ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ!!! Από την 1η Αυγούστου καθημερινά τα ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ θα έχουν αφιέρωμα στην ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ στην Κυρία Θεοτόκο, περιδιαβαίνοντας Θεομητορικά Προσκυνήματα, θαυμαστές επεμβάσεις από το Γεροντικό της Παναγίας και ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ! Επισκεφθείτε καθημερινά ΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ και ζήσετε τον Θεομητορικό μήνα γεμάτοι πνευματικές εμπειρίες. ΚΑΛΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ!!!

 Η Μάχη των Δερβενακίων ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες που πραγματοποιήθηκαν κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες και μεγάλη καταστροφή των οθωμανικών δυνάμεων υπό τον αρχιστράτηγο Μαχμούτ πασά Δράμαλη. Η μάχη αυτή δόθηκε στις 26 Ιουλίου 1822, σε δύο από τα τέσσερα μικρά ορεινά περάσματα (δερβενάκια), μεταξύ Κορίνθου και κοιλάδας Άργους, εξ ου και η ονομασία της. Άλλο αποτέλεσμα της μάχης αυτής ήταν η ενίσχυση της φήμης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η οποία φόβισέ τους τότε πολιτικούς αντιπάλους του. Αποκλεισμός στην Αργολίδα Ο Δράμαλης φθάνοντας με το ασκέρι του στο Άργος στις 12 Ιουλίου αντελήφθη την ερήμωση του κάμπου πλην όμως αποφάσισε να στρατοπεδεύσει προκειμένου να καταλάβει την ακρόπολη (Λάρισσα), μη θέλοντας στη πορεία του για Τρίπολη ν  ἀφήσει πίσω του εχθρικές εστίες. Στην απόφαση αυτή συνέβαλε και το γεγονός ότι το κάστρο Λάρισσα ήταν και το πρώτο κατά τη κάθοδό του στην Πελοπόννησο που πρόβαλε αντίσταση, κάνοντας τ...

    Μία πνευματική πανδαισία ζήσαμε στο παρεκκλήσιο της Αγίας Άννας, μετόχι της Ιεράς Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου Τρικάλων, όταν επισκεφθήκαμε για να λειτουργηθούμε δια την εορτή της Μητέρας της Παναγίας, την Αγία Άννα.   Μερικές φορές πρέπει να κυνηγάς τις πνευματικές χαρές, οι οποίες μένουν και συντελούν μία έκρηξη  χαράς εσωτερικά, ζωντας παράλληλα μέσω του Εκκλησιασμού την εορτή της Αγίας Άννας, την οποία όπως και κάθε εορτή εάν δεν λειτουργηθείς, περνάνε σαν την κουφή εβδομάδα.  Εκείνο δε που μας προξένησε πολύ εντύπωση ήταν οι πολύ νέοι οι οποίοι ήρθαν να προσκυνήσουν στην Χάρη της Μητέρας της Παναγίας μας, όπως ακριβώς κάνουν οι μέλισσες οι οποίες τρέχουν να μαζέψουν την γύρη από τα πιο όμορφα κι ευωδιαστά λουλούδια.  Μετά την Λειτουργία καθίσαμε ακούγοντας λόγους παρηγορητικής αγάπης μέσα στο κατάμεστο δάσος από έλατα, θυμίζοντας τις συζητήσεις με τους πνευματικούς του Αγίου Όρους, κάτι που μας ξεκούρασε και μας ανέπαυσε. ...

Ιωήλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας) «Ελέησον ημάς, υιέ Δαυίδ» Πολλά θαύματα έγιναν με την επίκληση του ονόματος του Χριστού. Ο ίδιος, όταν πήγαινε προς το πάθος Του, είπε: «Ο,τι αν αιτήσητε εν τω ονόματί μου, τούτο ποιήσω» (Ιωάν. 14,13). Επίσης, όταν αναλαμβανόταν στους ουρανούς κι έδιδε τις τελευταίες υποθήκες στους μαθητές Του, πάλι τους τόνισε: «Εν τω ονόματί μου δαιμόνια εκβαλούσι, γλώσσαις λαλήσουσι καιναίς...» (Μαρκ. 16,17). Με το όνομα του Ιησού θα έκαναν θαύματα οι Απόστολοι. Πράγματι έτσι έγινε. Τον χωλό που καθόταν έξω απ’ το Ναό, οι Απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης τον θεράπευσαν επικαλούμενοι το όνομα του Ιησού Χριστού (Πραξ. 3,6). Ας δούμε με απλά λόγια το όνομα του Κυρίου μας. Το όνομα του Κυρίου Ιησού Σήμερα ακούσαμε στο Ευαγγέλιο τους δύο τυφλούς να επικαλούνται το όνομα του Κυρίου και να ζητούν απ’ Αυτόν να τους ελεήσει (Ματθ. 9,27). Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει πως δεν πήγαν απλώς να συναντήσουν το Χριστό, «αλλά μεγάλα βοών...

