕνα ὁμιλούμενο σκιάχτρο. Τί εἶναι ἡ συνείδησή του, ἢ βούλησή του; Εἶναι ἕνας ἀπελπισμένος τυφλός. Τί εἶναι τὸ σῶμα τοῦ χωρὶς τὸ Χριστό; Εἶναι ἕνα ἀηδιαστικό, σιχαμερὸ σκουλήκι. Τί εἶναι τὸ θέλημά του; Εἶναι ἕνας ἀβοήθητος ἐγκληματίας. Τί εἶναι γενικὰ ὁ ἄνθρωπος χωρὶς τὸν Χριστό; Εἶναι ἕνα φοβερὸ ἐξωτερικὸ θέαμα. Ἔτσι καὶ κάθε ἄλλο δημιούργημα, ἀπὸ τὸν ἄγγελο μέχρι καὶ τὸ πιὸ ἀσήμαντο ὅν, χάνει κάθε λογικὴ ἔννοια τῆς ὑπάρξεώς του, ἂν δὲν διατηρήσει στὸ «εἶναι» του, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ μοναδικὴ διασ...

Ο φθόνος είναι πάθος μοχθηρής ψυχής που λιώνει από ζήλια, όταν βλέπει να προκόβει ο διπλανός. Είναι στενοχώρια για τα ξένα αγαθά. Είναι εμπαθής κριτής για τα αγαθά των άλλων. Ο φθόνος είναι ρίζα όλων των κακών, πηγή κάθε συμφοράς και φυτώριο ανουσιουργημάτων. Ο φθόνος είναι απ’ όλα τα πάθη το πιο άδικο και το πιο δίκαιο. Στην πρώτη περίπτωση, ενοχλεί ιδιαίτερα τους καλούς, στη δεύτερη λιώνει αυτούς που το έχουν. Όπως η σκουριά φθείρει και τρώει το σίδερο, έτσι και η ζήλεια κατατρώει την ψυχή που την έχει. Ο φθόνος λοιπόν πρώτα φθείρει τον φθονερό και έπειτα τον φθονούμενο. Πρώτα εξολοθρεύει την ψυχή του -καθώς το φίδι κατατρώει την κοιλιά που το έθρεψε- και κατόπιν δαγκώνει αυτόν που φθονεί. Από μόνος του ο φθόνος δεν έχει καμιά αιτία ύπαρξης, γι’ αυτό δεν μπορεί να τύχει ούτε συγχώρεσης. Ο φθόνος δεν γνωρίζει να προτιμάει το συμφέρον. Κανένα πάθος δεν είναι πιο καταστροφικό από τον φθόνο, γιατί διαφθείρει τις ψυχές, από τη στιγμή που φυτρώνει μέσα τους. Αυτός διδάσκει τον φόνο. Ω ...

Μία μοναδική ταινία ρωσικής παραγωγής σε 3 συνέχειες που περιδιαβαίνει τα μέρη όπου γεννήθηκε, έζησε, ασκήτεψε και δίδαξε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης. Επεισόδιο 5ο: Παναγούδα Παραγωγή: ΕΠΕ Παραγωγικό Κέντρο "POKROV", 2012

Ένα συγκλονιστικό θαύμα του Αγίου Ευγενίου     Στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του νέου πλήθος από Σκύθες με δική του διαταγή ξεκίνησαν για την Ανατολή. Κάποτε έφτασαν και στην Τραπεζούντα. Ανάμεσά τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες, γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων. Οι άλλοι Σκύθες τον προσεχαν νύχτα-μέρα, από φόβο μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν η τον πνίξουν στο νερό η τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο… Πριν δαιμονιστεί ο Σκύθης αυτός, από νέος ακόμα, έκανε τα θελήματα των δαιμόνων και ζούσε ζωή ακόλαστη. Κάποτε όμως έκανε και μία φρικτή ασέβεια. Στη Βασιλεύουσα, όπου είχε πάει μαζί με άλλους ομόφυλούς του, επισκέφθηκε μία εκκλησία. Εκεί, μολονότι αβάπτιστος και ακάθαρτος, τόλμησε να πλησιάσει στο άγιο ποτήριο την ώρα της θείας μεταλήψεως και να κοινωνήσει! Την ίδια όμως στιγμή παραδόθηκε στους απάνθρωπους δαίμονες, που άρχισαν από τότε να τον βασανίζουν αλύπητα. Σ’ αυτή λοιπόν την κατάστ...