"Γυναίκα ανδρείαν τις ευρήσει;" Γυναίκα ανδρεία ποιος μπορεί να βρεί σήμερα;
...Εάν μεταφερθούμε στην επί γης παρουσία και δράσης του Χριστού θα δούμε ότι πίσω από τους μαθητές υπήρχε μία ομάδα των γυναικών όπου με δικά τους έξοδα διακονούσαν τον Κύριο, χωρίς να φαίνονται αποδεικνύοντας την μεγάλη αφοσίωση στον διδάσκαλό. Γιατί όταν οι μαθητές μετά την Σταύρωση και την ταφή του Κυρίου κρύφτηκαν «διά τον φόβον των Ιουδαίων» και κατά την χαριτωμένη έκφραση του Γέροντος και Οσίου Παϊσίου «είχαν βάλει και τον σύρτη στην πόρτα οι παλικαράδες» οι μυροφόρες γυναίκες πορεύθηκαν μέσα στο σκοτάδι για να εκτελέσουν το θρησκευτικό τους χρέος, να μυρίσουν το σώμα του Ιησού, πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική. Ο Χριστός αμείβει αυτή την αφοσίωση όχι μόνο με την αγγελία της Ανάστασής του σ’ αυτές πρώτα, αλλά και με την ίδια αναστημένη παρουσία του.
Φυσικά δεν αποτελεί μόνο το ύψος της αρετής στοιχείο ανδρείας, αλλά και
η ομολογία του λάθους είναι πράξη ηρωική. Όταν η πόρνη γυναίκα έχυσε το
πολύτιμο μύρο στο κεφάλι και στα πόδια του Χριστού, μπροστά στα ειρωνικά
βλέμματα και πικρόχολα σχόλια των μαθητών η πράξη της, ήταν πράξη ευγνωμοσύνη
και ταυτόχρονα δημόσια αποκήρυξη της αμαρτωλότητάς της. Γι’ αυτό και ο Χριστός την επαινεί δημόσια
«όπου αν κηρυχθεί το Ευαγγέλιον τούτω εν όλω τω κόσμω λαληθήθεσε και ων αν
εποίησε αύτη εις μνημόσυνον αυτής».
Στην ακολουθία της Μ. Τρίτης το βράδυ όταν εικονίζει τον μαθητή να
γίνετε δούλος της φυλαργυρίας και να απλώνει τα χέρια του λαβείν αργύρια και
αντίθετα την πόρνη να ελευθερώνεται από την δουλεία του πάθους της και να
απλώνει τα δικά της χέρια προς το μύρον του μυρίσαι τον διδάσκαλον. Ποιος από τους δύο άραγε επέδειξε ανδρείο
φρόνιμα;
Η Χαναναία γυναίκα από τον ειδωλολατρικό κόσμο πιστεύοντας ότι ο
Χριστός θα την βοηθήσει, τρέχει από πίσω του και του ζητά βοήθεια. «Δεν μπορώ να δώσω το ψωμί των παιδιών στα
σκυλάκια» «Ναι Κύριε έτσι είναι αλλά και
τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα απ’το τραπέζι των παιδιών». Λόγια γεμάτα δυναμισμό και γι’ αυτό ο Χριστός
την επαίνεσαι. «Ω γύναι μεγάλη σου η
Πίστις. Και ιάθη η κόρη της» . Λόγια
πίστης τα οποία μας διδάσκουν το να επιμένουμε στην προσευχή. Λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Μη αποστείς
αδελφέ έως αν λάβεις». (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
