ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Όσο  μεγαλύτερη η ζημιά από την αποτυχία της αποστολής του ιερέα τόσο πιο μεγάλη είναι και η ευθύνη του, και συνεπώς η καταδίκη του από τον Αρχιποιμένα Χριστό που με το αίμα του ίδρυσε την Εκκλησία. Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα όσα λέγει στον Ιεζεκιήλ σχετικά με το θέμα αυτό: «Και συ, υιέ ανθρώπου, σκοπόν (φρουρόν) δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ…». «Εάν μη λαλήσης του φυλάξασθαι τον ασεβή από της οδού αυτού, αυτός ο άνομος τη ανομία αυτού αποθανείται, το δε αίμα αυτού εκ της χειρός σου εκζητήσω» (λγ’ 7-8). Κι αλλού προσθέτει: «Τάδε λέγει Κύριος· ιδού εγώ επί τους ποιμένας, και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών και αποτρέψω αυτούς του μη ποιμαίνειν τα πρόβατά μου (λδ’ 10). Στον Ιερεμία λέγει: «Ω ποιμένες, οι διασκορπίζοντες και απολλύοντες τα πρόβατα της νομής μου… Ιδού εγώ εκδικώ έφ’ ημάς κατά τα πονηρά επιτηδεύματα υμών» (κγ’ 1-2), γι’ αυτό καλό είναι να τα έχουμε αυτά πάντοτε στη σκέψη μας για να μη μας κυριεύσει η ραθυμία και η αμέλεια. Βέβαια το όλο έργο του Θεού δε μ...

Ιωήλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας) Ένας άλλος Άγιος της Εκκλησίας μας, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, γράφει πως κατά την περίοδο της μεγάλης Τεσσαρακοστής ο άνθρωπος εμπορεύεται την πνευματική εμπορία και συγκεντρώνει πολύ πλούτο αρετής. Τονίζει πως δεν είναι μεγάλο κατόρθωμα να διέλθουμε τις ημέρες απλώς της νηστείας, αλλά σημασία έχει να διορθώσουμε κάτι από τα ελαττώματά μας και να πλυθούμε από τα αμαρτήματά μας, «ει διωρθώσαμεν τι των ημετέρων ελαττωμάτων, ει τα αμαρτήματα απενιψάμεθα». Συνηθίζουμε να ρωτάμε ο ένας τον άλλο κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής «πόσας έκαστος εβδομάδας ενήστευσε· και έστιν ακούσαι λεγόντων των μεν, ότι δυό, των δε ότι τρεις, των δε, ότι πάσας ενήστευσαν τας εβδομάδας», δηλαδή συμβαίνει να ακούς να λένε άλλος μεν πως νήστευσε δυό, άλλος τρεις και άλλος όλες τις εβδομάδες. Και ποιό είναι το κέρδος, εάν δίχως κατορθώματα αρετής περάσουμε την περίοδο της νηστείας; Εάν κάποιος λέγει, ότι νήστευσα όλη την περίοδο της Τεσσαρακοστ...

Ιωήλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας) Είναι γνωστό πως στην περίοδο αυτή έχουμε δυό νηστείες. Είναι περίπου επτά εβδομάδες αυστηρής νηστείας και μία η εβδομάδα της Τυρινής που προηγείται, οκτώ. Για πολλούς είναι μία ευχάριστη και επιθυμητή περίοδος, ενώ για άλλους είναι δύσκολη και για άλλους καθόλου ευχάριστη. Θα προσπαθήσουμε να πούμε λίγες σκέψεις για την περίοδο αυτή, όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Πρώτα πρώτα να θυμηθούμε τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό, που κάνει μία γενική παρατήρηση για την αγία Τεσσαρακοστή. Λέγει προς όλους μας: «Την Τεσσαρακοστήν μη εξουθενείτε· μίμησιν γαρ περιέχει της του Χριστού πολιτείας». Είναι σημαντική παρατήρηση αυτή. Ο Χριστός δεν εξουθενώνει, δηλ. δεν αφαιρεί τη δύναμη της μεγάλης Τεσσαρακοστής. Πιο πλατειά θα λέγαμε, δεν περιφρονεί την μεγάλη Τεσσαρακοστή. Δε λέγει πως η περίοδος αυτή δεν είναι σωστή, ούτε κοροϊδεύει τη νηστεία της Εκκλησίας, ούτε την ατιμάζει, ούτε δυσανασχετεί με τον ερχ...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ   ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΠΕΜΠΤΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ: 6:15 μ.μ.: Ὑποδοχή τῶν «Ἀχράντων Παθῶν» ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σταγῶν καί Μετεώρων κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ καί τοῦ Σεπτοῦ μας Ποιμενάρχου κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ. 6:15 μ.μ.: Δέησις ἐπὶ τῇ ἀφίξει. Μέγας Πανηγυρικός Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινός μέ ἀρτοκλασίαν καί Θεῖον Κήρυγμα Χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σταγῶν καί Μετεώρων κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ. 9:00-12:15 βραδινή : Ὄρθρος, Θ΄ Ὥρα καὶ Προηγιασμένη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης καὶ Σταγῶν κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ: 7:00-9:30 π.μ.: Ὄρθρος, Θ΄ Ὥρα καὶ Ἑσπερινὸς μετὰ Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας. 11:00 π.μ : Ἱερά Παράκληση πρός τά «Ἄχραντα Πάθη». 7:30 μ.μ.: Ἀκολουθία Α΄ Στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον Χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης καὶ Σταγῶν κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ. 9:30-12:15 βραδινή : Ἱερὰ Ἀγρυπνία. Ἀκ...

