Ο στάρετς Ιωσήφ,
υπόδειγμα ταπείνωσης, πραότητας και ακατακρισίας, είπε κάποτε σε μια
μοναχή:- Αν οι αμαρτίες του αδελφού σου σ’ ενοχλούν και
δε μπορείς να βρεις την ειρήνη της ψυχής σου, θυμήσου τα εξής:
- Αν οι αμαρτίες του αδελφού σου
που θέλεις να διορθώσεις σ’ ενοχλούν, σ’ εκνευρίζουν και χάνεις την
ειρήνη σου, τότε αμαρτάνεις και συ. Η αμαρτία δε διορθώνεται με την
αμαρτία, αλλά με την ταπείνωση.
- Ο ζήλος που θέλει από μόνος του να καταστρέψει
όλα τα κακά είναι από μόνος του ένα μεγάλο κακό.
- Μέσα στο μάτι σου υπάρχει ένα μεγάλο δοκάρι και
συ προσέχεις το κάρφος στο μάτι του αδελφού σου.
- Υπάρχουν ατέλειες που είναι αναπόφευκτες κι
άλλες που μπορεί να ’ναι ευεργετικές. Το καλό δοκιμάζεται από το κακό.
- Το παράδειγμα της μακροθυμίας του Θεού πρέπει
να χαλιναγωγήσει την ανυπομονησία μας, που μας στερεί την ειρήνη.
- Το παράδειγμα του ίδιου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
μας φανερώνει με πόση ταπείνωση και καρτερία πρέπει να υπομένουμε την
ανθρώπινη αμαρτία. Αν δεν έχουμε κάποια θέση ευθύνης έναντί των άλλων,
πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αμαρτία τους με συμπάθεια.
- Κάθε άνθρωπος καταδικάζει εκείνες τις αμαρτίες
των άλλων, για τις οποίες κατηγορείται ο ίδιος.
Για τις πράξεις των
άλλων δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μας ηρεμεί περισσότερο όσο η σιωπή, η
προσευχή και η αγάπη.
Απόσπασμα από το
Βιβλίο
«Το γεροντικό του
Βορρά» του Πέτρου Μπότση