ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

  Μερικοί βασανίζονται από τριών ειδών προβλήματα: Από εκείνα που είχαν κάποτε. Από εκείνα που έχουν τώρα και από εκείνα που περιμένουν ότι θα έχουν. Οι λύπες βέβαια θα έρθουν, αλλά τι θα κερδίσουμε αν βιαστούμε και τρέξουμε να τις προϋπαντήσουμε; Θα έχουμε αρκετό καιρό να λυπηθούμε όταν έρθουν. Στο μεταξύ ας ελπίζουμε για καλύτερα πράγματα και ας μένουμε σταθεροί ως το τέλος: Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, τοπαρόν στην αγάπη Του και το μέλλον στην πρόνοιά Του. Αββάς Ησύχιος ΠΗΓΗ

   Κάποια μέρα που πήγα να επισκεφτώ τον άγιο Νήφων, τον βρήκα να κάθεται στο κελί του και να διαβάζει. Μόλις με είδε, χάρηκε πολύ. Με χαιρέτησε με ιδιαίτερη αγάπη, κι έσκυψε πάλι στο βιβλίο του. Εγώ τον εμπόδισα από το διάβασμα και άρχισα να τον ρωτάω για την μετάνοια. Τότε μου αποκρίθηκε: -Πίστεψε με, αδελφέ μου, ότι ο αγαθός Θεός δεν θα κρίνει τον χριστιανό επειδή αμάρτησε… Παραξενεύτηκα πολύ μ  αὐτὰ τα λόγια και τον ρώτησα με σεβασμό: -Τότε λοιπόν καθώς λες, οι αμαρτωλοί δεν θα κριθούν; Πρέπει δηλαδή να σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει Κρίση; -Υπάρχει και παραϋπάρχει…, μου απάντησε. -Τότε ποιός θα κριθεί; -Άκου, παιδί μου, να στα πω πιο καθαρά: Ο Θεός δεν κρίνει τον χριστιανό, επειδή αμαρτάνει, αλλά επειδή δεν μετανοεί. Γιατί το να αμαρτάνει κανείς και να μετανοεί είναι ανθρώπινο, ενώ το να μη μετανοεί είναι γνώρισμα του διαβόλου και των δαιμόνων του. Επειδή δεν ζούμε συνεχώς στη μετάνοια γι  αὐτὸ θα κριθούμε. Μου διηγήθηκε τότε με πολλή σοφία ένα αξ...

« Μπήκα κι εγώ με τη σειρά μου στο εξομολογητήριο, όπου βρισκόταν ο Γέροντας Κύριλλος, όχι για να εξομολογηθώ, αφού είχα πνευματικό, κοινό με το σύζυγό μου, αλλά για να πάρω την ευχή του Γέροντα. Μόλις όμως, είδα το Γέροντα, ένοιωσα την «αγιότητα» που εξέπεμπε και όπως άρχισε να με ρωτάει «ξεγύμνωσα» την ψυχή μου. Πραγματικά με βοήθησε να πω πράγματα, τα οποία δεν είχα εξομολογηθεί ποτέ, όχι γιατί τα έκρυβα, αλλά γιατί δεν τα είχα εντοπίσει, ενώ αυτά υπήρχαν στο βάθος της ψυχής μου. Είναι Αγία ψυχή ο Γέροντας, άγιος άνθρωπος! Μετά την εξομολόγηση τον παρακάλεσα να προσευχηθεί για την επιτυχία του τρίτου μας παιδιού, του Στυλιανού-Μάρκελου, που έδινε πανελλαδικές εξετάσεις με στόχο τη Νομική. Τον παρακάλεσα μάλιστα να προσευχηθεί να περάσει στην Αθήνα κι όχι στη Θεσσαλονίκη η κάπου αλλού, για να μη μοιράζομαι σε δύο σπίτια. Ο Γέροντάς μου απάντησε: Μα, στην Αθήνα θα είναι, και “δι άλλης οδού” θα περάσει στη Νομική». Μαρία συζ. Δημ. Λινού, κάτοικος Αθηνών 30.3.2007 ...

