ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))     Υπάρχουν στιγμές της πνευματικής, αλλά ακόμη και της πιο συνηθισμένης καθημερινής ζωής τόσο ωραίες, τόσο υπέροχες που να μας κάνουν να θέλουμε το χρόνο, τη ζωή, την αιωνιότητα να σταματήσουν εκεί ώστε τίποτα άλλο να μην ξανασυμβεί ποτέ. Αυτό είχαν νιώσει οι Απόστολοι που ο Χριστός είχε πάρει μαζί Του πάνω στο όρος της Μεταμόρφωσης, αυτό ήθελε να εκφράσει ο Πέτρος όταν έλεγε: «Κύριε, είναι καλό να είμαστε εδώ, ας κτίσουμε τρεις σκηνές, μία για Σένα, μία για το Μωυσή και μία για τον Ηλία κι ας μείνουμε εδώ μέσα στις ακτίνες του άυλου αυτού, θεϊκού φωτός, τυλιγμένοι μέσα σ' αυτή την υπέροχη ειρήνη».    Ούτε ο Πέτρος αλλά ούτε και οι άλλοι απόστολοι δεν πρόσεξαν τότε κάτι που αυτοί οι ίδιοι αργότερα μετέδωσαν σε άλλους, το ότι δηλαδή ο Χριστός μεταμορφώθηκε (φάνηκε μέσα στη λάμψη της αιώνιας δόξας) τη στιγμή ακριβώς που ο Μωυσής και ο Ηλίας Του μιλούσαν σχετικά με το ταξίδι Του στην Ιερουσαλήμ και τη Σταύ...

Όταν βρίσκεσαι πληγωμένος, επειδή έπεσες σε κάποιο αμάρτημα λόγω αδυναμίας σου η καμιά φορά με την θέληση σου για κακό σου, μη δειλιάσεις· ούτε να ταραχθείς γι  αυτό, αλλά αφού επιστρέψεις αμέσως στο Θεό, μίλησε έτσι· «Βλέπε, Κύριέ μου· έκανα τέτοια πράγματα σαν τέτοιος που είμαι· ούτε ήταν δυνατό να περίμενες και τίποτα άλλο από εμένα τον τόσο κακοπροαίρετο και αδύνατο, παρά ξεπεσμό και γκρέμισμα». Και εδώ, ξευτελίσου στα μάτια σου αρκετή ώρα και λυπήσου με πόνο καρδιάς για την λύπη που προξένησες στον Θεό και χωρίς να συγχυσθείς, αγανάκτησε κατά των αισχρών σου παθών, ιδιαιτέρως δε και μάλιστα, εναντίον εκείνου του πάθους που έγινε αιτία να πέσης· έπειτα πες πάλι· «Ούτε μέχρι εδώ θα στεκόμουνα, Κύριέ μου, και θα αμάρτανα χειρότερα, εάν εσύ δεν με κρατούσες με την πολύ μεγάλη σου αγαθότητα». Και ευχαρίστησε τον και αγάπησε τον περισσότερο παρά ποτέ θαυμάζοντας την τόση μεγάλη ευσπλαχνία του, ότι και παρόλο που λυπήθηκε από σένα, πάλι σου δίνει το δεξί του χέρι και σε βοηθ...

Στην κορυφή του Άθω για την Αγρυπνία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. 18 Αυγούστου 2014: Από την Ουρανούπολη στην κορυφή του Άθω, για την αγρυπνία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (+2009) εξηγεί πώς η φιλοπονία, η υπομονή και η ολόψυχη αποδοχή της άσκησης, που είναι απαραίτητα στοιχεία του πνευματικού αγώνα, οδηγούν, μέσω της στενής και τεθλιμμένης οδού του Χριστού και των μαρτύρων και ομολογητών της Εκκλησίας μας, στον αγιασμό. ΠΗΓΗ

Ο άγιος Νεκτάριος στην προσωπική του προσευχή μίλαγε πολύ απλά στην Παναγία. Της παρουσίαζε λογαριασμούς και χρέη της μονής. Της μίλαγε για μαστόρους και οικοδομικά υλικά. Για αρρώστους και άτεκνα ζευγάρια.Για την ανομβρία και τα χωράφια. Προσευχόταν μπροστά στο εικόνισμά Της, που ήταν αναγεννησιακής τεχνοτροπίας. Και του εμφανίστηκε πολλές φορές η Παναγία εκεί. Διότι έβλεπε την απλή καρδιά του. Άκουγε τον αναστεναγμό του. Έβλεπε τις αδικίες που δεχόταν. Ένιωθε το συντονισμό του αγίου Νεκταρίου με την αγάπη του Παιδιού Της. Ήξερε ότι είναι άνθρωπος της ουσίας, κι όχι της βιτρίνας... ΠΗΓΗ

 «Όταν ο Θεός ενεργεί στον άνθρωπο και ομιλεί στον άνθρωπο και αποκαλύπτει εις τον άνθρωπο τον εαυτό Του και την αγάπη Του, τότε μια απέραντη ειρήνη, μια απέραντη γαλήνη βασιλεύει στη ψυχή του ανθρώπου κι ο άνθρωπος καταλαβαίνει αυτό που είπε ο Χριστός «κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς», εγώ θα σας αναπαύσω. Και μετά καταλαβαίνει εκ πείρας ότι δεν υπάρχει άλλη ανάπαυσις, δεν υπάρχει πουθενά ανάπαυσις, μόνο ο Χριστός είναι η ανάπαυσις της ψυχής μας. Μακριά από το Χριστό υπάρχει κόπος, υπάρχει δυσκολία, υπάρχει μεγάλη δυσφορία στη ψυχή μας. Όταν είναι κάτι μέσα στην ευλογία του Θεού τότε όλα είναι πανέμορφα!» Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος ΠΗΓΗ  

Ἁγίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου «Ὁ Κύριος βρίσκεται κρυμμένος μέσα στὶς ἐντολές, τὶς ὁποῖες ὁ Ἴδιος παρέδωσε, καὶ ἀποκαλύπτεται σ’ αὐτοὺς ποὺ Τὸν ζητοῦν. Ὅ,τι εἶναι ἀκριβῶς ἕνα αἰσθητὸ σπίτι, ἐν σχέσει πρὸς τὸν κοινὸ ἀτμοσφαιρικὸ ἀέρα, εἶναι ὁ λογικὸς νοῦς ἀναφορικὰ μὲ τὴν θεία χάρη. Ὅσο ἀφαιρεῖς ὕλη ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς οἰκίας ἐπὶ τοσούτον πληροῦται ἀπὸ τὸν ἀτμοσφαιρικὸ ἀέρα. Καὶ ἀντιθέτως, ὅσον προσθέτεις ὕλη στὸ χῶρο τῆς οἰκίας τόσο περισσότερο ὁ ἀτμοσφαιρικὸς ἀέρας ὑποχωρεῖ. Κάτω ἀπὸ τὴν λέξη ὕλη οἴκου ἐννοοῦμε τὰ οἰκιακὰ σκεύη καὶ τὶς τροφές, καὶ μὲ τὶς λέξεις ὕλη τοῦ νοῦ ἐννοοῦμε τὴν κενοδοξία καὶ τὴν ἡδονή. Ὅσο, λοιπὸν ἀποβάλλεται ἡ κενοδοξία καὶ ἡ ἡδονή, τόσο περισσότερο πληροῦται ἡ καρδιά μας ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴν ἐργασία τῶν ἐντολῶν Του» ΠΗΓΗ