«Αρα λοιπόν δεν έχει δίκαιον να μάς αποστρέφεται και να μάς τιμωρή, όταν εις όλα μάς παρέχει τον εαυτόν Του και εμείς αντιδρώμεν; Είναι εις τον καθένα οπωσδήποτε φανερόν. Διότι, εάν θέλης να καλλωπισθής, λέγει, στολίσου με τον ιδικόν μου καλλωπισμόν. Εάν θέλης να οπλισθής, οπλίσου με ιδικά μου όπλα. εάν θέλης να ενδυθής, φόρεσε το ιδικόν μου ένδυμα. εάν θέλης να τραφής, φάγε εις την ιδικήν μου τράπεζαν. Εάν θέλης να οδοιπορήσης, ακολούθησε την ιδικήν μου οδόν. Εάν θέλης να κληρονομήσης, κληρονόμησε την ιδικήν μου κληρονομία. Εάν θέλης να εισέλθης εις την πατρίδα, έμπα εις την πόλιν της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είμαι εγώ. Εάν θέλης να κτίσης οικίαν, έλα εις τάς ιδικάς μου σκηνάς. Διότι εγώ δι όσα δίδω δεν ζητώ αμοιβήν, αλλά εάν θελήσης να χρησιμοποιήσης όλα τα ιδικά μου, διά την πράξιν σου αυτήν θα σου οφείλω επιπλέον και αμοιβήν. Τί θα ημπορούσε να γίνη ισάξιον προς αυτήν την γενναιοδωρίαν; Εγώ είμαι πατέρας, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφή, εγώ ένδυμα...