  Μία μάνα πῆγε τὸ παιδάκι της νὰ ἐξομολογηθεῖ, ὅταν αὐτὴ ἦταν στὸ δημοτικό. Σκεφτόταν, «θὰ τὸ πάω τώρα, ἀπὸ μικρό, νὰ τὸ ‘χῶ σίγουρο ὅτι θὰ εἶναι προσεκτικό, ὅτι θὰ τὸ φυλάξει ὁ Θεὸς καὶ θὰ ‘ναὶ στὸ δρόμο του. Δὲν ὑπάρχει κάτι καλύτερο ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ ἔχω κάνει». Ἔτσι σκεφτόταν. Ἦταν Τετάρτη Δημοτικοῦ το παιδί της.  Έφτασαν στὸν ναὸ καὶ λέει ἡ μάνα στὸν πνευματικὸ «Πάτερ, σᾶς φέρνω τὸ παιδάκι μου μικρὸ , μικρό, νὰ τὸ βάλουμε στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ». Καὶ λέει ὁ πνευματικὸς «ἄργησες πολὺ νὰ φέρεις τὸ παιδί σου». Ξαφνιάστηκε ἡ μάνα. «Πάτερ, τώρα ἀρχίζω καὶ βλέπω ὅτι καταλαβαίνει μερικὰ πράγματα καλύτερα. Ὅταν ἦταν μικρό, δὲν τὸ ἔφερνα, διότι τί ἁμαρτίες νὰ ἔχει ἕνα μικρὸ παιδί;».    Καὶ τῆς ἀπάντησε ὁ Ἱερέας: "Δὲν ἐννοῶ αὐτό. Δὲν ἀναφέρομαι στὸ παιδί. Λέγοντας πὼς ἄργησες νὰ φέρεις τὸ παιδί σου , ἐννοῶ ὅτι ἔπρεπε, πρὶν ἀπ’τὸ παιδί σου , νὰ ‘χεῖς φέρει τὸν ἑαυτό σου. Καὶ δὲν ἀναφέρομαι στὸ τώρα, στὰ τωρινά σου χρόνια. Ποῦ ἤσουν τόσα χρόνια ἐσύ; Δὲν σὲ ἤξερα ὅτ...

Τη Δευτέρα 11-12-2017 στη Σχολή Γονέων – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης μίλησε η κα Αθηνά Σιδέρη, κοινωνική λειτουργός, πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου, με θέμα « Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης…όπως τον έζησα «. Πριν από την ομιλία ο Βυζαντινός χορός ιεροψαλτών «Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω» απέδωσε ιεροπρεπώς ύμνους για τον Άγιο Πορφύριο υπό τη διεύθυνση του κ.Νικολάου Ξάφη. ΠΗΓΗ

    Πριν από πολλά χρόνια ζούσε σε κάποιο χωριό της πατρίδος μας ένας νέος, που από μικρός είχε τον πόθο να γίνει ασκητής. Υπήρχαν όμως κάποιες δυσκολίες: Ήταν αγράμματος, βραδύγλωσσος, λίγο βραδυνούς και με οικογενειακές υποχρεώσεις.   Όμως στην ηλικία των 40 περίπου ετών μπόρεσε να πραγματοποιήσει τη κρυφή του αγία επιθυμία. Έφυγε από το χωριό του και περιπλανώμενος από τόπου εις τόπο κατέληξε σε ένα ερημονήσι, όπου βρήκε ένα γέρο ασκητή που του ανέπαυε την καρδιά και έγινε υποτακτικός του. Με έκπληξη λοιπόν παρατηρούσε ότι: όταν προσευχόταν ο Γέροντάς του έλαμπε ολόκληρος, και ιδιαιτέρως όταν παρακλητικά και μετά δακρύων έλεγε «Κύριε, ελέησον με».   Ο Γέρων-ασκητής ήταν και αυτός αγράμματος, αλλά οι συμβουλές του ήταν πολύτιμες και γεμάτες σοφία και όλη του η πνευματική προσπάθεια συγκεντρώνετο στο πως να μάθει να προσεύχεται και ο υποτακτικός του με το «Κύριε, ελέησον με».  Την τελευταία ημέρα της ζωής του ο Γέροντας ασκητής χάρισε στον υποτακτικό ...

   Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μες στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στενοχώρια. δεν ζεις σωστά. Τότε παρουσιάζονται πολλές ανωμαλίες και στον οργανισμό. Επηρεάζεται το σώμα, οι ενδοκρινείς αδένες, το συκώτι, η χολή, το πάγκρεας, το στομάχι.   Σου λένε: «Για να είσαι υγιής, πάρε το πρωί το γάλα σου, το αυγουλάκι σου, το βουτυράκι σου με δύο-τρία παξιμάδια». Κι όμως, αν ζεις σωστά, αν αγαπήσεις τον Χριστό, μ' ένα πορτοκάλι κι ένα μήλο είσαι εντάξει. Το μεγάλο φάρμακο είναι να επιδοθεί κανείς στην λατρεία του Χριστού. Όλα θεραπεύονται. Όλα λειτουργούν κανονικά. Η αγάπη του Θεού όλα τα μεταβάλλει, τα μεταποιεί, τα αγιάζει, τα διορθώνει, τα αλλάζει, τα μεταστοιχειώνει. Ο έρωτας προς τον Χριστό είναι κάτι άλλο. Δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία, δίνει, δίνει, δίνει ... Κι όσο δίνει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θέλει να ερωτεύεται. Ενώ ο ανθρώπινος έρωτας μπορεί να φθείρει τον άνθρωπο, να τον τρελάνει. Όταν αγαπήσομε το...

   Ο νους μας έχει την εξουσία και τη δύναμη να ακολουθήσει η να αντισταθεί σε όποιον θέλει. Οι άγιες δυνάμεις πάντα μας προσελκύουν στο καλό, και οι φυσικές κλήσεις και η καλή βούλησή μας βοηθούν σε αυτό, ενώ οι δαιμονικές επιθέσεις παράγουν μέσα μας πάθη και πονηρή διάθεση. Έχουμε τρεις ωθήσεις προς το καλό: τη φυσική κλίση, τις άγιες δυνάμεις και την καλή βούληση. Τρεις υπάρχουν και ωθήσεις προς το κακό: τα πάθη, οι δαίμονες και η κακή βούληση. ΠΗΓΗ

  Παντοῦ ἔψαχνες φάρμακο καὶ τίποτα. Ὁπουδήποτε ἄκουγες γιὰ κάποια μάντισσα, πήγαινες. Πῆγες στὴ Βοσνία, στοὺς χότζες γιὰ τὰ γραπτά. Καὶ ὅταν ὅλα αὐτὰ δὲν βοήθησαν , κάλεσες τελικὰ καὶ τὸν ἱερέα. Ἀλλὰ οὔτε ἡ προσευχὴ τοῦ ἱερέα βοήθησε. Ὁ γιὸς ἀσθενοῦσε καὶ πέθανε. Τώρα ἡ ζωή σου κατάντησε χωρὶς στόχο καὶ δίχως νόημα. Σκέπτεσαι τὴν αὐτοκτονία. Προμηθεύτηκες δηλητήριο, τὸ ἔβαλες κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι σου, καὶ ὁλόκληρες νύχτες ἀποφασίζεις, ἐὰν θὰ τὸ πιεὶς ἢ ὄχι. Ρωτᾶς, γιατί σὲ βασανίζει ὁ Θεός; Καὶ ἐγὼ θὰ ρωτήσω κάτι ἐσένα. Γιατί ἐσὺ βασανίζεις τὸν Θεό; Γιατί βασανίζεις τὸν βασανισμένο γιὰ σένα στὸν σταυρό, τὸν Ἰησοῦ Χριστό; Αὐτὸς ὑπέφερε βαρεῖς πόνους γιὰ νὰ σώσει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τοὺς ψεύτικους θεοὺς , ἀπὸ τοὺς ψευδεῖς σωτῆρες καὶ ἀπ’ ὅλες τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις ποὺ ἐνεργοῦν μέσω αὐτῶν. Καὶ ὅμως ἐσὺ παράκαμψες Αὐτόν, τὸν μόνο Ἀληθινὸ , καὶ πῆγες πρῶτα νὰ ζητήσεις βοήθεια ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς Του, μάντισσες καὶ μάγισσες. Ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ συμβουλεύει ὡς ἑξῆς: «ἀσθενεῖ τὶς ...