Π. Αντώνιος Μπλούμ –Μητροπολίτης Σουρόζ (1914- 2003))    Ο άσωτος γιος μας διδάσκει και κάτι ακόμα. Επιστρέφει έχοντας προετοιμάσει την ομολογία του: “Πατέρα αμάρτησα. Δεν αξίζω πλέον να καλούμαι υιός σου. Συγκατέλεξέ με ανάμεσα στους δούλους σου”. Αλλά ο Πατέρας δεν του επιτρέπει να συνεχίσει. Ο καθένας από μας μπορεί να είναι ένας ξεστρατισμένος γιος, μία άσωτη θυγατέρα, ένας ανάξιος φίλος. Αλλά αυτό που ξεπερνάει τις δυνατότητές μας είναι να υποβιβάσουμε την ποιότητα της σχέσης μας. Ένας ανάξιος γιος δεν μπορεί να μετατραπεί σε άξιο μισθοφόρο. Δεν είναι δυνατόν να υποτιμήσουμε αυτό που μας δόθηκε με τη γέννησή μας, το δικαίωμα που μας χάρισε η αγάπη. Δεν γίνεται, δηλαδή, να ψάχνουμε για συμβιβασμούς και για νομικές οριοθετήσεις στις σχέσεις μας με τον Θεό και να λέμε: “Αδυνατώ να σου χαρίσω την καρδιά μου, αλλά θα σου φερθώ καλά. Δυσκολεύομαι να σε αγαπήσω, αλλά θα σε υπηρετήσω”. Είναι μία ψεύτικη σχέση που ο Θεός δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί. Το τελευταίο βήμ...

Π. Αντώνιος Μπλούμ –Μητροπολίτης Σουρόζ (1914- 2003))    Η ίδια αλήθεια εμφανίζεται και στην επόμενη παραβολή, του Άσωτου Γιου. Κι εδώ βρίσκουμε δύο πρόσωπα, τον δίκαιο και τον φαύλο. Ο άσωτος γιος κατά μία έννοια είναι μία άλλη όψη του Τελώνη και ο μεγάλος αδελφός μοιάζει με τον Φαρισαίο. Αλλά εδώ δεν είμαστε αντιμέτωποι μόνο με τη σύγκρουση ανάμεσα στο νόμο που είναι αντικειμενικός και γι’ αυτό νεκρός και το έλεος που είναι υποκειμενικό γιατί είναι ζωντανό και προσωπικό. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την ίδια την αμαρτία. Τι είναι αμαρτία; Ορίζεται καθαρά, θα έλεγε κανείς, στο σύντομο διάλογο ανάμεσα στον Πατέρα και τον γιο στην αρχή της παραβολής. Κι αν θελήσουμε να τον μεταφέρουμε στη σύγχρονη εποχή με έναν όχι τόσο κομψό τρόπο σαν του Ευαγγελίου, θα τον συνοψίζαμε σε λόγια όπως αυτά: “Πατέρα θέλω να ζήσω αλλά στέκεσαι εμπόδιο στο δρόμο μου. Όσο ζεις η περιουσία σου ανήκει. Πρέπει, λοιπόν, να φύγεις από τη μέση. Ας υποθέσουμε ότι είσαι ήδη νεκρός. Δεν μπορώ να περιμένω μ...

Π. Αντώνιος Μπλούμ –Μητροπολίτης Σουρόζ (1914- 2003))    Ένας άλλος λόγος που μας κρατάει συνήθως σε αδράνεια είναι ο φόβος μας για τη γνώμη των ανθρώπων. Όσο πιστεύουμε πως πρέπει να συντηρούμε μία συγκεκριμένη εικόνα του εαυτού μας προς τα έξω είναι φοβερά δύσκολο να αλλάξουμε, κι αυτό μας φανερώνει η παραβολή του Ζακχαίου, που ακολουθεί. Το πρόβλημα του Ζακχαίου ήταν το εξής: Ήθελε απεγνωσμένα να δει τον Χριστό. Θα έπαιρνε το ρίσκο να εξευτελίσει τον εαυτό του; Το να φθάσει κανείς να γίνει γελοίος διαφέρει πολύ από την απόρριψη που συνήθως βιώνουμε και καταφέρνουμε να αντιμετωπίσουμε χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα την υπερηφάνειά μας. Η γελοιοποίηση ξεπερνά το κουράγιο των περισσοτέρων από μας. Μπορείτε να φανταστείτε έναν τραπεζικό διευθυντή μιας μικρής πόλης να σκαρφαλώνει σ’ ένα δέντρο ενώπιον του πλήθους και να δέχεται τις κοροϊδίες και τα επιφωνήματα των μικρών παιδιών, χάριν μιας συνάντησης με τον Χριστό; Αυτή ήταν η θέση του Ζακχαίου, του ισχυρού και πλούσιου ά...