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που απασχόλησαν και απασχολούν την ανθρωπότητα είναι αυτό που έχει να κάνει με το ποιός αληθινά είναι ο Χριστός. Το ερώτημα αυτό το έθεσε πρώτος ο ίδιος ο Κύριος στους μαθητές Του: «τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι τον υιόν του ανθρώπου;» και «Υμείς δε τίνα με λέγεται είναι;» (Ματθ. 16, 14-15). Το έθεσαν όμως και στους Φαρισαίους, λίγο πριν το τέλος της επίγειας δράσης Του: «Τι υμίν δοκεί περί του Χριστού; Τίνος υιός εστι;» (Ματθ. 22, 42). Και θέτει αυτό το ερώτημα ο Χριστός γιατί θέλει να τους δείξει ότι στο πρόσωπό Του εκπληρώνονται οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, όχι όμως με τον τρόπο που οι Φαρισαίοι τις ερμήνευαν, δηλαδή ανθρωποκεντρικά, αλλά με τον τρόπο του Θεού.  Οι Φαρισαίοι περίμεναν τον Μεσσία ως εκείνον που θα οδηγούσε τον λαό του στην δόξα. Που θα αναδείκνυε την περιουσιότητά του. Που θα έδινε την πνευματική και την κοσμική εξουσία σε όσους τον αποδέχονταν. Ο Χριστός όμως μιλά για την Θεανθρώπινη φύση του Μεσσ...

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)) Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Ἕνας ἄνδρας παραλυτικός μεταφέρθηκε στόν Κύριο, ἀπό τέσσερις φίλους του. Καί ὁ Χριστός βλέποντας τήν πίστη τους, τοῦ εἶπε ὅτι θά γινόταν καλά. Ὑπάρχουν δύο πράγματα σ’αὐτήν τήν ἱστορία πού θά ἤθελα νά σκεφτεῖτε. Τό ἕνα εἶναι ὅτι αὐτός ὁ ἄνδρας ἦταν ἄρρωστος, βρισκόταν σέ ἀνάγκη· ἴσως ἦταν ἀνίκανος, νά ἐκφράσει τήν ἀνάγκη του, εἴτε νά ἐκφράσει τήν πίστη ὅτι ὑπῆρχε πιθανότητα νά θεραπευθεῖ· ἀλλά οἱ φίλοι του εἶχαν πίστη: εἶχαν πίστη στόν Χριστό, πίστη στήν δύναμή Του νά θεραπεύει, πίστη ὅτι Ἐκεῖνος μπορεῖ νά τόν καταστήσει ὑγιή.  Ἀλλά ἡ δύναμή τους δέν θ’ ἀρκοῦσε· ὑπῆρχαν πολλοί παράλυτοι, ἀσθενεῖς, πού δέν ἔβρισκαν φίλους νά τούς μεταφέρουν στόν ἰατρό. Δέν εἶναι ἡ πίστη τους στόν Χριστό, εἶναι ἐπιπλέον ἡ ἀγάπη στόν φίλο τους πού τούς ὤθησε νά ἐνεργήσουν ἔτσι. Ἐπειδή αὐτός ὁ ἄνδρας, τά χρόνια πού ἦταν ὑγιής, κατάφερε νά εἶναι ἡ ζωή του γι...

Η εκπομπή «Μαζί στο Ρικ» με την Ελίτα Μιχαηλίδου μεταδόθηκε από το ΡΙΚ ΕΝΑ στις 27 Απριλίου 2015. Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος φιλοξενούμενος στην εκπομπή της κυπριακής τηλεόρασης "Μαζί στο ΡΙΚ", μιλά για την Κύπρο, το βίωμα του πόνου και της απώλειας που γεύτηκε στην παιδική κι εφηβική του ηλικία στην κατεχόμενη Ζώδια,  τις προσωπικές του εμπειρίες κοντά στους σύγχρονους Αγίους Παΐσιο, Πορφύριο και γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη, τη σημασία της Ορθόδοξης πίστης και τον προφητικό λόγο πολλών αγίων ανθρώπων του Θεού. ΠΗΓΗ

