Μετανοείτε!
Μοχθούν οι άνθρωποι και βιάζονται να
πλουτίσουν σε γνώσεις, οι οποίες όμως είναι μικράς μόνον σημασίας, και
κατάλληλες για κάποιο μόνον χρονικόν διάστημα. Γνώσεις που συμβάλλουν στην
ικανοποίησιν αναγκών, ανέσεων και ιδιοτροπιών της επιγείου ζωής. Περιφρονούμε
τελείως τις ουσιαστικές, τις αναγκαίες γνώσεις και την εργασία, για τα οποία
και μόνο μας έχει χαρισθεί η επίγειος ζωή. Δηλαδή την γνώση του Θεού, και την
συνδιαλλαγή μας με αυτόν μέσω του λυτρωτού μας Χριστού. Μετανοείτε!
Αδελφοί, ας εξετάσωμε την επίγειο ζωή μας
αντικειμενικά, αμερόληπτα, υπό το φως του Ευαγγελίου. Είναι μηδαμινή, ένα
τίποτε. Όλα της τα αγαθά αφαιρούνται με τον θάνατον, αλλά συχνά και πολύ πριν
από τον θάνατο με ποικίλες, απροσδόκητες καταστάσεις. Αυτά τα φθαρτά, τα τόσο
γρήγορα εξαφανιζόμενα αγαθά, δεν αξίζουν να ονομάζωνται αγαθά. Στην
πραγματικότητα είναι απάτες και παγίδες. Όσοι κολλούν και βυθίζονται στις
παγίδες αυτές, και συλλαμβάνονται από αυτές, αποστερούνται από τα αληθινά, τα
αιώνια, τα ουράνια, πνευματικά αγαθά, που αποκτούμε όταν πιστεύωμε στον Χριστό
και τον ακολουθούμε στην μυστικήν οδό της ευαγγελικής ζωής. Μετανοείτε!
Σε πόσο φοβεράν τύφλωση ευρισκόμεθα! Πως από
αυτήν την τύφλωση αποδεικνύεται οφθαλμοφανώς η πτώσις μας! Βλέπουμε τον θάνατο
των αδελφών μας. Γνωρίζουμε ότι ο θάνατος επίκειται, ίσως και πολύ σύντομα, και
για μας, διότι κανείς από τους ανθρώπους δεν έμεινε εδώ στην γη για πάντα.
Βλέπουμε ότι πολλούς, και πριν από τον θάνατο, η επίγειος ευτυχία τους
προδίδει. Βλέπουμε αυτήν την ευτυχία να μεταβάλλεται συχνά σε δυστυχία, που
ομοιάζει με καθημερινήν εμπειρία θανάτου. Παρ’ όλην αυτή την τόσον οφθαλμοφανή
μαρτυρία της ίδιας μας της πείρας, εμείς κυνηγούμε τα πρόσκαιρα μόνον αγαθά
ωσάν να ήσαν μόνιμα, αιώνια. Μόνον σ’ αυτά είναι στραμμένη η προσοχή μας!
Ξεχασμένος ο Θεός! Ξεχασμένη και η μεγαλοπρεπής και συνάμα φοβερά αιωνιότης!
Μετανοείτε!
Θα μας προδώσουν, αδελφοί, οπωσδήποτε θα μας
προδώσουν όλα τα φθαρτά αγαθά. Τους πλουσίους και τους πάμπλουτους θα τους
προδώση ο πλούτος τους, τους ενδόξους η δόξα τους, τους νέους η νεότης τους,
τους σοφούς η σοφία τους. Ένα μόνον αιώνιο και ουσιώδες αγαθόν ημπορεί να
αποκτήση ο άνθρωπος κατά την διέλευσή του από την γη. Αυτό είναι η αληθής
γνώσις του Θεού και η συμφιλίωσίς του με τον Θεόν, την οποία χαρίζει ο Χριστός.
Για να λάβη όμως κανείς τα κορυφαία και υπέρτατα αυτά αγαθά, πρέπει να
εγκαταλείψη την αμαρτωλήν ζωή και να την μισήση. Μετανοείτε!
Μετανοείτε! Τι σημαίνει να μετανοήσωμε;
Σημαίνει να ομολογήσωμε τις αμαρτίες μας και να μεταμεληθούμε γι’ αυτές.
Σημαίνει ακόμη να πάψωμε να τις διαπράττωμε και ποτέ πλέον να μην επιστρέψωμε
σ’ αυτές, όπως είπε κάποιος μεγάλος άγιος Πατέρας απαντώντας σε ανάλογον
ερώτηση. Με τον τρόπον αυτόν πολλοί άνθρωποι μεταβάλλονται σε αγίους της
Εκκλησίας μας και πολλοί άνομοι σε ανθρώπους ευλαβείς και δικαίους.