   Ρώτησε κάποιος ένα γέροντα, πόσα χρόνια έχει στο Άγιο Όρος και του απάντησε. Χρόνια πολλά έχω, προκοπή δεν έχω. Και τα τσακάλια στην έρημο ζουν, αλλά τσακάλια μένουν. Είπε γέρων. Όσο πνευματικότερος είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερα δικαιώματα ζητάει από αυτήν την ζωή.  Συμβούλευε ένα φωτισμένος μοναχός. Να έχεις αγάπη προς όλους, αλλά ιδιαίτερες σχέσεις με κανένα.  Είπε γέρων. Το θέμα της σωτήριάς μας δεν είναι θέμα ευκαιρίας η σύμπτωσης, αλλά θέμα εργασίας και βίας. «Βιάστε αρπάζουσιν την Βασιλεία των Ουρανών». Διηγήθηκε ένας ασκητής. Εδώ έρχονται πολλοί φοιτητές.  Κάποτε είχαν έρθει καμία δεκαριά και ζητούσαν να τους κάνω θαύμα.  Επέμεναν πολύ. Σκέφτηκα με ποιό τρόπο να βάλω μυαλό σε αυτά τα παιδία.Τους είπα. Λοιπόν, μπείτε στη σειρά για να σας κόψω τα κεφάλια. Μετά θα κάνω το θαύμα για να σας τα κολλήσω! Ν` αραιώσετε λίγο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να τα μπερδέψω. Έτοιμοι είστε; Θέλετε να δείτε το θαύμα;  Οι νέοι α...

 Την Τρίτη 24 Οκτωβρίου στον ΕΛΕΗΜΩΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ Ομιλία από τον "Π. Σπυρίδων Μεγαρχιώτη" Στην αίθουσα της Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητος του Ελεήμωνος Σαμαρείτου (Στουρνάρα 11) στην κεντρική πλατεία στα Τρίκαλα θα πραγματοποιείται κάθε Τρίτη στις 6.00 το απόγευμα πνευματικές ομιλίες . Αυτή την Τρίτη προσκαλεσμένος στον ΕΛΕΗΜΩΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ είναι ο π. Σπυρίδων Μεγαρχιώτης ο οποίος θα ομιλήσει επίκαιρα.

Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, γίνονται ατίθασα κι αφήνουν και την Εκκλησία κι όλα, και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν είναι αυτή η καταπίεση που τους ασκούν οι «καλοί» γονείς. Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης ΠΗΓΗ