Ὁ Ἅγιος Τύχων, ἔζησε στὰ χρόνια των αὐτοκρατόρων Ἀρκαδίου καὶ Ὀνηρίου. Καταγόταν ἀπὸ εὐσεβῆ οἰκογένεια, οἱ δὲ ἐνάρετοι γονεῖς τοῦ τὸν ἀνέθρεψαν «ἐν παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου», γι’ αὐτὸ πολὺ γρήγορα ὁ Τύχων διακρίθηκε γιὰ τὸ ἦθος τοῦ χαρακτήρα του, τὴ σύνεση, τὴ διάκριση καὶ τὴ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν. Σὲ νεαρὴ ἡλικία καὶ ἐκτιμώντας τὶς σπάνιες ἀρετές του, ὁ ἐπίσκοπος Μνημόνιος (τιμᾶται 16 Ἰουνίου) τὸν χειροτόνησε διάκονο. Γρήγορα ὅμως ἡ ἀρετή του καὶ ἡ σπουδαία κατηχητική του δράση τὸν ἀνέδειξαν διάδοχό του Μνημονίου. Ὡς Ἐπίσκοπος διακρίθηκε γιὰ τὰ διοικητικά του χαρίσματα, τὴ φιλανθρωπική του δραστηριότητα καὶ τὴ διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἔφερε πλούσιους καρπούς, μεταστρέφοντας πολλοὺς εἰδωλολάτρες. Ὁ Ἅγιος Τύχων κατέστρεψε πολλοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναοὺς καὶ στὴ θέση τοὺς ὕψωσε χριστιανικούς. Τιμήθηκε μάλιστα ἀπὸ τὸν Πανάγαθο Θεὸ καὶ μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας, ἐπιτελώντας πολλὰ θαύματα καὶ πολλὲς ἰάσεις καὶ εὐεργεσίες. Μὲ τὴν θερμὴ προσευχὴ τοῦ ἀναζωογόνησε...

Ένα από τα χαρακτηριστικά του τρόπου με τον οποίο οι νέοι περνούν το καλοκαίρι τους είναι και το ξενύχτι. Έχοντας τελειώσει τα μαθήματά τους στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο, στον τόπο της κατοικίας ή στον τόπο των διακοπών, θα βγούνε έξω να πιούνε το ποτό τους, να ακούσουν μουσική, να μοιραστούν ώρες με την παρέα τους ή με τους έρωτές τους ή θα περάσουν τον χρόνο τους στο Διαδίκτυο, αναρτώντας, κουβεντιάζοντας, πειράζοντας, φλερτάροντας.     Το ξενύχτι μαρτυρεί τάση ελευθερίας. Είναι η βάση της μοντέρνας διασκέδασης. Οι διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι για την μέρα, αλλά για τη νύχτα. Οι μεγάλοι, οι «γέροι» κοιμούνται. Ο νέος έχει όρεξη και δυνάμεις. Γι’ αυτό και αλλάζει τον τρόπο υπολογισμού του χρόνου.  Η μέρα είναι για την εργασία. Η νύχτα είναι για την ευχαρίστηση.  Ακόμη κι αν ανησυχούν οι γονείς, οι νέοι δεν κάνουν πίσω. Άλλωστε τα μαγαζιά, όπου διασκεδάζουν, είναι «της νύχτας». Αλλά και οι μικρότεροι το έχουν σε κακό να κοιμηθούν νωρίς. Αφού δεν έχουν κάτι...

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)) Στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πόσο οἰκεία μᾶς εἶναι αὐτή ἡ ἱστορία. Κάθε φορὰ πού τή διαβάζουμε, ἀνακαλύπτουμε ξανά κάτι πού ἀγγίζει τήν καρδιά μας ἤ φωτίζει μέ ἕνα νέο φῶς τό νοῦ μας. Καί σήμερα θά ἤθελα νά στρέψω τήν προσοχή σας σέ τρία χαρακτηριστικά σημεῖα αὐτοῦ τοῦ κειμένου. Τό πρῶτο εἶναι ἡ συμπεριφορά τοῦ δαιμόνων, τῶν δυνάμεων τοῦ κακοῦ, στά θύματά τους. Οἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ δέν ἔχουν ἄλλο σκοπό ἤ ἐπιθυμία ἀπό τό νά κυριέψουν ἕνα ζωντανό πλάσμα, νά τό κάμουν νά ὑποφέρει καί νά ἐκπληρώνει τό θέλημά τους. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι οἱ δαίμονες δέν δροῦν ἄμεσα στόν κόσμο· αὐτό πού μποροῦν νά κάνουν εἶναι νά σκλαβώνουν τά ἀνθρώπινα ὄντα καί νά τά χρησιμοποιοῦν γιά νά κάμουν τό κακό. Ἔτσι σ’ αὐτό ἀποσκοποῦσαν αὐτές οἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ: νά σκλαβώσουν αὐτούς τούς ἄνδρες καί νά τούς κάνουν ὄργανο καταστροφῆς καί συνάμα νά ὑποφέρουν.  Ὅταν ὁ Χριστός ...