Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου Στον 13 ο λόγο του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος αναφέρει περί της Ακηδίας «Ακηδία σημαίνει παράλυσις της ψυχής καί έκλυσις του νου, οκνηρία και αδιαφορία πρός την άσκηση. Η ακηδία κατηγορεί τον Θεόν ότι δεν είναι ευσπλαγχνικός και φιλάνθρωπος». Ακηδία σημαίνει να μην σε συγκινεί τίποτα το πνευματικό. Είναι ένα φοβερό πάθος σα δηλητήριο, μια κατάσταση ψυχική που νεκρώνει την ψυχή του ανθρώπου και την κάνει να είναι αδιάφορη προς τα πνευματικά, όπως ο Εκκλησιασμός, η προσευχή, η Εξομολόγηση κ.α., ενώ λέγει στον άνθρωπο ότι ο Θεός δεν είναι ευσπλαχνικός. Και πράγματι πόσες φορές ακούμε ένα γεγονός, κυρίως αιφνιδίου θανάτου και λέμε «γιατί το επέτρεψε ο Θεός; Τι Θεός είναι αυτός που θέλει να πονάμε;». Γι’ αυτό η ακηδία είναι πνευματικό φαινόμενο και όχι ψυχολογικό, έχει δηλαδή πνευματικές αιτίες και μητέρα της είναι η πολυλογία, η αργολογία, η φλυαρία, η ψευδολογία, η κατάκριση γιατί όλα αυτά σκορπίζουν τον πλούτ...