Π. Αντώνιος Μπλούμ –Μητροπολίτης Σουρόζ (1914- 2003))     Το πρώτο, δραματικό στάδιο συνίσταται στο γεγονός ότι είμαστε τυφλοί, κι όμως ανίδεοι για την τυφλότητά μας. Ενώ βρισκόμαστε στο σκοτάδι δεν συνειδητοποιούμε ότι το σκοτάδι είναι γύρω και μέσα μας. Το Ευαγγέλιο που μας μιλά σχετικά είναι η ιστορία του Βαρτίμαιου, του τυφλού επαίτη στην πύλη της Ιεριχού, ενός ανθρώπου που η έχασε το φως του η ήταν εκ γενετής τυφλός, αλλά σε κάθε περίπτωση ζούσε στο απόλυτο σκοτάδι. Δεν υπήρχε ζωή, ούτε φως, ούτε χαρά γι’ αυτόν. Πιθανόν να είχε συμφιλιωθεί με τη δυστυχία του. Συνέχιζε να επιβιώνει μέρα με τη μέρα, χάρη στην ψυχρή, αδιάφορη ελεημοσύνη των περαστικών. Αλλά ένα πράγμα έκανε τη δυστυχία του τραγική: Ζούσε τον καιρό του Ιησού. Πρέπει να άκουσε πολλές φορές να μιλούν γι’ αυτόν τον άνθρωπο του Θεού, που γιάτρευε ανθρώπους και ανακαίνιζε τα πράγματα, που έδινε φως σε τυφλούς και θεράπευσε τον εκ γενετής τυφλό. Αυτή η δυνατότητα της σωτηρίας, η λαχτάρα της ανέλπιστης γιατρ...

Π. Αντώνιος Μπλούμ –Μητροπολίτης Σουρόζ (1914- 2003))    Συχνά πορευόμαστε μέσα στο σκοτάδι, αφού σκοτισμένα είναι και ο νους και η καρδιά και τα μάτια μας. Μόνο εάν ο ίδιος ο Κύριος φωτίσει τη ζωή μας υπάρχει δυνατότητα ν’ αρχίσουμε να διακρίνουμε μέσα μας το σωστό και το λάθος. Σ’ ένα αξιοσημείωτο κείμενό του ο Ιωάννης της Κροστάνδης γράφει ότι ο Θεός δεν αποκαλύπτει την ασχήμια της ψυχής μας παρά μόνο εάν δει μέσα μας αρκετή πίστη και ελπίδα ικανή ώστε να μην καταρρεύσουμε στο αντίκρισμα των αμαρτιών μας. Με άλλα λόγια, όποτε είμαστε σε θέση ν’ αναγνωρίσουμε τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας, τότε αρχίζουμε να κάνουμε κάποια βήματα αυτογνωσίας κάτω από το φως της κρίσης του Θεού, που δεν είναι τίποτε άλλο από τον φωτισμό της Θείας δικαιοσύνης. Δύο τινά συμβαίνουν τότε: αφενός μας ξενίζει η ασχήμια που φανερώνεται μπροστά μας, αφετέρου αισθανόμαστε χαρά γιατί αναγνωρίζουμε την εμπιστοσύνη του Θεού. Μας εμπιστεύεται μια νέα γνώση του εαυτού μας, που άλλοτε δεν την επ...

Ψαλτοτράγουδο:  Τώρα είν' Αγιά Σαρακοστή Νεκταρία Καραντζή

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))       Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί νομίζουν η αισθάνονται, η Σαρακοστή του Πάσχα είναι περίοδος χαράς. Είναι ο καιρός εκείνος που μάς δίνεται η δυνατότητα να αποτινάξουμε κάθε τι άσχημο και θανατηφόρο από μέσα μας για να βρούμε πάλι τη δύναμη να ζήσουμε, να βιώσουμε σε όλο το βάθος του το μυστήριο στο οποίο είμαστε καλεσμένοι. Άν δέν κατανοήσουμε αυτή τήν ποιότητα τής χαράς στη νηστεία, θα τη μετατρέψουμε σε μια καρικατούρα, σε μια περίοδο κατά τήν οποία στο όνομα του Θεού θα κάνουμε τη ζωή...