Δεν ήξερα τον μακαριστό π. Γεώργιο Καψάνη προσωπικά, ούτε ήμουν στην ομάδα των πνευματικών παιδιών του. Διάβασα όμως κατά καιρούς βιβλία του, κι επισκέφτηκα μερικές φορές την όμορφη μονή του οσίου Γρηγορίου, την «παιδική χαρά» του αγίου Όρους, όπως την έλεγε ο π. Παΐσιος, λόγω της ιδιαίτερης απλότητας των πατέρων. (Παρένθεση: όταν το 1990 είδα μαζί με 2 φίλους μου, για μιάμιση ώρα, τον μακαριστό π. Παΐσιο στο κελλί του στην Παναγούδα, τον επισκέφτηκε κάποιος καθολικός χριστιανός που ήθελε να βαφτιστεί ορθόδοξος. Και, θυμάμαι, ότι ο π. Παΐσιος του είπε: Κοίτα, ρε παιδί, για το θέμα σου να πας στον πάτερ Γεώργιο, είναι ο Γέροντας στη μονή Γρηγορίου. Κοίτα, πάνε εκεί, και θα σε βοηθήσει αυτός. Να κάνεις ο, τι σου πει ο π. Γεώργιος. Αυτός ξέρει από αυτά.) Δεν θα ξεχάσω όμως το προσωπικό δώρο του μακαριστού π. Γεωργίου σε μένα. Έναν Νοέμβριο, πριν λίγα χρόνια, αμέσως μόλις είχε τελειώσει μια ακόμα εκπομπή μου στο ραδιόφωνο, κι άκουσα τη φωνή του στον τηλεφωνητή του σπιτιού μου,...

  Προσπαθούσα, πάντοτε κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας να βρίσκομαι μέσα στο Ιερό Βήμα. Και τούτο διότι ήθελα από πολύ κοντά να παρακολουθώ τον π. Πορφύριο, πως τελούσε την αναίμακτη αυτή θυσία. Και δεν μετάνιωσα για την προσπάθεια μου αυτή. Αντίθετα, και σήμερα δηλώνω απερίφραστα, πως εάν ζούσε ο αείμνηστος γέροντας θα έκανα πάλι το ίδιο. Γιατί εκεί μέσα γνώρισα όλο το μεγαλείο της πίστεως! Εκεί μέσα έζησα στιγμές συγκινητικές και απερίγραπτες! Εκεί μέσα άκουσα να συνομιλούν τα κάτω με τα άνω! Εκεί μέσα είδα έναν παππούλη να υψώνει τα άγια χεράκια του προς τον Ύψιστο, όπως ακριβώς τα μικρά και αγνά παιδάκια κατά την ώρα της παιδικής τους προσευχής! Εκεί μέσα παρακολούθησα με πόση ευλάβεια και φόβο Θεού έκανε όλη την προετοιμασία του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας κατά την ώρα της Προσκομιδής! Ιδίως αυτό το τελευταίο με είχε κυριολεκτικά συγκλονίσει! Γιατί, ο π. Πορφύριος, όλο αυτό το θείο μυστήριο το ζούσε στην πραγματικότητα! Και αυτό το έδειχνε με τον τρόπο που χρησιμοπ...

Ήταν ένα δροσερό φθινοπωρινό απόγευμα. Το ηλιοβασίλεμα αρκετά γλυκό σαν αυτά του καλοκαιριού που δύσκολα ξεχνιούνται όλον τον χρόνο. Μόνο που τώρα πια, τα ξερά φύλλα της γέρικης λεύκας βρίσκονταν σκόρπια στο μικρό ανηφορικό μονοπάτι, που οδηγεί στο εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής. Οι πρώτες διστακτικές σταγόνες της βροχής μετά από την κάψα του θέρους έμοιαζαν να μην λυπούνται που πέφτουν τόσο νωρίς, θυμίζοντας ότι μπήκε μια νέα εποχή του χρόνου. Το χώμα άρχισε να υγραίνει, ενώ τα πουλιά, που απ' ώρα είχαν προαισθανθεί το πρωτοβρόχι, πετούσαν για τελευταία φορά προς την δύση του ηλίου αποχαιρετώντας το καλοκαίρι. Και αυτό με τη σειρά του, τους έγνεφε και τους τραγουδούσε γλυκά ότι θα ξανάρθει. Τα πεύκα μοσχοβολούσαν σαν θυμιατήρια, καθώς η βροχή, που όλο και δυνάμωνε, τα δροσόλουζε. Κάπου παράμερα κι ο γερό-πλάτανος, ο κατεργάρης έμοιαζε να ετοιμάζει τα κλωνάρια του -τα «σπαθιά» του- για να παλαίψει με τον άνεμο. Τον δρόμο για το ξωκκλήσι είχε πάρει ένα παλικάρι. Περπατούσε σαν γέ...

