ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 Αληθινά κράζει ο προφήτης: «Αγαλλιάσθω η έρημος και ανθήτω ως κρίνον». Με τη θρησκεία του Χριστού γεμίσανε οι ερημιές από αγίους ανθρώπους, από άνθη πνευματικά. «Και αντί της στιβής, αναβήσεται κυπάρισσος, αντί δε της κονίζης, αναβήσεται μυρσίνη». Και ο υμνωδός για τον καθένα απ  αὐτοὺς τους αγγελικούς κατοίκους της ερήμου, που είχανε το δάκρυ καθημερινό, αλλά όχι το δάκρυ της απελπισίας, αλλά της κατανύξεως το «χαροποιόν δάκρυον» ψέλνει παθητικά: «Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας, και τοις εκ βάθους στεναγμοίς εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας, και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Ευθύμιε πατήρ ημών όσιε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.» Ο άγιος Ευθύμιος ο Μέγας, που εορτάζει τη μνήμη του η Εκκλησία στις 20 του Ιανουαρίου, εστάθηκε ένας από τους φωστήρες της ασκητικής πολιτείας. Γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Αρμενίας στα 377 μ.X. Αληθινά εκ κοιλίας μητρός ήτανε αγιασμένος, γιατί αφοσιώθηκε στο Θεό από τριών χρο...

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου   Στην προσμονή ενός νέου χρόνου, υποδεχόμαστε αυτόν με ανοιχτές καρδιές, νομίζοντας πως όλα είναι δυνατά στο διάβα του.  Οι δρόμοι γεμίζουν φωνές από γέλια και ευχές, περιμένοντας αυτή την χρονιά να πετύχουμε αυτό που δεν πετύχαμε την προηγούμενη.  Μοιάζει πολύ με μονοπάτι καλυμμένο με παρθένο χιόνι, που ούτε πατημασιά δεν έχει ακόμα σημαδέψει την λευκότητά του. Η νέα χρονιά πράγματι απλώνεται μπροστά μας σαν ένα απάτητο μονοπάτι που πρέπει ν’ ανθίσει με την καλοσύνη μας, τις καλές πράξεις μας και γενικά τον πλούτο της αγάπης που κρύβει ο κάθε Έλληνας στην ψυχή του. Από εμάς όμως εξαρτάται εάν θα φτιάξουμε αυτόν τον δρόμο για τον Ουρανό ή για την αιώνια κόλαση, ή απλώς για την ανθρώπινη κόλαση της γης. Γιατί όταν απομακρυνόμαστε από τον Καλό μας Θεό, τότε ζούμε αυτή την κόλαση…αυτή την κόλαση που ζούνε πολλοί συνάνθρωποί μας οι οποίοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στα δυσβάσταχτα βάρη, αυτοί που δεν βρίσκουν πλέον...