   Φρίκη, τρόμος και πανικός κυριεύουν τα δαιμόνια, όταν βρεθούν μπροστά στο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, τη θεία Κοινωνία. Γι’ αυτό πάντοτε οι δαιμονισμένοι σπαράζουν και χτυπιούνται ελεεινά, όταν πλησιάσουν στα τίμια Δώρα, πράγμα που δε συμβαίνει πριν από τον καθαγιασμό και τη μεταβολή τους.  Είναι και τούτο μια συνεχής και περίτρανη απόδειξη, ότι η θεία Κοινωνία είναι πράγματι Σώμα και Αίμα Χριστού.  Στο βίο του αγίου Ευτυχίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (6ος αι.), υπάρχει ένα σχετικό περιστατικό.  Στην περιοχή της Αμάσειας, όπου είχε για ένα διάστημα εξοριστεί, βρισκόταν ένα γυναικείο μοναστήρι, που λεγόταν «της Φλαβίας».  Μερικές λοιπόν από τις μοναχές έφεραν στον άγιο ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, που είχε κυριευθεί από δαιμόνιο, και δεν πλησίαζε καν τη θεία Κοινωνία˙ όταν το πήγαιναν να κοινωνήσει, φώναζε, χτυπιόταν, κλωτσούσε και αποστρεφόταν με αηδία και τρόμο τα άχραντα Μυστήρια.  Η επόμενη μέρα ήταν Κυριακή. Ο άγιος θα λειτουργούσε και θα κοι...

Από τις Διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, όπως τις διασώζει ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος: Επήγεν ο Κύριος εις την κόλασιν και έβγαλε τον Αδάμ, την Εύαν και το γένος του. Ανέστη την τρίτην ημέραν. Εφάνη δώδεκα φοράς εις τους Αποστόλους του. Έγινε χαρά εις τον ουρανόν, χαρά εις την γην και εις όλον τον κόσμον. Φαρμάκι και σπαθί δίστομον εις την καρδίαν των Εβραίων και μάλιστα του διαβόλου. Δια τούτο και οι Εβραίοι δεν κατακαίονται άλλην ημέραν τόσον, ωσάν την Κυριακήν,όπου ακούουν τον παπά μας να λέγει : “Ο αναστάς εκ νεκρών Χριστός ο αληθινός Θεός ημών”. Διότι εκείνο όπου εσπούδαζον οι Εβραίοι να κάμουν δια να εξαλείψουν το όνομα του Χριστού μας, εγύρισεν εναντίον της κεφαλής των. Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να χαιρώμεθα πάντοτε, μα περισσότερον την Κυριακήν, οπού είναι η Ανάστασις του Χριστού μας. Διότι Κυριακή ημέραν έγινεν ο Ευαγγελισμός της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Κυριακήν ημέραν μέλλει ο Κύριος να αναστήσει όλον τον κόσμον. Πρ...

Κάποια καλογριούλα μου έγραψε, λέει: Γέροντα, ακούμε ότι θα ‘ρθουν οι Τούρκοι και δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε.  – Α! άκουσε, παιδάκι μου, της λέω. Δεν έχεις υπακοή. Διότι αν είχες υπακοή, τότε: «Τι με νοιάζει εμένα; Ο,τι μου πει η Γερόντισσα. Ο,τι μου πει η Γερόντισσα. Δεν είναι Γερόντισσα η Μ.; Ε, ο,τι πει η Μ., εμένα δεν με νοιάζει». Αύτη είναι υπακοή. Αλλά για να φοβάσαι, έχεις θέλημα μέσα σου, έχεις θέλημα. ΠΗΓΗ

Οἱ ἀπομακρυσμένοι ἄνθρωποι ἀπὸ τὸν Θεὸ πάντα ἀπαρηγόρητοι βρίσκονται καὶ διπλὰ βασανίζονται. Ὅποιος δὲν πιστεύει στὸν Θεὸ καὶ στὴν μέλλουσα ζωή, ἐκτὸς ποὺ μένει ἀπαρηγόρητος, καταδικάζει καὶ τὴν ψυχὴ τοῦ αἰώνια.  Σε ὅποιο ἀφεντικὸ δουλεύεις, ἀπὸ αὐτὸ θὰ πληρωθῆς. Ἂν δουλεύης στὸ μαῦρο ἀφεντικό, σοῦ κάνει τὴ ζωὴ μαύρη ἀπὸ ἐδῶ. Ἂν δουλεύης στὴν ἁμαρτία, θὰ πληρωθῆς ἀπὸ τὸν διάβολο. Ἂν ἐργάζεσαι τὴν ἀρετή, θὰ πληρωθῆς ἀπὸ τὸν Χριστό. Καὶ ὅσο ἐργάζεσαι στὸν Χριστό, τόσο θὰ λαμπικάρεσαι, θὰ ἀγάλλεσαι. Ἀλλὰ ἐμεῖς λέμε: “Χαμένο τόχουμε νὰ ἐργασθοῦμε στὸν Χριστό;” Μὰ εἶναι φοβερό! Νὰ μὴν ἀναγνωρίζουμε τὴν θυσία τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο! Σταυρώθηκε ὁ Χριστός, γιὰ νὰ μᾶς λυτρώση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, γιὰ νὰ ἐξαγνισθῆ ὅλο το ἀνθρώπινο γένος. Τί ἔκανε ὁ Χριστὸς γιὰ μᾶς; Τί κάνουμε ἐμεῖς γιὰ τὸν Χριστό;  Ο κόσμος θέλη νὰ ἁμαρτάνη καὶ θέλει τὸν Θεὸ καλό.Αὐτὸς νὰ μᾶς συγχωράη καὶ ἐμεῖς νὰ ἁμαρτάνουμε. Ἐμεῖς δηλαδὴ νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε καὶ Ἐκεῖνος νὰ μᾶς συγχωράη. Νὰ μᾶς συγχωρ...

Ένας γέροντας είπε, πως η ταπείνωση είναι ισχυρότερη από κάθε δύναμη. Διηγήθηκε μάλιστα και τούτο: Δύο επίσκοποι γειτονικών επαρχιών είχαν κάποτε μεταξύ τους κάποια παρεξήγηση. Κι όταν ο ένας πλούσιος και αυταρχικός, ενώ ο άλλος ταπεινός. Ο αυταρχικός ζητούσε να κάνει κακό στον ταπεινό. Το άκουσε αυτός κι έλεγε στους κληρικούς του: -Θα νικήσουμε, με τη χάρη του Θεού. -Ποιός μπορεί, δέσποτα, να τον νικήσει αυτόν; του έλεγαν οι κληρικοί. -Κάνετε υπομονή, παιδιά μου, και θα δείτε το έλεος του Θεού, τους απαντούσε εκείνος. Περίμενε λοιπόν την κατάλληλη ευκαιρία. Και όταν ο άλλος επίσκοπος είχε πανήγυρη κάποιων αγίων μαρτύρων, πήρε τους κληρικούς του και κίνησε, λέγοντάς τους: -Ακολούθησε με! Και ο,τι με βλέπετε να κάνω, αυτό να κάνετε κι εσείς. Και θα τον νικήσουμε! Καθώς λοιπόν τον ακολουθούσαν, έλεγαν μεταξύ τους: -Τι πρόκειται να κάνει άραγε; Φτάνοντας, βρήκαν να γίνεται λιτανεία. Κι ήταν εκεί συγκεντρωμένη όλη η πόλη. Τότε ο επίσκοπος, μαζί με του...